Θρεπτικές ουσίες: Μακροθρεπτικά-Μικροθρεπτικά συστατικά-Αντιοξειδωτικά
Τι είναι τα θρεπτικά συστατικά. Θρεπτικές ουσίες: Μακροθρεπτικά-Μικροθρεπτικά συστατικά-Αντιοξειδωτικά
Τα θρεπτικά συστατικά είναι ουσίες που προσλαμβάνονται από την τροφή και χρησιμοποιούνται από το σώμα προκειμένου να διασφαλίσουν τη φυσιολογική ανάπτυξή του και τη διατήρηση της καλής υγείας. (korobili.weebly.com)
Αν δε λαμβάνονται επαρκώς για κάποιο κρίσιμο χρονικό διάστημα προκαλούνται βλάβες στον οργανισμό, ενδεχομένως σοβαρές και μόνιμες. Αν δεν καταστούν μόνιμες, αναστρέφονται με τη λήψη και πάλι των θρεπτικών συστατικών. Τα θρεπτικά συστατικά είναι οι πρώτες ύλες για τη δημιουργία βιομάζας.
Οι χημικές ουσίες οι οποίες είναι απαραίτητες στους ζωντανούς οργανισμούς χωρίζονται σε δυο κατηγορίες:
1) μακροθρεπτικά συστατικά
2) μικροθρεπτικά συστατικά
Μακροθρεπτικά συστατικά.
Τα μακροθρεπτικά συστατικά είναι απαραίτητα σε μεγάλες ποσότητες καθώς είναι κρίσιμα για τη δημιουργία πρωτοπλάσματος (το ζων περιεχόμενο ενός κυττάρου). Υπάρχουν διάφοροι ορισμοί σχετικά με το ποιες χημικές ενώσεις ή χημικά στοιχεία εντάσσονται στα μακροθρεπτικά συστατικά, ωστόσο είναι κοινά αποδεκτό ότι περιλαμβάνουν:
- τους υδατάνθρακες,
- τα λιπίδια και
- τις πρωτεΐνες.
Ως βασικά συστατικά από τα οποία «κτίζεται» το σώμα μας οι πρωτεΐνες αποτελούν συνήθως το 44% και τα λίπη το 36% του ξηρού βάρους του σώματος. (Tα παραπάνω ποσοστά έχουν υπολογιστεί χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το νερό που περιέχει το σώμα μας).
Πέψη: Προϋπόθεση της καλής υγείας – Πρωτεΐνες & Λίπη
Ως τα καύσιμα για τις λειτουργίες του οργανισμού, οι υδατάνθρακες και τα λίπη καλύπτουν, υπό ιδανικές συνθήκες, το 55% και το 30% της ενέργειας μας, αντιστοίχως. korobili.weebly.com)
Υδατάνθρακες: Η κύρια πηγή ενέργειας του οργανισμού μας
Δομικά στοιχεία αυτών των ενώσεων είναι το υδρογόνο (Η), οξυγόνο (Ο), ο άνθρακας (C) και το άζωτο (N). Είναι διαθέσιμα στην ατμόσφαιρα και μαζί αποτελούν το 95% του ξηρού βάρους της ζώσας ύλης. (wikipedia.org)
Το νερό είναι επίσης ένα μακροθρεπτικό συστατικό, αλλά επειδή δεν «θρέφει»τον οργανισμό (δεν παρέχει ούτε ενέργεια ούτε απαραίτητα θρεπτικά συστατικά), συχνά δεν θεωρείται μακροθρεπτικό συστατικό.
Παραμένει ωστόσο το πιο σημαντικό συστατικό του σώματός μας, ποσοτικά και ποιοτικά. Συνιστά το 60% του συνολικού 7 σωματικού μας βάρους, και είναι το συστατικό εκείνο η απώλεια του οποίου, ακόμη κι αν είναι σχετικά μικρή, έχει τις σημαντικότερες επιπτώσεις. (korobili.weebly.com)
Μάθε εάν το νερό που πίνεις είναι αρκετό
Μικροθρεπτικά συστατικά.
