Σαγκουίνι Γουρίτσας: Ένα ακόμη απαξιωμένο, μοναδικό ελληνικό προϊόν
Ίσως η πιο εντυπωσιακή ποικιλία των εσπεριδοειδών, το σαγκουίνι θεωρείται μια από τις πιο πολύτιμες καλλιέργειες της Σικελίας. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι το σαγκουίνι καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στη Σικελία κατά τον 9ο και 10ο αιώνα. Σήμερα, ο καρπός μπορεί να βρεθεί σχεδόν σε κάθε χώρα του κόσμου. Σαγκουίνι Γουρίτσας: Ένα ακόμη απαξιωμένο, μοναδικό ελληνικό προϊόν
Το σαγκουίνι είναι μια ποικιλία πορτοκαλιού με βαθύ κόκκινο χρώμα, σχεδόν στο χρώμα του αίματος. Η σάρκα αποκτά χαρακτηριστικό καφέ χρώμα όταν ο καρπός αναπτύσσεται με χαμηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η φλούδα μπορεί να είναι πιο σκληρή και πιο δύσκολη στην αφαίρεση από ότι άλλες φλούδες από πορτοκάλια.
Οι οποίες, παρεμπιπτόντως είναι και αυτές πολύ ευεργετικές: Ωφέλιμες και οι φλούδες των πορτοκαλιών!
Φλούδες Πορτοκαλιού Απομακρύνουν Αποτελεσματικά τον Υδράργυρο
Ποικιλίες:
- Μόρο (Moro), η νεώτερη ποικιλία
- Ταρόκο (Tarocco), ένα από τα πιο δημοφιλή πορτοκάλια σαγκουίνι στον κόσμο, λόγω της γλυκιάς γεύσης του
- Σαγκουινέλια (Sanguinello), ανακαλύφθηκε στην Ισπανία το 1929
Με μόλις 70 θερμίδες ανά καρπό, είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και θωρακίζει την υγεία μας απέναντι στις ασθένειες.
Το σαγκουίνι και ο χυμός του περιέχουν έναν ισχυρότατο συνδυασμό αντιοξειδωτικών ουσιών.
Ενώσεις όπως πολυφαινόλες και φλαβανόνες σε συνδυασμό με την υψηλότατη δόση βιταμίνης C που περιέχεται στον χυμό από σαγκουίνι προστατεύουν καθημερινά τον οργανισμό μας από την καταστρεπτική δράση των ελευθέρων ριζών που παράγονται λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, του καθημερινού στρες, του καπνίσματος κ.ά.
Είναι πλούσιο σε λυκοπένιο, φυσική χρωστική ουσία που του χαρίζει το κόκκινο χρώμα και είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό, το οποίο προστατεύει τον οργανισμό από τα καρδιαγγειακά νοσήματα και διάφορους τύπους καρκίνου.
Τροφές με λυκοπένιο μειώνουν τις πιθανότητες εγκεφαλικού και εμφράγματος
Περιέχει ανθοκυανίνες, ουσία που ανήκει στις πολυφαινόλες, η οποία δρα σαν λιποδιαλύτης, βοηθώντας τον οργανισμό να μειώνει τον ρυθμό που αποθηκεύει λίπος.
Σε πειράματα που πραγματοποίησαν το 2010
ειδικοί του Πανεπιστημίου του Μιλάνου σε ποντίκια, είδαν ότι ο χυμός από σαγκουίνι Μόρο φρέναρε τη συσσώρευση περιττών κιλών.
Οι ειδικοί αφού εφάρμοσαν στα πειραματόζωα διατροφή πλούσια σε λιπαρά, χορήγησαν σε κάποια από αυτά χυμό από σαγκουίνι Μόρο και σε κάποια άλλα χυμό από γλυκά πορτοκάλια.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι πολλά συστατικά που υπάρχουν στον χυμό πορτοκαλιού Μόρο μπορούν να δράσουν συνεργικά για να αναστέλλουν την συσσώρευση λίπους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, το σαγκουίνι Μόρο καταστρέφει την ικανότητα των κυττάρων του λιπώδους ιστού, γνωστά και ως αδιποκύτταρα, να συσσωρεύουν λίπος.
