Οστεοπόρωση: Μία σύγχρονη επιδημία-Τί μπορούμε να κάνουμε
Αποτελεί μια πάθηση που προσβάλλει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Σπάνια εμφανίζει συμπτώματα με αποτέλεσμα η διάγνωσή της να γίνεται σε προχωρημένο στάδιο. Οστεοπόρωση: Μία σύγχρονη επιδημία-Τί μπορούμε να κάνουμε
Η οστεοπόρωση χαρακτηρίζεται από ελάττωση της οστικής πυκνότητας, με επακόλουθο τη μειωμένη μηχανική αντοχή των οστών και τον αυξημένο κίνδυνο κατάγματος.
Τα αναίτια κατάγματα (κατάγματα χαμηλής βίας) αποτελούν το κατ’ εξοχήν χαρακτηριστικό της οστεοπόρωσης και είναι ιδιαίτερα συνήθη στην σπονδυλική στήλη, στο ισχίο και στο αντιβράχιο (καρπό).
Η αύξησή τους με την πρόοδο της ηλικίας είναι ραγδαία και έχουν τεράστιο αντίκτυπο στην υγεία των ηλικιωμένων στη Δύση, προκαλώντας σημαντική νοσηρότητα και θνητότητα και επιφέροντας τεράστια οικονομική επιβάρυνση στις υπηρεσίες υγείας σε όλη την Ευρώπη.
Οι δημογραφικές αλλαγές και η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης θα οδηγήσουν μέσα στις επόμενες δεκαετίες σε δραματική αύξηση του αριθμού των ασθενών με κάταγμα, εκτός εάν ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα για την πρόληψη της πάθησης.
Τι είναι η οστεοπόρωση;
Οστεοπόρωση είναι η ελάττωση της οστικής πυκνότητας, επακόλουθο της οποίας είναι η μειωμένη αντοχή των οστών και η πρόκληση καταγμάτων μετά από μικρή σχετικά βία.
Ποιους αφορά;
Η οστεοπόρωση παρουσιάζεται κυρίως στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, αλλά μπορεί να εμφανισθεί και σε άνδρες αλλά και σε νεότερα άτομα. Το 35% των Ελληνίδων άνω των 50 ετών (850.000 γυναίκες) έχουν οστεοπόρωση (στοιχεία από τον Ελληνικό Σύλλογο Υποστήριξης Ασθενών με Οστεοπόρωση).
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
Οι σπουδαιότεροι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση οστεοπόρωσης είναι η πρόωρη εμμηνόπαυση, η πτωχή διατροφή σε ασβέστιο, η έλλειψη γυμναστικής (καθιστική ζωή), το χαμηλό σωματικό βάρος, η κατάχρηση καφέ, τσαγιού και αλκοόλ, το κάπνισμα, η λήψη διάφορων φαρμάκων (όπως η χρόνια λήψη κορτιζόνης) κ.α.
Προσοχή! Οστεοπόρωση: Δεν αφορά την μειωμένη λήψη, αλλά την απώλεια ασβεστίου
Και η έλλειψη Βιταμίνης Κ2: O «τροχονόμος» του ασβεστίου
Πολύ σπουδαίο όμως ρόλο παίζει και η οστική πυκνότητα που είχε ένα άτομο στην ηλικία των 20-25 ετών (που ονομάζεται κορυφαία οστική μάζα) και που εξαρτάται εκτός από την κληρονομικότητα και από τη διατροφή, την άσκηση και άλλους παράγοντες.
Όσο υψηλότερη κορυφαία οστική μάζα είχε ένα άτομο στη νεαρή ηλικία τόσο μειώνει την πιθανότητα να παρουσιάσει οστεοπόρωση σε μεγαλύτερη ηλικία.
Γιατί είναι τόσο σημαντικό νόσημα;
Όπως είπαμε στην οστεοπόρωση ο κίνδυνος κατάγματος αυξάνει δραματικά. Τα οστεοπορωτικά κατάγματα συμβαίνουν κατά κανόνα στο ισχίο, τη σπονδυλική στήλη και τον καρπό, αλλά και στο βραχίονα, την κνήμη, τη λεκάνη και τα πλευρά.