Τα μικροθρεπτικά συστατικά, ή ιχνοστοιχεία είναι επίσης απαραίτητα αλλά σε μικρότερες ποσότητες, (wikipedia.org) παρέχουν σχεδόν μηδενική ενέργεια, και είναι σημαντικοί συμπαράγοντες για τη λειτουργία του μεταβολισμού, (korobili.weebly.com) καθώς έχουν κρίσιμο ρόλο στη δημιουργία των ενζύμων. (wikipedia.org)
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν κυρίως οι βιταμίνες (π.χ. A, B, C, D,E και K) και τα ανόργανα στοιχεία, τα οποία χωρίζονται στα κύρια ανόργανα στοιχεία (π.χ. ασβέστιο και φώσφορος) και στα ιχνοστοιχεία (π.χ. σίδηρος, ψευδάργυρος, σελήνιο και μαγγάνιο).
Παρά το ότι τα συστατικά αυτά είναι απαραίτητα σε πολύ μικρές ποσότητες, πρόκειται για πολύ σημαντικά διατροφικά συστατικά. Οι διεργασίες της ανάπτυξης,της παραγωγής ενέργειας και πολλές άλλες φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού δεν θα ήταν δυνατές χωρίς αυτά.
Οι απαιτήσεις σε θρεπτικά συστατικά.
Οι απαιτήσεις στα θρεπτικά συστατικά διαφέρουν για τις διαφορετικές ηλικίες και στάδια της ζωής. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της ταχείας ανάπτυξης στην εφηβεία και κατά την εγκυμοσύνη, οι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερες πρωτεΐνες και ανόργανα στοιχεία.
Πρωτεΐνες: Γιατί είναι απαραίτητες και ειδικά στην παιδική ηλικία
Κατά συνέπεια, η υγεία σχετίζεται με τη βέλτιστη πρόσληψη τόσο μακροθρεπτικών όσο και μικροθρεπτικών συστατικών. Η ανεπαρκής ή η υπερβολική πρόσληψή τους μπορεί να προκαλέσει προβλήματα.
Στις μέρες μας, τα κυριότερα διατροφικά προβλήματα σχετίζονται είτε με υπερβολική πρόσληψή μακροθρεπτικών συστατικών είτε με ανεπαρκή πρόσληψη μικροθρεπτικών συστατικών. (korobili.weebly.com)
Τα μικροθρεπτικά συστατικά αναλυτικά.
Οι βιταμίνες.
Τι είναι οι βιταμίνες.
Οι βιταμίνες είναι οργανικές ενώσεις που χρησιμοποιούνται σε πολύ μικρές ποσότητες. Αν και είναι απαραίτητες για την ομαλή αύξηση και λειτουργία σε πάρα πολλές μορφές ζωής, η βιολογική τους σπουδαιότητα είναι μεγαλύτερη στους οργανισμούς εκείνους που δεν μπορούν να τις συνθέσουν και στηρίζονται γι’ αυτό σε εξωγενείς πηγές. [βιοχημεία 1, Χ. Κατσίκας]
Όλες οι φυσικές τροφές που καταναλώνουμε σε ημερήσια βάση είναι ικανές να προμηθεύσουν τον οργανισμό μας με τις απαραίτητες βιταμίνες. Και αυτό γιατί βρίσκονται σε όλα σχεδόν τα τρόφιμα που βάζουμε στο τραπέζι μας, σε διαφορετικές όμως αναλογίες. Είναι ουσίες που δεν περιέχουν από μονές τους θερμίδες, είναι όμως απαραίτητες για τη ομαλή διεξαγωγή των βασικών αντιδράσεων του οργανισμού μας.
Θα πρέπει να επισημάνουμε όμως πως οι ισορροπίες έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια: Χρειάζεστε 10 Μερίδες Λαχανικών για να πάρετε τα Ίδια Θρεπτικά Συστατικά που θα παίρνατε από Μια Μερίδα 50 Χρόνια Πριν
Γενικότερα οι βιταμίνες:
- Δεν έχουν θερμίδες.
- Έχουν ρυθμιστικό ρόλο στις διάφορες χημικές αντιδράσεις σύνθεσης ή διάσπασης των 3 βασικών συστατικών της διατροφής μας:
– των πρωτεϊνών,
– των υδατανθράκων και
– των λιπών. - Λειτουργούν από χημικής άποψης σαν «καταλύτες» επιταχύνοντας ή επιβραδύνοντας τις βιολογικές αντιδράσεις του οργανισμού.
