Βότανα και φυσική αντιμετώπιση Μυοσκελετικών προβλημάτων
ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΦΥΤΑ Βότανα και φυσική αντιμετώπιση Μυοσκελετικών προβλημάτων
ΚΟΕΝ ΡΑΣΕΛ, ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ
Υποψήφια διδάκτωρ στη σχολή Ιατρικής
Τμήμα Βιοχημείας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Όπως παρατηρήσαμε τα φυτά τα οποία χρησιμοποιούνται στις παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος υποστηρίζουν όλο τον οργανισμό. Για τον λόγο αυτό τα φαρμακευτικά φυτά με τα οποία θα ασχοληθούμε θα τα κατατάξουμε στις παρακάτω κατηγορίες ανάλογα με τις φαρμακολογικές τους ιδιότητες.
Αντι-φλεγμονώδη: Dioscorea villosa, Ribes nigrum, Curcuma longa, Phytolacca americana, Apium graveolens, Filipendula ulmaria, Salix spp, Gaultheria procumbens, Guaiacun offic, Harpaphphytun, procumbans, Menyanthes trifoliata.
Καθαριστικά του αίματος: Phytolacca americana, Guaiacun offic. Menyathes trifoliata, Urtica dioica, Arctium lappa, Harpagophytun procumbens.
Διουρητικά: Apium graveolens, Eupatoriun purpurem, Taraxacum officinalis, Petroselinun sativum.
Τονωτικά της κυκλοφορίας: Zanthoxylun americanum, Capsicum, Rosmarinus officinalis, Eupatoriun purpureun, Zingiber off.
Αντισπασμωδικά: Cimicifuga racemosa, Viburnum opulus.
Τονωτικά του αμυντικού συστήματος: Echinacea spp., ginseng, eleutherococcus senticosus.
Επουλωτικά: Arnica montana, Caulophyllum thalictroides, Symphytum officinalis.
Άλλες δράσεις: Lobelia inflata.
Επίσης θα ήταν χρήσιμο να αναφερθούμε στους μηχανισμούς δράσεως των αντιφλεγμονωδών φυτών οι οποίοι ποικίλουν.
Ι) Μια μεγάλη ομάδα φυτών περιέχουν ουσίες που μοιάζουν χημικά με την ασπιρίνη και καλούνται σαλικυλικά. Ο τρόπος δράσεώς τους είναι ο εξής:
Στην μεμβράνη των κυττάρων υπάρχουν φωσφολιπίδια στα οποία ενσωματώνονται τα απαραίτητα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα από τις τροφές μας όπως το αραχιδονικό οξύ (C2O). Η φωσφολιπάση Α2 που απελευθερώνει το αραχιδονικό οξύ από τα φωσφολιπίδια βρίσκεται σε αυστηρό έλεγχο και ενεργοποιείται από ορμόνες και διεγέρτες μέσω των G–πρωτεϊνών.
Το αραχιδονικό όταν απελευθερώνεται τότε ακολουθεί 2 διαφορετικές οδούς
(i) με την αντίδραση της λιποξυγονάσης σχηματίζονται υδροξυ-λιπαρά οξέα που καταλήγουν στα λευκοτριένια και
(ii) με την αντίδραση της κυκλοοξυγενάσης σχηματίζονται προσταγλαδίνες (παράγοντες φλεγμονής) προστακυκλίνες και θρομβοξάνες.
Οι σαλικυλικές ενώσεις λοιπόν αναχαιτίζουν την δράση της κυκλοξυγενάσης με αποτέλεσμα η διαδικασία της φλεγμονής να σταματήσει.
Τα φυτά αυτά είναι τα εξής: Salix spp., Gaultheria procumbens, Filipendula ulmaria, Apium graveolens.
Αραχιδονικό οξύ, τι είναι και σχέση με ινσουλίνη και φλεγμονές
ΙΙ) Μία άλλη ομάδα φυτών περιέχει στεροειδείς ουσίες των οποίων η δράση μοιάζει των κορτικοστεροειδών. Στην περίπτωση αυτή οι ουσίες αυτές επάγουν την λιποκορτίνη μία πρωτείνη που αναστέλλει την φωσφολιπάση Α2 και γι’ αυτό εμποδίζεται η σύνθεση των εικοσανοειδών (Βλ. σχήμα).
Τα φυτά αυτά είναι τα εξής: Dioscorea villosa Ribes nigrum, Curcuma longa, Phytolacca americana.
ΙΙΙ) Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν τα φυτά όπου κάποιες ουσίες τους δρουν με διαφορετικό τρόπο στην αναχαίτιση της φλεγμονής που ακόμη δεν είναι γνωστός. Π.χ. Menyanthes trifoliata, harpagophytun procumbens.
Dioscorea villosa
Οικ.: Dioscoreaceae
Δρόγη: Η ρίζα (Radix) χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή αντισυλληπτικών χαπιών όταν το εμπόριο δεν είχε να προτείνει την συνθετική ορμόνη.
Συστατικά: Το μεξικάνικο άγριο Yam περιέχει ορμονικές ουσίες παρόμοιες της προγεστερόνης. Περιέχει μεγάλες ποσότητες από στεροειδικές σαπωνίνες με κύρια την διοσγενίνη η οποία αποτελεί την βάση για τον σχηματισμό στεροειδών ορμονών.