Παρόμοια πειράματα που έγιναν το 2012
από το Charles River Laboratories (Κάλκο, Ιταλία) σε ποντικούς, έδειξαν ότι η δίαιτα με χυμό Μόρο μπορεί να αντιπροσωπεύει μια πολλά υποσχόμενη διαιτητική επιλογή για την πρόληψη του λιπώδους ήπατος.
Πίσω από τη λιποδιαλυτική δράση, πιστεύεται ότι κρύβονται τα υψηλά επίπεδα ανθοκυανιδίνης που έχουν τα συγκεκριμένα φρούτα.
Επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι η καθημερινή κατανάλωση χυμών που περιέχουν αυτά τα αντιοξειδωτικά σχετίζεται με χαμηλό κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων, διαφόρων μορφών καρκίνου, νοσημάτων και αλλοιώσεων του δέρματος κ.α..
Αντιοξειδωτικά: Τελικά, προκαλούν ή εξαλείφουν τον καρκίνο;
Παράλληλα, στο σαγκουίνι περιέχονται σημαντικά ποσά φυλλικού οξέος, μιας βιταμίνης που φαίνεται ότι προστατεύει ακόμη περισσότερο από τις καρδιοπάθειες, ενώ παράλληλα ενισχύει τις εγκεφαλικές και νευρολογικές μας λειτουργίες.
Σε αυτό εδώ το σημείο, αξίζει να δούμε και από μία άλλη σκοπιά, το θέμα:
Με το όνομα «σαγκουίνι» πωλούνται στην αγορά όλα τα αιματόχρωμα πορτοκάλια.
Δεν είναι όμως έτσι. Παραθέτουμε δύο φωτογραφίες. Η μία φωτογραφία δείχνει το κατακόκκινο πορτοκάλι ποικιλίας μόρο. Η άλλη φωτογραφία δείχνει το κλασσικό σαγκουίνι, ελαφρά κόκκινο. Μέχρι τις πρώτες ζέστες της άνοιξης το ελαφρό κόκκινο θα γίνει κάπως πιο διακριτό, δεν θα φτάσει όμως ποτέ το σχεδόν «μαύρο κόκκινο» του μόρο.
Οι διαφορές είναι πολλές και σημαντικές με πρώτη και καλύτερη την διαφορά γεύσης. Καμία σύγκριση του ενός πορτοκαλιού με το άλλο, ούτε στην ποσότητα και την πυκνότητα του χυμού, ούτε στη γεύση του.
Η φωτογραφία σαγκουινιού που παραθέτουμε δίπλα σ’ εκείνη του μόρο, ανήκει στην διάσημη ποικιλία «σαγκουίνι Γουρίτσης». Είναι η ποικιλία που διδάσκεται σε όλα τα Γεωπονικά Πανεπιστήμια του κόσμου, ως η μοναδική και αυθεντική. Όλες οι φυτείες που καλλιεργούνται στην Ισπανία ιδίως και την Ιταλία, αναγνωρίζονται επιστημονικά ως «τύπου Γουρίτσης».
Η απουσία όμως κάθε αυτοεκτίμησης και μέριμνας, όπως συνήθως συμβαίνει με τα Ελληνικά αγαθά, εξομοίωσε αυτή τη μοναδική στον κόσμο ποικιλία με όλα τ’ άλλα πορτοκάλια και ιδίως μ’ εκείνη του μόρο, η οποία καλλιεργείται πληθωριστικά θα έλεγε κανείς, αλλά, ως ποικιλία, ως προϊόν, δεν είναι άξιο να σταθεί δίπλα στο σαγκουίνι Γουρίτσης σε καμία περίπτωση!