- Παρεμβαίνουν στην διαδικασία του μεταβολισμού ελέγχοντας και κατευθύνοντας τον, ασκώντας ρύθμιση στις αντιδράσεις αναβολισμού και καταβολισμού που μαζί συνθέτουν τον μεταβολισμό.
- Συνδυάζονται μεταξύ τους αλλά και με τις αντιοξειδωτικές ουσίες ώστε να παρέχουν πλήρη προστασία στον οργανισμό.
Τα είδη των βιταμινών
Οι βιταμίνες χωρίζονται σε 2 μεγάλες κατηγορίες, ανάλογα με την απορρόφηση και τον τρόπο δράσης τους:
1. Υδατοδιαλυτές:
Διαλύονται στο νερό και τις τροφές που περιέχουν ποσοστό νερού. Αφού καταναλωθούν απορροφώνται στο έντερο και μεταφέρονται μέσω του αίματος στα διάφορα όργανα του οργανισμού για να δράσουν και να ρυθμίσουν τις λειτουργίες του.
Το σώμα μας δεν έχει την δυνατότητα να τις αποθηκεύσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, γι’ αυτό είναι αναγκαίο να τις λαμβάνουμε σε καθημερινή βάση, ώστε να μην παρουσιάσουν έλλειψη. Στην 9 κατηγορία αυτή ανήκουν όλες οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β και η βιταμίνη C.
2. Λιποδιαλυτές:
Διαλύονται στο λίπος και συγκεκριμένα στις λιπαρές τροφές, ακολουθούν τον δρόμο της απορρόφησης των λιπών δηλαδή μεταφέρονται από το λεμφικό σύστημα αρχικά στο συκώτι και από εκεί κατόπιν επεξεργασίας σε όλο το σώμα, μέσω του αίματος.
Είναι δυνατόν να αποθηκευτούν στο συκώτι και στον λιπώδη ιστό για αρκετά μακρό χρονικό διάστημα γι’ αυτό και όταν συσσωρευτούν σε αυτά τα όργανα για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορούν να εμφανίσουν τοξικότητα. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι βιταμίνες A, D, E, K. [diaitologia.gr]
3.2.2 Αντιοξειδωτικά.
3.2.2.1 Γενικά για τα αντιοξειδωτικά.
Ως αντιοξειδωτική μπορεί να οριστεί οποιαδήποτε ουσία που όταν είναι παρούσα σε χαμηλές συγκεντρώσεις σε σχέση με τη συγκέντρωση του ενός υποστρώματος, καθυστερεί σημαντικά ή αποτρέπει την οξείδωση αυτού του υποστρώματος. (Percival, 1998; Young & Woodside, 2001).
Ο φυσιολογικός ρόλος των αντιοξειδωτικών ως απενεργοποιητές ελευθέρων ριζών και των υδροξυλιομένων ελευθέρων ριζών, είναι να εμποδίσει στα συστατικά του κυττάρου την καταστροφή που προκύπτει ως συνέπεια των χημικών αντιδράσεων με ελεύθερες ρίζες.
Πρόσφατα, σημαντικός αριθμός στοιχείων έχει δείξει ότι οι ελεύθερες ρίζες έχουν κεντρικό ρόλο ως συντελεστές στο γήρας και σε εκφυλιστικές ασθένειες, όπως ο καρκίνος, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, η φθορά του ανοσοποιητικού συστήματος και οι εγκεφαλικές δυσλειτουργίες. (Halliwell B.1996;Percival, 1998; Young & Woodside, 2001).
Ποιές ασθένειες συνδέονται με τις ελεύθερες ρίζες. Συμπτώματα και αντιμετώπιση
Ευτυχώς, η δημιουργία ελευθέρων ριζών ελέγχεται φυσικά από πολλές ευεργετικές ενώσεις, τα αντιοξειδωτικά. Όταν η διαθεσιμότητα των αντιοξειδωτικών είναι μειωμένη, αυτή η καταστροφή μπορεί να συσσωρευτεί και να επιφέρει αποτελέσματα οξειδωτικού stress.
Τα αντιοξειδωτικά έχουν την δυνατότητα να σταθεροποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν τις ελεύθερες ρίζες πριν αυτές επιτεθούν σε κύτταρα και βιολογικούς στόχους. Έτσι είναι κρίσιμα για την διατήρηση της ιδανικής υγείας του κυττάρου και του οργανισμού. (Percival, 1998; Swanson,1998).