Περιέχει επίσης και ταννίνες, αλκαλοειδή, φυτοστερόλες και άμυλο. Η ζήτηση για στεροειδικές σαπωνίνες συνεχώς αυξάνεται και έχει αναφερθεί ότι τόνοι διοσγενίνης χρησιμοποιούνται ετήσια για την σύνθεση ορμονών.
Φαρμακολογική Δράση: Δρα σαν χαλαρωτικό των λείων μυικών ινών, σπασμολυτικό, χολαγωγό, εφιδρωτικό. Η αντιφλεγμονώδη δράση του φυτού οφείλεται στη διοσγενίνη που δρα σαν τα στεροειδή τα οποία αναστέλλουν την σύνθεση του αραχιδονικού οξέος άρα και την πρόκληση φλεγμονής.
Χρήσεις: Χρησιμοποιείται στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, σε πέτρες χολής και νεφρών, σε μυϊκές κράμπες και στην σπαστική κολίτιδα.
Γαληνικές εφαρμογές: Μητρικό βάμμα (ΤΜ) 2 – 4 ml x 3
Ribes nigrum – Cassis – Blackcurrant
Μαύρη σταφίδα
Οικ.: Saxifragaceae
Δρόγη: Folia et Fructum (φύλλα και καρποί)
Συστατικά: Τα φύλλα περιέχουν κυρίως ταννίνες, βιταμίνη C και αιθέριο έλαιο. Ο καρπός περιέχει και ανθοκυανοσίδες. Το ασκορβικό οξύ περιέχεται σε ποσότητα 100-300 mgr σε 100 gr δρόγης ανάλογα με την ποικιλία του φυτού.
Φαρμακολογική δράση: Είναι αντιπυρετικό, στυπτικό, διουρητικό και αντιρρευματικό. Έχει αποδειχθεί ότι 225 gr φρέσκων καρπών κατεβάζουν το ουρικό οξύ και αποτρέπουν μία προσβολή ουρικής αρθρίτιδας. Το χρώμα τους που είναι σκούρο κόκκινο – μπλε το οφείλουν στις ανθοκυανιδίνες και προ-ανθοκυανίδίνες.
Τα φλαβονοειδή αυτά έχουν την ικανότητα να εμποδίζουν την καταστροφή του κολλαγόνου με πολλούς τρόπους:
i. Εμποδίζουν την δημιουργία ελευθέρων ριζών με την ισχυρή αντιοξειδωτική τους ικανότητα
ii. Εμποδίζουν την ενζυματική διάσπαση του κολλαγόνου από τα ένζυμα που εκκρίνονται από τα λευκοκύτταρα κατά την διάρκεια της φλεγμονής.
iii. Εμποδίζουν την σύνθεση ισταμίνης, προσταγλαδινών και λευκοτιενίων που είναι υπεύθυνα για την εξέλιξη της φλεγμονής.
iv. Έχουν την μοναδική ικανότητα να διασυνδέουν τις ίνες του κολλαγόνου, και να αυξάνουν την ακεραιότητα της μάζας του και του συνεκτικού ιστού (χόνδρος, τένοντας κ.λπ.)
v. Περιέχει επίσης μεγάλη ποσότητα γ-λινολεϊκού οξέος (GLA) το οποίο μετατρέπεται σε προσταγλαδίνη Ε1 (PoE1) της οποίας η έλλειψη σχετίζεται με πολλαπλή σκλήρωση, έκζεμα, άσθμα και με πολλές αλλεργίες.
Για περισσότερα Ανθοκυανίνες: Τι είναι και που ωφελούν
Χρήσεις: Χρησιμοποιείται στις νόσους μυοσκελετικού συστήματος λόγω της δράσεώς του στο κολλαγόνο. Σαν διουρητικό στην ουρική αρθρίτιδα. Οι καρποί του είναι ωφέλιμοι στην διάρροια. Επίσης χρησιμοποιείται και στην υπέρταση. Οι ανθοκυανοσίδες του ονομάζονται “Vitamin P” γιατί έχουν την φυσιολογική της δράση. (αντι-βακτηριακή, αντιφλεγμονώδη, προστατευτική των αγγείων).
Γαληνικές εφαρμογές: Έγχυμα: 28 gr σε 500 gr βρασμένο νερό. Το αφήνουμε για 15 λεπτά το σουρώνουμε και το πίνουμε κατά την διάρκεια της ημέρας.
Για περισσότερα Φραγκοστάφυλο-Ribes nigrum: Μειώνει ουρικό οξύ και πίεση, ανακουφίζει από ρευματικούς πόνους, αρθρίτιδα και ποδάγρα
Phytolacca americana
Οικ.: Phytolacceae
Δρόγη: Radix et Fructum (σαρκώδης, χωρίς πυρήνα)
Συστατικά: περιέχει i) αλκαλοειδή όπως βετανίνη, ισοβετανίνη, φυτολακκίνη κ.ά.
ii) Σαπωνίνες τριτερπενικές όπως τις φυτολακοσίδες (φυτολακαγενίνη με φυτολακικό οξύ)
iii) α-σπιναστερόλη, ισταμίνη
iv) και λεκτίνες όπως την Poke weed mitogen (PWM) που αποτελείται από 5 γλυκοπρωτεΐνες Pa-1 έως Pa-5.
Φαρμακολογική Δράση: Οι τριτερπενικές σαπωνίνες έχουν μία πολύ δυνατή αντιφλεγμονώδη δράση και παρόμοια αντι-εξιδρωματική δράση της υδροκορτιζόνης σε ποντίκια.
Οι πρωτεΐνες της έχουν αντιϊκή δράση, αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό της influenza και τον Herpes simplex virus.