Τα περιβόλια της Μυρτιάς (παλιό όνομα «Γουρίτσα», εξ ου και η ονομασία προέλευσης του διάσημου σαγκουινιού) έχουν γεμίσει βάτους. Το ονομαστό σαγκουίνι της Γουρίτσας έχει περιέλθει σε ολοκληρωτική απαξίωση, η παραγωγή του απειλείται με ολική εξαφάνιση.
Το ίδιο εκείνο σαγκουίνι που στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, είχε στη λαχαναγορά της Αθήνας διπλάσια τιμή από το διπλό έως τριπλό σε μέγεθος πορτοκάλι Κρήτης!
Τέλος, αλιεύω από το e-nafpaktia.gr:
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΕΡΕΥΝΑ:ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ -ΘΕΡΜΟ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑΣ
Οι πορτοκαλιές της Γουρίτσας, κάνουν τό μοναδικό στον κόσμο σαγκουίνι, που τώρα το λένε οι ειδικοί «αιματόχρωμο».
Όλα τα συγγράμματα των Γεωπονικών Πανεπιστημιακών Σχολών όλου του κόσμου το αναφέρουν ως μοναδικό. Λένε ότι καλλιεργείται μόνο σ’ αυτό τον ευλογημένο τόπο και δεν το αναγνωρίζουν ως αυθεντικό παρά μόνο στη Γουρίτσα.
Ακόμα και οι τεράστιες φυτείες της Ισπανίας, που έγιναν από μπόλια της Γουρίτσας, είναι «τύπου Γουρίτσας»
Ειναι ανάγκη να κηρυχτεί ΠΟΠ η μοναδική ποικιλία πορτροκαλιού παγκοσμίως ώστε να έχει προνομιακή μεταχείριση στις αγορές και να ενθαρρυνθεί η καλλιέργεια του.
Από το δελτίο της Αγροτικής Τραπέζης τεύχος 114, Μάϊος – Ιούνιος 1960 αλιεύσαμε το παρακάτω άρθρο που αναφέρεται στα εκλεκτά εσπεριδοειδή του τόπου μας και ιδιαίτερα του πορτοκαλιού ποικιλίας σαγκουΐνι.
Το άρθρο του Μιχαήλ Τσώλη. (πατώντας στις φωτογραφίες θα ανοίξουν μεγεθυμένες)
“Την εν λόγω ποικιλία προπολεμικώς ανεύρομεν καλλιεργουμένην με ελάχιστον αριθμόν δένδρων, εις το χωρίον Γορίτσα Αγρινίου, αμέσως δε προσείλκυσε την προσοχήν και το ενδιαφέρον μας η ποιοτική ανωτερότης των καρπών της υπ’ όψιν ποικιλίας.”
“Είναι αναγκαία η λήψις παρ’ αρμοδίας υπηρεσίας των απαραιτήτων μέτρων προς εκμετάλλευσιν των κληρονομησίμων ιδιοτήτων των εμφανισθεισών βλαστικών μεταλλαγών ως προς το σχήμα των καρπών εις την δημιουργηθείσαν φυσικώς νέαν ποικιλίαν δια την σταθεροποίησιν της ποικιλίας ταύτης και την παραγωγήν τυποποιημένου προϊόντος προς διάθεση συμφώνος προς τας προτιμήσεις των καταναλωτών.”
Τα νεότερα για το θέμα:
Η κάτω Μυρτιά (Γουρίτσα) είναι ένα μικρό χωριό 300 μόλις κατοίκων που ανήκει στον Δήμο Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας.
Εκεί λοιπόν παράγεται το φημισμένο σαγκουίνι Γουρίτσας.
Αν και τόσο μικρό το χωριό κατάφερε να ξεκινήσει την διαδικασία ώστε να γίνει ΠΟΠ «προστατευόμενη ονομασία προέλευσης» το σαγκουίνι που παράγει ο τόπος τους.