Οξειδωτικό Στρες-Αντιοξειδωτικά: Πώς η διατροφή προστατεύει DNA, κύτταρα και υγεία
3.2.2.2 Χαρακτηριστικά των αντιοξειδωτικών.
Η χημική έννοια του όρου “αντιοξειδωτικό” αναφέρεται στην τάση ενός μορίου για απόδοση ενός ηλεκτρονίου (e-) προς έναν οξειδωτικό παράγοντα – συνήθως ελεύθερη ρίζα – με αποτέλεσμα την προφύλαξη άλλων μορίων, τα οποία θα ήταν πιθανοί στόχοι αυτού του παράγοντα (Chaudiere J. & Ferrari-Iliou R. 1999).10
Προκειμένου μια ένωση π.χ. φαινόλη να χαρακτηριστεί ως αντιοξειδωτικό, πρέπει να έχει δύο ιδιότητες:
α) όταν είναι παρούσα σε χαμηλή συγκέντρωση συγκριτικά με το προς οξείδωση υπόστρωμα, να μπορεί να καθυστερήσει ή να αποτρέψει την αυτοξείδωση ή την προκληθείσα από ελεύθερες ρίζες οξείδωση και
β) η ελεύθερη ρίζα που σχηματίζεται μετά τη δράση της πρέπει να είναι σταθερή (μέσω ενδομοριακού υδρογονικού δεσμού) σε περαιτέρω οξείδωση. (Valko M. et al.2005)
Ακόμη, ένα αντιοξειδωτικό πρέπει:
- να ανταγωνίζεται αποτελεσματικά με το υπόστρωμα για την ενεργή διάμεση ουσία,
- να επαναγεννάται γρήγορα από το βιολογικό σύστημα 3.
- να έχει πρόσβαση στην ενεργή διάμεση ουσία στο μικροπεριβάλλον.
Το αντιοξειδωτικό πρέπει να βρίσκεται στον ίδιο χώρο με το προς οξείδωση υπόστρωμα. (Valko M. et al. 2005 )
Τα βιολογικά αντιοξειδωτικά έχουν τις εξής ιδιότητες:
α) η ανασταλτική δράση τους εστιάζεται κυρίως στον ενδοκυττάριο χώρο. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να διαπερνούν με κάποιον τρόπο τις κυτταρικές μεμβράνες και να βρίσκονται την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο και στην κατάλληλη συγκέντρωση.
β) μπορούν να βοηθούν τους αμυντικούς μηχανισμούς του κυττάρου συντελώντας, για παράδειγμα, στη διατήρηση της στάθμης της γλουταθειόνης και κατ’ επέκταση βοηθώντας στην απομάκρυνση του H2O2.
Γλουταθειόνη: Η μητέρα όλων των Αντιοξειδωτικών
γ) μπορούν να δράσουν ως χειλικοί παράγοντες δεσμεύοντας οξειδοαναγωγικά ενεργά ιόντα μετάλλων και άρα αναστέλλοντας τη συμμετοχή τους σε αντιδράσεις παραγωγής κυτταροτοξικών προϊόντων.
δ) σε ορισμένες περιπτώσεις προάγουν τη βιοσύνθεση νέων πρωτεϊνών, οι οποίες ενέχονται είτε στην άμυνα ή σε επιδιορθωτικούς μηχανισμούς των κυττάρων.
ε) προστατεύουν τα κύτταρα αναστέλλοντας τις διαδικασίες μεταγωγής του σήματος,τις οποίες προκαλεί ο συγκεκριμένος οξειδωτικός παράγοντας. (Valko M. et al. 2005)11
Μπορείτε να δείτε και Ο Ρόλος των Αντιοξειδωτικών Ουσιών
3.2.2.3 Είδη φυσικών αντιοξειδωτικών.
Φυσικά αντιοξειδωτικά είναι οι ουσίες εκείνες που έχουν αντιοξειδωτική δράση και προέρχονται από φυσικές πηγές. Στις αντιοξειδωτικές ουσίες που προσλαμβάνονται με την τροφή περιλαμβάνονται
- η βιταμίνη Ε (τοκοφερόλες, τοκοτριενόλες)
- η βιταμίνη C
- η βιταμίνη Α και
- τα καροτενοειδή (β-καροτένιο, λυκοπένιο, λουτεΐνη, κρυπτοξανθίνη, κ. α.)