Τα εκχυλισμάτα της δρόγης είναι ενεργοποιητές των Β και Τ λεμφοκυττάρων με αποτέλεσμα να δυναμώνουν την ανοσοποιητική απόκριση. Χρησιμοποιείται σε κλινικές έρευνες γι’ αυτήν την δράση της που οφείλεται στον Poke weed mitogen (PWM).
Χρήσεις: Χρησιμοποιείται σε λοιμώξεις του αναπνευστικού, σε φαρυγγίτιδες, σε ρευματικούς πόνους και κυρίως σε ασθένειες του λεμφικού συστήματος (π.χ. πρησμένοι λεμφαδένες). Επίσης σε χρόνιες διαταραχές του δέρματος (έκζεμα, ψωρίαση, πιτυρίαση, ακμή) σε φλεγμονές προστάτου, ωοθηκών και όρχεων.
Γαληνικές εφαρμογές: Tablets/capsules 150 mgr 2 χάπια /την ημέρα ενήλικες, 1/2 το πρωί – 1/2 το βράδυ τα παιδιά.
Βάμμα: 1:10 σε 45% 3-10 σταγόνες / ημέρα. Δεν πρέπει να υπερβούμε τα 8 ml/ανά εβδομάδα.
Αντενδείξεις: Σε μεγάλες δόσεις ή σε παρατεταμένη χρήση είναι τοξική, λόγω του μιτογόνου παράγοντα που περιέχει.
Για περισσότερα Φυτολάκκα-Phytolacca americana: Ιδιότητες και χρήσεις
Apium graveolens – Σέλινο – Celery
Οικ.: Umbelliferae
Δρόγη: Semina
Συστατικά: περιέχει: i) Αιθέριο έλαιο (2-3%) με κυριότερα συστατικά το λιμονένιο (60%), σελινένιο (10-15%) και διάφορες σεσκιτερπενικές αλκοόλες.
ii) Φουρανοκουμαρίνες
iii) Φλαβονοειδή όπως την απιγενίνη.
Φαρμακολογική Δράση: Το σέλινο έχει αποδεδειγμένη αντιφλεγμονώδη δράση λόγω αναστολής της σύνδεσης του αραχιδονικού οξέος που οφείλεται στην απιγενίνη. Επίσης η ουσία αυτή είναι υπεύθυνη και για την αναστολή της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων που επάγεται από την κολλαγενάση. Eχει επίσης αποδειχθεί και η υπογλυκαιμική του δράση.
Το αιθέριο έλαιο του Apium graveolens έχει βακτηριοστατική δράση σε είδη Staphylococcus, Salmonella, Pseudomonas, Streptococcus, Shigella και σε Escherichia coli.
Χρήσεις: Χρησιμοποιείται κυρίως σε αρθρίτιδες. Επίσης αυξάνει τις εκκρίσεις του ουρικού οξέος και βοηθά στην αποβολή των τοξινών δρώντας ευεργετικά στην ουρική αρθρίτιδα.
Γαληνικές εφαρμογές: Είναι ήπιο διεγερτικό της πέψης.
Αφέψημα: Οι αποξηραμένοι σπόροι χρησιμοποιούνται σε αφέψημα 1:5 τρεις φορές την ημέρα.
Χυμοί: Ολόκληρο το φυτό επίσης υγροποιείται νωπό και πίνεται ο χυμός του σε φλεγμονές των αρθρώσεων.
Για περισσότερα Αρθρίτιδα: Χυμός σέλινου ή χάπια για τον πόνο;
Πάνω από 23 τα απίστευτα οφέλη του σέλινου στην υγεία
Spiraca ulmaria ή Filipendula ulmaria
Οικ.: Rosaceae
Δρόγη: Herba spiraeae
Συστατικά: Περιέχει: i) γλυκοσίδες φλαβονοειδών κυρίως τις γλυκοσίδες της κερκετίνης, αβικουλαρίνη, κ.ά.
ii) Σαλικυλικά: Τα κύρια συστατικά του αιθέριου ελαίου των άνθεων είναι η σακιλαλδεύδη, σαλικίνη, μεθυλ. σαλικυλικά κ.ά.
iii) Φαινολικοί γλυκοσίδες με κύρια την σπιρεΐνη και γκαουλθερίνη.
iv) ταννίνες, κουμαρίνες, γλίσχρασμα και ασκορβικό οξύ (vit c)
Φαρμακολογική Δράση: Η δράση είναι παρόμοια της Salix alba. αφού περιέχει παρόμοιες δραστικές ενώσεις.
Χρήσεις: Χρησιμοποιείται σε νευραλγία, επώδυνες αρθρικές και ρευματικές αρθρώσεις, για εφίδρωση σε εμπύρετες καταστάσεις και για δυσπεψία, γαστρίτιδα και έλκος στομάχου.
Γαληνικές εφαρμογές: Βάμμα 1:5 σε 45% C2H5OH 2-4 ml x 3 την ημέρα.
Αντένδειξη: Πρέπει να αποφεύγεται το φυτό σε περίπτωση ευαισθησίας στα σαλικυλικά. Εάν χρησιμοποιείται το βάμμα σε γαστρικά έλκη ή για υπερβολική οξύτητα τότε χρησιμοποιείστε την μέθοδο του ζεστού νερού για να μειώσετε το οινόπνευμα.