Το πόσο σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας αποτελούν τα κατάγματα αυτά φαίνεται από το γεγονός ότι ο κίνδυνος που διατρέχουν καθ’όλη τη διάρκεια της υπόλοιπης ζωής τους οι γυναίκες ηλικίας 50 ετών στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ να υποστούν οστεοπορωτικό κάταγμα είναι με βάση διάφορες μελέτες από 15 έως 40%.
Από την άλλη πλευρά και παρόλη την πρόοδο της ιατρικής, τα κατάγματα ισχίου και σπονδυλικής στήλης παρουσιάζουν σημαντική θνησιμότητα, απαιτούν παραμονή σε νοσοκομείο επί 20-30 ημέρες, ενώ το κοινωνικοοικονομικό κόστος είναι τεράστιο.
Κάταγμα ισχίου
Α) Τα κατάγματα ισχίου προκύπτουν συνήθως από πτώση από την όρθια θέση και η συχνότητά τους αυξάνει εκθετικά με την ηλικία, ενώ τα περισσότερα από αυτά είναι συνέπεια πτώσεων που συμβαίνουν μέσα στο σπίτι.
Περίπου 15000 ηλικιωμένα άτομα σπάνε κάθε χρόνο το ισχίο στην Ελλάδα. Όλα αυτά τα άτομα πρέπει να χειρουργηθούν, ενώ η θνητότητα των ηλικιωμένων αυτών ατόμων (που συνήθως έχουν και άλλα προβλήματα υγείας) είναι πολύ μεγάλη τα 2 πρώτα χρόνια.
Καταπονημένο ισχίο: Αιτίες, Συμπτώματα, Αντιμετώπιση
Β) Τα σπονδυλικά κατάγματα αυξάνουν επίσης ραγδαία με την ηλικία και μπορούν να σημειωθούν ακόμη και χωρίς ή με ελάχιστη βία (ύστερα από σκύψιμο, έγερση ή στροφή). Μπορούν να προκαλέσουν πόνο, κύφωση, απώλεια ύψους, με επακόλουθο την αναπηρία.
Πολλές φορές μένουν αδιάγνωστα λόγω του ότι συμβαίνουν συχνά σε μεγάλης ηλικίας άτομα που δεν αναζητούν την ιατρική συμβουλή και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εκσεσημασμένης κύφωσης που παρατηρείται σε πολλά άτομα.
Προσοχή στους τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης
Γ) τα κατάγματα του καρπού συμβαίνουν συνήθως μετά από πτώση στο τεντωμένο χέρι. Αυξάνουν στις ηλικίες 45-60 ετών και αντιμετωπίζονται συνήθως στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων.
Τι πρέπει να κάνετε;
Ο βασικός τρόπος αντιμετώπισης της οστεοπόρωσης είναι η πρόληψή της.
1) Θα πρέπει το κάθε άτομο να επιτύχει καλή κορυφαία οστική πυκνότητα (η ποσότητα οστού που αποκτά ο σκελετός μας στη νεαρή ηλικία), κυρίως με πλούσια διατροφή σε ασβέστιο και έντονη σωματική άσκηση.
Πώς η άσκηση με βάρη διεγείρει τον σχηματισμό οστών
2) Γυναίκες με πρόωρη εμμηνόπαυση θα πρέπει να συμβουλεύονται το γιατρό τους.
3) Σωστή διατροφή πλούσια σε ασβέστιο και βιταμίνη D (και στα ηλικιωμένα άτομα τα οποία χρειάζονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία φαρμακευτική ενίσχυση).
Πρέπει να γίνει κατανοητό: Η Οστεοπενία και η Οστεοπόρωση ΔΕΝ είναι ασθένειες έλλειψης ασβεστίου
και: Η ανοησία λήψης μεμονωμένων θρεπτικών ουσιών: Συνεργία Βιταμίνης D3-Βιταμίνης Κ2-Μαγνησίου-Ασβεστίου
4) Προκειμένου να μειωθεί η οστική απώλεια θα πρέπει τα ηλικιωμένα άτομα να περιλαμβάνουν στο καθημερινό τους πρόγραμμα συγκεκριμένες ασκήσεις, πάντα μετά από συμβουλή γιατρού
5) Οι γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση θα πρέπει να συμβουλεύονται τον ειδικό γιατρό προκειμένου να εκτιμηθεί ο κίνδυνος εμφάνισης οστεοπόρωσης. Ο γιατρός μπορεί να συστήσει ειδικές αιματολογικές εξετάσεις που αφορούν την υγεία των οστών, μέτρηση οστικής πυκνότητας και άλλες εξετάσεις.