- το σελήνιο και άλλα μέταλλα απαραίτητα για τη δράση αντιοξειδωτικών ενζύμων του οργανισμού
- φυτοχημικές ουσίες με αντιοξειδωτικές ιδιότητες (φυτικές στερόλες, φλαβονοειδή και άλλες φαινολικές ενώσεις).
Ακόμη, τα αντιοξειδωτικά κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με τον τρόπο δράσης τους. (Μπόσκου, 2004).
Πρωτοταγή αντιοξειδωτικά
Τα πρωτοταγή αντιοξειδωτικά διακόπτουν τις αντιδράσεις διάδοσης των ελευθέρων ριζών παρέχοντας άτομα υδρογόνου στις ελεύθερες ρίζες. Σ’ αυτή την κατηγορία εντάσσονται φαινολικές ενώσεις όπως ΒΗΑ (βουτυλιωμένηυδροξυανισόλη), ΒΗΤ (βουτυλιωμένο υδροξυτολουόλιο), TBHQ (δι-τριτ.-βούτυλουδροκινόνη), PG (προπυλικός εστέρας γαλλικού οξέος), τοκοφερόλες, καφεϊκό οξύ,καρνοσόλη, ροσμαρινικό οξύ κ.ά.
Δευτεροταγή αντιοξειδωτικά
Σ’ αυτή την κατηγορία εντάσσονται ενώσεις που χαρακτηρίζονται ως αντιοξειδωτικά με την ευρύτερη έννοια του όρου.Τα δευτεροταγή αντιοξειδωτικά μπορεί να δρουν ως δεσμευτές οξυγόνου, δηλαδή αντιδρούν με το οξυγόνο και ελαττώνουν τη συγκέντρωση του σε ένα κλειστό σύστημα.
Σ’ αυτή την κατηγορία εντάσσονται το ασκορβικό οξύ και οι εστέρες του καθώς και το θειώδες οξύ και τα άλατά του αλλά και τα καροτενοειδή.
Ένας άλλος μηχανισμός δράσης των δευτερογενών αντιοξειδωτικών είναι η δέσμευση μετάλλων τα οποία με μεταφορά ηλεκτρονίου δημιουργούν ελεύθερες ρίζες. Σ’ αυτή 12 την κατηγορία εντάσσονται οξέα ή παράγωγά τους που σχηματίζουν χημικές ενώσεις όπως EDTA, κιτρικό οξύ, φυτικό οξύ, λεκιθίνη.
Ενώσεις με ποικίλη αντιοξειδωτική δράση
Μια κατηγορία ενώσεων με ποικίλη αντιοξειδωτική δράση είναι τα φλαβονοειδή. Τα φλαβονοειδή αποτελούν φαινολικά συστατικά των φυτών. Έχει αναφερθεί ότι εμποδίζουν την υπεροξείδωση των λιπών, δεσμεύουν τις ελεύθερες ρίζες και το ενεργό οξυγόνο, δεσμεύουν ιόντα σιδήρου και απενεργοποιούν την λιποξυγενάση.
Φλαβονοειδή: Ποια είναι, θεραπευτικές ιδιότητες και πηγές
3.2.3 Μέταλλα και ιχνοστοιχεία.
3.2.3.1 Τι είναι τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία.
Τα κοινώς γνωστά ως διαιτητικά μέταλλα ή ανόργανα θρεπτικά συστατικά, είναι τα χημικά στοιχεία που απαιτούνται από τους ζωντανούς οργανισμούς, πλην τεσσάρων στοιχείων, του άνθρακα, υδρογόνο, άζωτο και οξυγόνο σε κοινά οργανικά μόρια. Ο όρος «μεταλλικό συμπλήρωμα» είναι αρχαϊκός, και περιγράφει τα χημικά στοιχεία και όχι τα πραγματικά μέταλλα. (wikipedia.org)
3.2.3.2 Στον ανθρώπινο οργανισμό.
Τα άλατα και τα ιχνοστοιχεία αποτελούν το 4% του βάρους μας. Στον οργανισμό μπορούν να βρεθούν μεμονωμένα ή συνδυασμένα με άλλες χημικές ουσίες (βιταμίνες, πρωτεΐνες, κ.ά.). Πολύ γνωστά παραδείγματα είναι ο σίδηρος, που κυρίως βρίσκετε συνδεδεμένος με την αιμοσφαιρίνη του αίματος και το ιώδιο που είναι μέρος της ορμόνης που παράγεται από τον θυρεοειδή, την θυροξίνη.