Φιλιπέντουλα ή Σπειραία: Ιδιότητες
Salix spp. – ITIA – Willow
(Salix alba, purpurea, daphnoides, pentiandra)
Οικ.: Salicaceae
Δρόγη: Cortex salix
Συστατικά: Περιέχει (i) φαινολικούς γλυκοσίδες όπως: σαλικίνη, σαλικορτίνη, ακετυλοσαλικορτίνη, τριανδίνη και εστέρες του σαλικυλικού οξέος και της σαλικυλ-αλκοόλης.
(ii) Σαλικυλικά: (υπολογίζονται σαν σαλικίνη). Ποικίλουν ανάλογα με το είδος του φυτού
0,5% στην salix alba
1 – 10% στην S. fragilis
3 – 9% στην S. purpurea
(iii) Ταννίνες και κατεχίνες.
Φαρμακολογική Δράση: Αναλγητική, αντιφλεγμονώδη, αντιπυρετική, τονωτική, αντιρευματική και στυπτική. Έχει αποδειχθεί με έρευνες ότι τα σαλικυλικά έχουν τις παραπάνω δράσεις. Εμποδίζουν τον σχηματισμό των προσταγλαδινών με αναχαίτιση της σύνθεσης του αραχιδονικού οξέος.
Η σαλικίνη είναι ένα προφάρμακο το οποίο μεταβολίζεται σε σαλιγεννίνη στο πεπτικό σύστημα και σε σαλικυλικό οξύ όταν απορροφηθεί.
Χρήσεις: Χρησιμοποιείται σε πονοκεφάλους, νευραλγίες, ρευματισμούς, αρθρίτιδες και για εμπύρετες καταστάσεις όπως το κοινό κρυολόγημα.
Εφαρμογές: Βάμμα 1 : 5 σε 25% C2H5OH 5 – 8 ml/την ημέρα. Οι τιτλοποιημένες δόσεις περιέχουν 20 – 40 mg σαλικίνης.
Δείτε και Ιτιά – Salix spp. – Ιδιότητες
Gaultheria procubens – Wintergreen
Οικ.: Ericaceae
Δρόγη: Foliae
Συστατικά: Περιέχει φαινολικές ενώσεις, γκαουλθερίνη, σαλικυλικό, βανιλλικό, καφεϊκό και άλλα οξέα. Το αιθέριο έλαιο του περιέχει σαλικυλικό μεθυλεστέρα περίπου 98% που σχηματίζεται από ενζυματική υδρόλυση της γκαουλθερίνης μετά από εμβροχή και απόσταξη με ατμό.
Φαρμοκολογική Δράση: Είναι αντιφλεγμονώδες, αντιρευματικό και διουρητικό. Δρα σαν αναστολέας του αραχιδονικού οξέoς όπως οι σαλικυλικές ενώσεις. Έχει επίσης γαλακταγωγές και αναλγητικές ιδιότητες.
Χρήσεις: Χρησιμοποιείται στην ρευματοειδής αρθρίτιδα, σε φλεγμονές των αρθρώσεων, ισχιαλγία, οσφυαλγία, διαστρέμματα και στην ουρική αρθρίτιδα.
Γαληνικές μορφές: Χρησιμοποιείται i) σαν έγχυμα, 1 κουταλάκι του γλυκού σε 1 κούπα βρασμένο νερό. Το αφήνουμε για 15΄ και πίνουμε το 1/4 έως 1/4 της κούπας και ii) εξωτερικό σε αλοιφή για ρευματισμούς, διαστρέμματα, ισχιαλγία, νευραλγία και για όλα τα είδη μυϊκών πόνων. iii) Tincture 1 : 5 με 65% C2H5OH, 1 – 2 ml την ημέρα
Δείτε και Γωλθερία-Gaultheria procumbens: Ιδιότητες
Guaiacum officinale & Guaiacum sanctum
Οικ.: Zygophyllaceae
Δρόγη: Το καρδιόξυλο (η καρδιά του ξύλου) – Lignum guaiaci – Resina guajaci
Συστατικά: Το ξύλο αυτό περιέχει 22% περίπου ρητίνες. Η ρητίνη της γουαϊάκης είναι μίγμα πολλών ουσιών. Περιέχει i) λιγνάνες όπως το α και β γουαϊακονικό οξύ την φουρογοναϊκίνη, ii) ρητινικά οξέα όπως το γουαϊακορητινικό οξύ, iii) βανιλλίνη, χρωστικές και ανόργανα συστατικά.
Φαρμακολογική Δράση: Αντιρευματική, αντιφλεγμονώδη, διουρητική. Ελαφρώς καθαρτική. Χρησιμοποιείται κυρίως σε ρευματικούς πόνους και στην ουρική αρθρίτιδα. Η αντιφλεγμονώδη δράση της οφείλεται στο γουαϊκοζουλένιο. Εχει επίσης αντιμικροβιακές ιδιότητες και χρησιμοποιούνταν παλιότερα σαν αντισυφιλικό.
Αντενδείξεις: Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε υπερτασικούς, αλλεργικούς, στην εγκυμοσύνη και στην γαλουχία.
Γαληνικές εφαρμογές: Ticture 1:5 σε 90o αλκοόλης 1-4 ml/day.
Harpagophytum procumbens
Οικ.: Pedaliaceae (Αρπαγόφυτο το κατακείμενο)
Δρόγη: Radix Harpagophyti (κόνδυλος)
Συστατικά: Η δρόγη περιέχει (i) γλυκοσίδες, ιριδοεδών κυρίως του αρπαgοσίδη και σε μικρότερες ποσότητες τον αρπαγίδη.