Εμμηνόπαυση: Τρόποι μείωσης των ενοχλήσεων στις αρθρώσεις και ενδυνάμωσης των οστών
6) Ηλικιωμένα άτομα με πόνο στη ράχη θα πρέπει να συμβουλεύονται τον ειδικό γιατρό προκειμένου να γίνει διάγνωση πιθανού οστεοπορωτικού σπονδυλικού κατάγματος που μένει πολλές φορές αδιάγνωστο.
Σύμφωνα με τα παραπάνω φαίνεται ότι η οστεοπόρωση αγγίζει μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού και ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους. Τα οστεοπορωτικά κατάγματα έχουν μεγάλη θνησιμότητα και επιβαρύνουν τους πάσχοντες και το κοινωνικό τους περιβάλλον.
Χρειάζεται ενημέρωση του πληθυσμού και των γιατρών ώστε να περιορισθεί η νόσος κυρίως μέσω της πρόληψης.
Του Πέτρου Κυριαζόπουλου, Ορθοπαιδικού Χειρουργού, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, Επιστημονικού Συνεργάτη Εργαστηρίου Έρευνας Παθήσεων Μυοσκελετικού Συστήματος Νοσοκομείου ΚΑΤ – www.nutrimed.gr
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«Τροφή-Φάρμακο»: Για την ενδυνάμωση και διατήρηση της καλής υγιείας των οστών και των αρθρώσεων, αλλά και την φυσική αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης, σας διαθέτω:
Τον πολύ ωφέλιμο συνδυασμό υαλουρονικού–MSM–γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης
ή
ένα πραγματικά δραστικό ΒΙΟΕΝΕΡΓΌ κολλαγόνο, σε συνδυασμό με χονδροϊτίνη, τα οποία ωφελούν ιδιαίτερα περιπτώσεις αρθρίτιδας και όλων τον προβλημάτων στις αρθρώσεις, ενώ ταυτόχρονα Χτίζει και επαναδομεί την μεσοκυττάρια ουσία των οστών.
ΚΑΙ τα δύο έχουν προκύψει από μελέτες του πανεπιστημίου Αθηνών
– τα φύκια AFA, Που θα καλύψουν όλες τις ανάγκες σας για θρεπτικές ουσίες και ταυτόχρονα, θα φροντίσει να παραμείνει σε αλκαλικό ph το εσωτερικό περιβάλλον μας, ώστε να μην χρειάζεται να «τραβήξει» ασβέστιο από τα οστά για να διατηρήσει την οξεοβασική ισορροπία.
– το Πρωτόγαλα ή Colostrum: Που Βοηθά στην ανάπτυξη και τον σωστό σχηματισμό των οστών, αλλά ΚΑΙ στην ανάλπασή τους
– τα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα: Που συντελούν στην αύξηση των επιπέδων ασβεστίου στα οστά και κατά συνέπεια συντελούν στην προφύλαξη της πυκνότητας των οστών και την μείωση του κινδύνου παρουσίας οστεοπόρωσης.
Όσοι ενδιαφέρεστε για περισσότερα και παραγγελίες, παρακαλώ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
Δείτε ακόμη: Οστεοπόρωση: Μία ύπουλη ασθένεια~Αιτίες, συμπτώματα, αντιμετώπιση
Τροφές και βότανα που αποτρέπουν την οστεοπόρωση
Σημάδια που μπορεί να σημαίνουν οστεοπόρωση
12 συμβουλές για την ενίσχυση των οστών
Πώς να διατηρήσετε την καλή υγεία οστών και αρθρώσεων
Ο μηχανισμός του ασβεστίου και η πραγματική αιτία της οστεοπόρωσης
Οστική απώλεια και οστεοπόρωση σχετίζονται με 25 παθήσεις
και Άσκηση: Ένα δυνατό «όπλο» κατά της οστεοπόρωσης
Ευρέως συνταγογραφούμενα φάρμακα επηρεάζουν σημαντικά τον κίνδυνο για οστεοπόρωση