Συχνά όμως υπάρχουν στον οργανισμό και μεμονωμένα, όπως το νάτριο, το κάλιο και άλλα ιόντα στο αίμα. holistic-greece.com Τα περισσότερα χημικά στοιχεία που εισέρχονται στην διαιτητική φυσιολογία των οργανισμών έχουν τη μορφή απλών ενώσεων. Μεγαλύτερες χημικές ενώσεις πρέπει να διασπώνται για την απορρόφηση τους. (wikipedia.org)
3.2.3.3 Οι ανάγκες για μέταλλα και ιχνοστοιχεία.
Ο οργανισμός έχει ανάγκη τα άλατα σε ποσότητες πάνω από 100 mg την ημέρα και είναι επτά. Τα ιχνοστοιχεία είναι αναγκαία σε ποσότητες μέχρι 100 mg, είναι 14 και συνολικά δεν ξεπερνούν τα 15γρ στον οργανισμό μας. 13
Πιο αναλυτικά: Θρεπτικές ουσίες: Μακροθρεπτικά-Μικροθρεπτικά συστατικά-Αντιοξειδωτικά
ΑΛΑΤΑ
1. Ασβέστιο
2. Φώσφορος
3. Νάτριο
4. Χλώριο
5. Κάλιο
6. Θείο
7. Μαγνήσιο
ΙΧΝΟΣΤΟΙΧΕΙΑ
1. Σίδηρος
2. Φθόριο
3. Ψευδάργυρος
4. Σελήνιο
5. Χαλκός
6. Μαγγάνιο
7. Χρώμιο
8. Βόριο
9. Νικέλιο
10. Αρσενικό
11. Ιώδιο
12. Μόλυβδος
13. Πυρίτιο
3.2.3.4 Οι πηγές τους.
Τα άλατα και τα ιχνοστοιχεία βρίσκονται σε μεγάλη αφθονία στην φύση, αλλά τα συμπληρώματα είναι συχνά αναγκαία στις περισσότερες περιοχές του κόσμου. Κάποιες ποσότητες υπάρχουν στα φυτά και στις ρίζες τους, αλλά και στα ζωϊκά προϊόντα. Μικρή ποσότητα ιχνοστοιχείων περιέχεται και στο νερό που πίνουμε.14
Μπορείτε να δείτε και Μέταλλα & Ιχνοστοιχεία: Χρησιμότητα και πηγές
3.2.3.5 Οι λειτουργίες τους.
Τα άλατα και τα ιχνοστοιχεία λαμβάνουν μέρος σε πολλές διεργασίες στον οργανισμό, αλλά γενικά χωρίζονται σε τρεις ομάδες:
1) Δομικά στοιχεία: όπως το ασβέστιο και ο φώσφορος, τα οποία είναι σημαντικά για τα οστά και για τα δόντια
2) Λειτουργικά στοιχεία: όπως το νάτριο, το κάλιο και το ασβέστιο που είναι απαραίτητα για τη σύσπαση των μυών και τη λειτουργία της καρδιάς και των νεύρων.
3) Μεταβολισμός: λαμβάνουν μέρος στον αναβολισμό (ασβέστιο, χλώριο, μαγνήσιο) και τον καταβολισμό (κοβάλτιο, χαλκός, σίδηρος, κάλιο) των μακρομορίων του οργανισμού, επειδή εμπεριέχονται σε ορμόνες και ένζυμα.
Το σώμα δεν είναι θερμιδόμετρο~Σημασία έχει πως μεταβολίζει τις τροφές
3.2.3.6 Οι ελλείψεις σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία.
Παραδόξως, οι ελλείψεις σε άλατα είναι πολύ πιο συχνές απ’ ό,τι μπορούμε να φανταστούμε. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού του δυτικού κόσμου πάσχει από έλλειψη σιδήρου και ασβεστίου αλλά και μαγνησίου, αν και στη φύση υπάρχουν σε αφθονία.