(ii) Σάκχαρα όπως φρουκτόζη, γαλακτόζη και γλυκόζη.
(iii) Φυτοστερόλες με κύρια την β-σιτοστερόλη
(iv) Αρωματικά οξέα όπως καφεϊκό, χλωρογενικό κινναμωμικό
(v) Τριτερπένια
Φαρμακολογική δράση: Το φυτό έχει αντιφλεγμονώδη, αντιρευματική, αναλγητική και ηρεμιστική δράση. Μεθανολικά εκχυλίσματα σε μελέτες που έγιναν έδειξαν αντιφλεγμονώδη δράση σε οίδημα αρουραίων και αναλγητικά αποτελέσματα συγκρινόμενα με την φαινυλβουταζόνη. Επίσης βρέθηκαν και αντιφλογιστικές ιδιότητες.
Οι δράσεις αυτές οφείλονται στους γλυκοσίδες των ιριδοειδών οι οποίοι προστατεύουν και από τις αρρυθμίες οι οποίες προκλήθηκαν σε πειραματόζωα με χλωροφόρμιο / αδρεναλίνη και ακονιτίνη. Επειδή περιέχει πικρές ουσίες προκαλεί αντανακλαστική διέγερση της όρεξης.
Χρήσεις: Σε φλεγμονές αρθρώσεων, σε δυσκαμψία, ισχιαλγία, οσφυαλγία και ουρική αρθρίτιδα. Σε αιμορροΐδες και φλεγμονώδεις καταστάσεις των αγγείων.
Αντενδείξεις: Δεν πρέπει να χορηγείται στην εγκυμοσύνη.
Γαληνικές εφαρμογές: Κάψουλες: 500 mg τρεις φορές την ημέρα.
Βάμμα: 1 : 5 σε 25% αλκοόλη
0,5 – 1,0 ml 3 φορές την ημέρα.
Συνδυάζεται με Menyanthes, Apiun, Gaultheria και Pioscorea.
Για περισσότερα Αρπαγόφυτο: Ένα από τα πολυτιμότερα φαρμακευτικά φυτά στον κόσμο
Menyanthes trifoliata – Bogbean
Οικ.: Menyanthaceae
Δρόγη: Herba
Το όνομά του προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις Μήνας και άνθη διότι ο Ληναίος είχε ισχυριστεί ότι είναι ανθισμένο το φυτό για ένα μήνα. Στην πραγματικότητα ανθίζει τον Μάιο – Ιούνιο – Ιούλιο.
Συστατικά: i) Φαινολικά Οξέα: καφεϊκό, χλωρογενικό, σαλικυλικό, βανιλλικό και φολικό.
ii) Αλκαλοειδή: χολίνη, γεντιανίνη και γεντιανιδίνη
iii) Κουμαρίνες: Σκοπολετίνη
iv) Ιριδοειδή: Φολιαμενθίνη
v) Άλλα συστατικά όπως καροτένια, ένζυμα, βιταμίνη C, α-σπιναστερόλη και λουπεόλη.
Φαρμακολογική Δράση: Το φυτό είναι πικρό, τονωτικό, διουρητικό, χολαιρετικό, αντιφλεγμονώδες, αντιρευματικό και αποτοξινωτικό της λέμφου. Η αντιφλεγμονώδη δράση της α-σπιναστερόληςπου περιέχει είναι μεγαλύτερη της φαινυλβουταζόνης ενώ της λουπεόλης το 1/3 αυτής.
Τα ιριδοειδή έχουν μια πικρή δράση στη γλώσσα που οδηγεί σε αντανακλαστική αύξηση του σάλιου και του γαστρικού υγρού οπότε τονώνουν την όρεξη. Χρησιμοποιείται σε ανορεξία, ημικρανία, αδυναμία, μυϊκή αδυναμία, για παθήσεις του συκωτιού και της χολής και στην ρευματοειδή αρθρίτιδα.
Γαληνικές εφαρμογές: Βάμμα 1 : 5 σε 45% C2H5OH. 2 – 6 ml/day.
Παρενέργειες: Υπερβολικές δόσεις μπορεί να ερεθίσουν το πεπτικό σύστημα και να προκαλέσουν διάρροια, ναυτία και εμετό.
Αντενδείξεις: Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται στην εγκυμοσύνη και στον θηλασμό και σε περίπτωση κολίτιδας και διάρροιας.
Για περισσότερα Μηνύανθος~Χολαγωγό βότανο για θεραπεία των ρευματισμών και της αρθρίτιδας
Eupatoriun purpureum – Gravel root
Οικ.: Compositae
Δρόγη: Radix
Συστατικά: Λίγες πληροφορίες είναι διαθέσιμες για την χημική σύσταση της ρίζας. Περιέχει φλαβονοειδή εκ των οποίων η κυριότερη είναι η ευπαρίνη, ρητίνες και αιθέρια έλαια.
Φαρμακολογική Δράση: Το φυτό έχει διουρητική δράση καταπραϋντική του νευρικού συστήματος, στυπτική και αντιρευματική.
Χρήσεις: Χρησιμοποιείται σύμφωνα με την παράδοση για λίθους του ουροποιητικού συστήματος για δυσουρία, ουρηθρίτιδα, ρευματοειδή και ουρική αρθρίτιδα.
Γαληνικές εφαρμογές: Βάμμα 1 : 5 σε 40% C2H5OH. 1 – 2 ml x 3 φορές την ημέρα.
Δείτε και Αγριμόνιο το ευπατόριο και οι θεραπευτικές του ιδιότητες
Zanthoxylum americanum
Οικ.: Rutaceae
Δρόγη: Cortex et Fructus
Συστατικά: περιέχει αλκαλοειδή, κουμαρίνες, ρητίνες, ταννίνες
* Αλκαλοειδή: χελερυθρίνη, νιτιδίνη
* Λιγνάνες όπως η ασαρίνη
* Κουμαρίνες όπως Ξανθυλετίνη, ξανθοξυλίνη
* Ρητίνες, ταννίνες και αιθέριο έλαιο.
Φαρμακολογική Δράση: Το Zanthoxylum americanum είναι τονωτικό του κυκλοφοριακού συστήματος. Η αντιφλεγμονώδη δράση του οφείλεται στην βερβερίνη και ξανθοξυλίνη που είναι αναστολέας της λιποοξυγενάσης και των προσταγλανδινών.
Χρήσεις: Χρησιμοποιείται στις χρόνιες ρευματοειδείς αρθρίτιδες, όταν υπάρχει ανεπάρκεια στην αιμάτωση, στο σύνδρομο Raynand’s και σε κράμπες.
Γαληνικές εφαρμογές: Βάμμα 1:5 σε 45% αλκοόλη, 2-5 ml x 3 φορές την ημέρα.
Capsicun sps.
(annum, nunimum, frutescens) Cayenne, Paprica, Tabasko
Οικ.: Solanaceae
Δρόγη: Folia Capsici paprica
Συστατικά: Το κυριότερο συστατικό του φυτού είναι η καψαϊκίνη στην οποία οφείλεται η καυστική γεύση της δρόγης. Συνοδεύεται και από μικρές ποσότητες συγγενών αμιδίων όπως διυδροκαψαϊκίνη, ομοκαψαϊκίνη, νορδιυδροκαψαϊκίνη.
Περιέχει επίσης β-καροτένιο και κρυπτοξανθίνη που σ’ αυτά οφείλεται και το χρώμα της δρόγης. Αποστάζεται και αιθέριο έλαιο (1,5%) από την δρόγη με 125 συστατικά.
Το φυτό περιέχει επίσης στεροειδικές σαπωνίνες στους σπόρους και στην ρίζα.
Φυσιολογική Δράση: Η δρόγη είναι τονωτική, διεγερτική, αφυσωτική, σπασμολυτική, αντισηπτική, εφιδρωτική και επιφέρει αιμάτωση τοπικά (θερμαντική).
Η καψαϊκίνη έχει αντιβιοτική δράση. Επίσης χαλαρώνει τους μυς και ρυθμίζει την θερμοκρασία του σώματος. Έγχυμα καψαϊκίνης έχει αναφερθεί ότι προκαλεί έκκριση κατεχολαμινών και ελάττωση των τριγλυκεριδίων αλλά όχι της χολιστερόλης σε πειράματα με αρουραίους.
Επίσης βρέθηκε ότι αυξάνεται η συγκέντρωση κορτικοστεροειδών στο πλάσμα. Αποευαισθητοποιεί τους αισθητήριους νευρώνες του πόνου με το να καταναλώνει (έκκριση) τον νευροδιαβιβαστή ουσία Ρ το οποίο θεωρείται και η βάση της αναλγητικής δράσης της καψαϊκίνης.
Χρήσεις: Εσωτερικά χρησιμοποιείται για να αυξήσει την κυκλοφορία, ανακουφίζει από συσσώρευση αερίων στο στομάχι ή στα έντερα και τονώνει το πεπτικό σύστημα. Σαν αντισηπτικό χρησιμοποιείται στην λαρυγγίτιδα. Σε μη καλή περιφερειακή κυκλοφορία χρησιμοποιείται για νευραλγίες και ρευματικούς πόνους, ισχιαλγίες, με τη μορφή αλοιφής ή θερμαντικής λοσιόν.
Γαληνικές εφαρμογές: (i) Αλοιφή κερί μελισσών 28 gr.
Calendula oil 224 gr.
Tincture Cayenne 28 gr.
Λιώνουμε τα 2 πρώτα συστατικά και προσθέτουμε το βάμμα Capsicun. Αναδεύουμε ώσπου να υπάρχει ομοιογένεια.
(ii) Βάμμα (Tincture) 0,3 – 1,00 ml την ημέρα.
Καψαϊκίνη: Αναλγητική, αντικαρκινική, αδυνατιστική δράση, αλλά με μέτρο
Cimicifuga racemosa – Black cohosh
Οικ.: Ranunculaceae
Δρόγη: Rhizoma Cimicifugi
Συστατικά: Περιέχει
· Αλκαλοειδή του τύπου της κινολιζιδίνης
· Ταννίνες
· Τριτερπενικούς γλυκοσίδες (σαπωνίνες)
· Οξέα όπως σαλικυλικό και ισοφερουλικό
· Άλλα συστατικά όπως ισοφλαβόνες με κύρια την φορμονονετίνη και φυτοστερόλες.
Αντιφλεμονώδη, ηρεμιστική, διουρητική, αντισπασμωδική.
Φαρμακολογική Δράση: Η αντιφλεγμονώδη δράση του φυτού οφείλεται στο σαλικυλικό οξύ. Είναι επίσης εμμηναγωγό, έχει παρόμοια δράση με οιστρογόνα (oestrogen – mimetic activity) και ενδοκρινική δράση στον υποθάλαμο και υπόφυση.