Υπολογίζεται ότι ακόμα και στις χώρες του δυτικού κόσμου το 80% των ατόμων ειδικών ομάδων πληθυσμού πάσχει από έλλειψη ιχνοστοιχείων, όπως σεληνίου. Κάποιες ελλείψεις μπορούν να οδηγήσουν σε διαταραχές του μεταβολισμού, όπως η έλλειψη ιωδίου οδηγεί σε μείωση της παραγωγής θυροξίνης, και αυτό οδηγεί σε μείωση του βασικού μεταβολισμού και μακροχρόνια σε υποθυρεοειδισμό και αύξηση βάρους.
Αρρώστιες που οφείλονται σε ελλείψεις μετάλλων-ιχνοστοιχείων
3.2.3.7 Βιοδιαθεσιμότητα.
Πρακτικά, βιοδιαθεσιμότητα σημαίνει, τι ποσότητα από αυτήν που καταναλώνουμε εισέρχεται στον οργανισμό. Στα άλατα και τα ιχνοστοιχεία, η ικανότητα του οργανισμού να τα απορροφήσει μπορεί να είναι πολύ μικρή.
Για παράδειγμα, το σπανάκι, είναι πολύ πλούσιο τόσο σε ασβέστιο, όσο και σε σίδηρο. Ο οργανισμός όμως, μπορεί να απορροφήσει μόλις το 5% από το ασβέστιο και λιγότερο του 10% από το σίδηρο.
Τελικά τι συμβαίνει με το σπανάκι, έχει ή δεν έχει σίδηρο;
Τα μικροθρεπτικά στοιχεία που περιέχονται στις τροφές ζωικής προέλευσης, απορροφώνται καλύτερα. Ένα ουσιαστικό πρόβλημα που υπάρχει με την απορρόφηση των αλάτων, είναι οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους. Συχνά δημιουργούν σύμπλοκα στο έντερο και μειώνεται δραματικά η απορρόφηση τους.
Γενικά, η πρόσληψη ενός άλατος σε περίσσια ποσότητα μπορεί να επηρεάσει την απορρόφηση των υπόλοιπων αλάτων (π.χ. το ασβέστιο κάνει σύμπλοκα με το φώσφορο που δεν απορροφώνται και 15 χάνονται στα κόπρανα). Ακόμη, τα άλατα κάνουν σύμπλοκα και με τις βιταμίνες.
Το θετικό είναι πως η συνύπαρξη κάποιων μικροθρεπτικών συστατικών, αυξάνει την απορρόφησή τους. Τα πιο γνωστά παραδείγματα είναι η βελτιστοποίηση της πρόσληψης σιδήρου, όταν προσλαμβάνεται μαζί με βιταμίνη C (λεμόνια στα ψητά!), και η αυξημένη πρόσληψη ασβεστίου, όταν συνυπάρχει βιταμίνη D.
Μπορείτε να δείτε Τροφές με σίδηρο και η βιταμίνη C
και Συνεργία Βιταμίνης D3-Βιταμίνης Κ2-Μαγνησίου-Ασβεστίου
Πηγή: eureka.teithe.gr
Θρεπτικές ουσίες: Μακροθρεπτικά-Μικροθρεπτικά συστατικά-Αντιοξειδωτικά
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«Τροφή-Φάρμακο»: Διατίθεται από την ιστοσελίδα ένα πραγματικά Δυνατό, Φυσικό ΠΟΛΥΒΙΤΑΜΙΝΟΥΧΟ ΠΡΟΪΟΝ το οποίο έχει προκύψει από μελέτη του πανεπιστημίου Αθηνών, βασισμένο σε 9 ΥΠΕΡΤΡΟΦΕΣ, που έχει όλες τις απαραίτητες βιταμίνες και όλα μέταλλα/ιχνοστοιχεία, ένζυμα και καθώς προέρχεται από ΦΥΣΙΚΗ πηγή όλες αυτές οι ουσίες ΣΥΝΕΡΓΟΥΝ μεταξύ τους!!
Όσοι ενδιαφέρεστε για περισσότερα και παραγγελίες, παρακαλώ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
Θρεπτικές ουσίες: Μακροθρεπτικά-Μικροθρεπτικά συστατικά-Αντιοξειδωτικά
Μπορείτε να δείτε ακόμη: Αρρώστιες που οφείλονται σε έλλειψη βιταμινών και χημικών στοιχείων.
Θρεπτικές ουσίες: Μακροθρεπτικά-Μικροθρεπτικά συστατικά-Αντιοξειδωτικά