Φαρμακολογικές μελέτες έδειξαν ότι η Cimicifuga vacemosa προκαλεί ελάττωση της συγκέντρωσης στον ορό της LH, και ικανότητα πρόσδεσης με τους υποδοχείς των οιστρογόνων στην μήτρα ποντικιών in vitro. Η πιθανότερη ουσία που είναι υπεύθυνη γι’ αυτές τις δράσεις είναι η φορμονονετίνη.
Χρήσεις: Λόγω των σαλικυλικών και χρησιμοποιείται σαν αντιφλεγμονώδες στην αρθρίτιδα ισχιαλγία και μυαλγία. Επίσης χρησιμεύει σε σπασμούς της μήτρας, στην δυσμηνόρροια, σε προεμμηνορυσιακό σύνδρομο και σε μετα-εμμηνοπαυσιακές διαταραχές όπως η οστεοπόρωση.
Αυτό οφείλεται στην παρουσία φυτοοιστρογόνων που όπως αναφέρθηκε έχουν εξισορροπιστική δράση στις ορμόνες π.χ. όταν υπάρχει περίσσεια οιστρογόνων (όπως το Π.Μ.Σ.) τότε μπλοκάρουν τους υποδοχείς τους και μειώνεται η δράση τους. Ενώ όταν υπάρχει έλλειψη (όπως την εμμηνόπαυση) τότε μιμούνται την δράση των οιστρογόνων και αυξάνουν τα οιστρογονικά φαινόμενα.
Γαληνικές εφαρμογές: Βάμμα 1 : 10 σε 60% C2H5OH 2 – 4 ml ημέρα.
Αντενδείξεις: Δεν χορηγείται σε εγκυμοσύνη γιατί μπορεί να επιφέρει πρόωρο τοκετό.
Για περισσότερα Τσιμιτσιφούγκα ή Black Cohosh: Το γυναικείο βότανο
Arnica montana (άρνικα η ορεινή)
Οικ.: Compositae
Δρόγη: Flores armicae
Συστατικά: Η δρόγη περιέχει:
(i) Σεσκιτερπενικές λακτόνες
(ii) Φλαβονοειδή
(iii) Αιθέριο έλαιο με κύριο συστατικό την θυμόλη
(iv) Γλίσχρασμα και πολυσακχαρίτες όπως η ινουλίνη.
(v) Αμίνες π.χ. βεταΐνη, χολίνη.
(vi) Διάφορες ουσίες όπως καροτένια, ταννίνες, ρητίνες και πικρές ουσίες (αρνικίνη).
Φαρμακολογική Δράση: Η άρνικα έχει μέτρια αντιφλεγμονώδη δράση (29%) σε οίδημα αρουραίων που έχει προκληθεί με καραγεννάνη. Έχει αναλγητικές και αντιβιοτικές ιδιότητες που οφείλονται στην ελεναλίνη και στην διυδροελεναλίνη. Επίσης για την ελεναλίνη έχει αποδειχθεί η ανοσοδιεγερτική της δράση με το να διεγείρει την φαγοκυττάρωση in vitro.
Χρήσεις: Η δρόγη χρησιμοποιείται σαν επουλωτικό τραυμάτων σε διαστρέμματα, πρηξίματα και σε μυαλγίες. Συνήθως εφαρμόζεται τοπικά παρά εσωτερικά. Βοηθά στην επούλωση και έχει αντιβακτηριακή δράση, προκαλεί επαναπορρόφηση της εσωτερικής αιμορραγίας σε μελανιές και εξαρθρήματα. Η άρνικα είναι πολύ διαδεδομένη στην ομοιπαθητική.
Γαληνικές εφαρμογές: Αλοιφή άρνικας στην πάσχουσα περιοχή ή κομπρέσσα με αραιωμένο βάμμα.
Για περισσότερα Άρνικα-Arnica: Αποτελεσματική για μώλωπες, αθλητικές κακώσεις, διαστρέμματα, θλάσεις
Caulophllum thalictroides Blue cohosh
Οικ.: Berberidaceae
Δρόγη: Rhizoma Caulophylli
Συστατικά: περιέχει αλκαλοειδή την καουλοφυλλίνη (μεθυλκυτισίνη), σαπωνίνες όπως η καουλοσαπωνίνη και ρητίνες, κόμμεα και άμυλο.
Φαρμακολογική δράση: Αντισπασμωδική, αντιφλεγμονώδη, διουρητική, ανθελμινθική και εμμηναγωγή δράση. Πειράματα έδειξαν ότι εκχυλίσματα του φυτού τονώνουν την φαγοκυττάρωση και έχουν αντιφλεγμονώδεις και αντιοιδηματικές ιδιότητες σε οίδημα αρουραίων.
Χρήσεις: Χρησιμοποιείται στην αμμηνόροια ως τονωτικό της μήτρας, σε αποβολή και σε ρευματικές καταστάσεις όπου υπάρχει και ατονία της μήτρας.
Γαληνικές εφαρμογές: 0,3 – 1,0 gr σκόνη ρίζας τρεις φορές την ημέρα ή σε αψέφημα.
Symphytum officinalis – Comfrey
Οικ.: Boraginaceae
Δρόγη: Folia et Radix
Συστατικά: Περιέχει αλκαλοειδή πυρολιζιδίνης, κόμμεα, ταννίνες, τριτερπένια, στεροειδείς σαπωνίνες και αλλαντοίνη 0,75 – 2,55%, ροσμαρινικό και χλωρογενικό οξύ.
Φαρμακολογική Δράση: Έχει μαλακτικές, στυπτικές, επουλωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Προωθεί τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων λόγω των πυρολιζιδικών αλκαλοειδών γι’ αυτό πρέπει να αποφεύγετε η υπερβολική εσωτερική κατανάλωση του φυτού που σε μερικές έρευνες συνδέθηκαν με καρκίνο συκωτιού σε αρουραίους.
Μία άλλη έρευνα που έγινε έδειξε ότι τα αλκαλοειδή αυτά υπάρχουν στην φρέσκια ρίζα και στα φρέσκα φύλλα και στα αποξηραμένα όχι. (Lancet).
Η αντιφλεγμονώδη δράση του οφείλεται στο ροσμαρινικό οξύ και έχει αποδειχθεί in vivo και in vitro. Η επουλωτική του δράση οφείλεται στην αλλαντοίνη και δρα εξωτερικά αλλά και εσωτερικά για έλκη πεπτικού.
Χρήσεις: Χρησιμοποιείται εξωτερικά σε τραύματα, έλκη, σε εκζέματα και σε ψωρισιακές καταστάσεις για να βοηθήσει στην επούλωσή τους. Επίσης σε πόνους του μυοσκελετικού συστήματος, στην ρευματοειδή αρθρίτιδα, σε διαστρέμματα και κατάγματα. Εσωτερικά σαν ηρεμιστικό του γαστρικού βλεννογόνου και σε έλκη. Καλό είναι να αποφεύγεται η χρήση του σε περιπτώσεις που υπάρχει λύση της επιδερμίδας.
Γαληνικές εφαρμογές: Αλοιφή Symphytum: 10 – 15 gr σκόνη ρίζας q.s. 100 Ointment base ή Vaseline base. Επάλειψη 2 φορές την ημέρα.
Δείτε και Σύμφυτο το φαρμακευτικό και επουλωτικό
Lobelia – inflata
Οικ.: Lobeliaceae
Δρόγη: Florae et Semina
Χρήσεις: Το φυτό χρησιμοποιείται για χαλαρωτικό σε συνέργια με το φυτό capsicum. Εξωτερικά χρησιμοποιείται σε τοπικές εφαρμογές για διαστρέμματα, πρηξίματα μαζί με το Ulmus fulva σε σκόνη.
Δείτε και Λομπέλια-Lobelia inflata: Αποχρεμπτικό-Καθαρίζει τους πνεύμονες, ιδανικό δια Άσθμα, Βρογχίτιδα, ΧΑΠ
Πηγή: www.iama.gr Βότανα και φυσική αντιμετώπιση Μυοσκελετικών προβλημάτων
~~~~~~~~~~~~
Βότανα και φυσική αντιμετώπιση Μυοσκελετικών προβλημάτων
«Τροφή-Φάρμακο»: Παράλληλα μπορούν να συμβάλλουν θετικά στην προσπάθεια αυτοθεραπείας του οργανισμού μας τα,
- απαραίτητα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα (αντιφλεγμονώδης δράση,
- ο πολύ ωφέλιμος συνδυασμός υαλουρονικού–MSM–γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης (Μελέτη πανεπιστημίου Αθηνών),
- ή ένα πραγματικά δραστικό ΒΙΟΕΝΕΡΓΌ κολλαγόνο (Μελέτη πανεπιστημίου Αθηνών)
- το ΠΡΩΤΟΓΑΛΑ – COLOSTRUM,
- η φόρμουλα υγείας (με πυκνογενόλη-τζίνγκο μπιλόμπα-εκχύλισμα σπόρων σταφυλιού), για αντιφλεγμονώδη δράση και ισχυρή αντιοξείδωση, ενώ
- τα φύκια A.F.A, είναι αυτά που μας δίνουν σε πληρότητα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.
- η Βιταμίνη D3 (vegan) + K2 + Εκχύλισμα φύλλων ελιάς και
- Τέλος χρήσιμη μπορεί να σας φανεί και η βαλεριάνα (μυοχαλαρωτικό)!
Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα και παραγγελίες, μπορεί να ΠΑΤΗΣΕΙ ΕΔΩ!
Διαβάστε ακόμη: Το Μυοσκελετικό σύστημα και οι παθήσεις του
Ρευματικά νοσήματα: Οι επίπονες παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος
Γιατί όταν αλλάζει ο καιρός πονάει το μυοσκελετικό μας σύστημα; Βότανα και φυσική αντιμετώπιση Μυοσκελετικών προβλημάτων
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Βότανα και φυσική αντιμετώπιση Μυοσκελετικών προβλημάτων
1) Michael Murray
Encyclopedia of natural medicine
2) David Hoffmann
Guide to medical herbalism:
3) Fred Evans, David Okpako, Elisabeth Williamson.
Pharmacological methods in Phytotherapy Research
4) British herbal compendium
5) Potter’s new cyclopaedia of bontanical drugs and preparations.
6) Carol Newall
Herbal medicines
7) Thoman Bartram
Encyclopedia of Herbal medicine
8) Κλινικές αρχές παθοβιοχημείας
9) Klam Mohr
Color atlas of Pharmacology
10) Εμμανουήλ Κ.
|Αρχές παθοφυσιολογίας
11) P. Belaiche
Traite de phytotherapie et d’ aromatherapie
12) James DuKe
Amazonian ethnobotanical dictionary Βότανα και φυσική αντιμετώπιση Μυοσκελετικών προβλημάτων