Ο Δήμαρχος Θέρμου μάλιστα Σπύρος Κωνσταντάρας και το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκριναν ποσό 20 χιλιάδων ευρώ για την δημιουργία φακέλου με σκοπό να γίνει ΠΟΠ το σαγκουίνι Γουρίτσας.
Όπως γράφει ο τοπικός τύπος το σαγκουίνι Γουρίτσας θα μπει δίπλα στα σπάνια Ελληνικά προϊόντα όπως η μαστίχα Χίου, ο κρόκος Κοζάνης και το ντοματάκι Σαντορίνης.
Η απόφαση αυτή ωστόσο δεν είναι και τόσο ρομαντική όσο φαίνεται.
Τα προηγούμενα χρόνια υπήρξε πλήρης απαξίωση για το σαγκουίνι Γουρίτσας που σάπιζε στα χωράφια.
Έτσι ο ένας μετά τον άλλον οι παραγωγοί ξερίζωναν τα δέντρα με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχει κίνδυνος όταν έρθουν οι επιτροπές για την πιστοποίηση του σαγκουινιού να μην βρουν δέντρο ούτε για δείγμα κυριολεκτικά.
Γι αυτό έτρεξαν ο Δήμος και οι αρχές.
Και ως συνήθως όταν τρέχει ο Έλληνας τις περισσότερες φορές είναι πολύ αργά.
Όταν δηλαδή οι παραγωγοί διαμαρτύρονταν ότι δεν φεύγει το προϊόν τους δεν γινόταν τίποτα, ενώ όταν τα δέντρα ξεριζώθηκαν τότε έτρεξαν όλοι.
“Τροφή”: Αυτό το ζήτημα δεν είναι κάτι που βλέπουμε αραιά και που. Είναι η γενικότερη τακτική του νεοέλληνα, που (και να με συγχωρείτε) τα έχει όλα γραμμένα στα παλιά του τα παπούτσια, με ελάχιστες εξαιρέσεις και αφήνει μία, τεραστίων διαστάσεων κληρονομιά σε ΌΛΑ τα επίπεδα, έρμαιο και ξεπουλάει το οτιδήποτε αρκεί να εξασφαλίσει την βολή του. Και όταν κάποιος-κάτι δείξει αργά η γρήγορα την αξία του τρέχει “να μαζέψει τα ασυμμάζευτα”: Παραμελημένο Ελληνικό προϊόν γίνεται ανάρπαστο στο εξωτερικό ως φάρμακο
Ανεκμετάλλευτος Ελληνικός Θησαυρός: Φάρμακα από την Οδύσσεια του Ομήρου
Ελληνικά λεμόνια σαπίζουν στα δέντρα και εισάγουμε Τούρκικα
Χαρουπιά το δέντρο εργοστάσιο: Ο χαμένος ελληνικός θησαυρός
Εκρηκτική άνοδος «Ελληνικού» γιαουρτιού στην αγορά των ΗΠΑ!
O ΛΥΚΙΣΚΟΣ (Humulus Lupulus): Ο αγνοημένος θησαυρός της Ελλάδας
Στην πατρίδα του Διόνυσου ακόμη και αμπελόφυλλα εισάγουμε από Κίνα;;
και ευτυχώς υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις, όπως η μαστίχα της Χίου και ο κρόκος Κοζάνης που αναφέρθηκαν, αλλά και Κορινθιακή σταφίδα: Μαύρη, ελληνική και πολύτιμη!
Ελληνική ρίγανη και δεντρολίβανο ισχυρότερα από τα αντιδιαβητικά φάρμακα
Ελληνική άγρια ρίγανη ~ Η ισχυρότερη & καλύτερη του κόσμου
Υπερτροφές της ευλογημένης Ελληνικής Γαίας!!
Στοιχεία από:
diatrofika-mystika.blogspot.gr
www.neadiatrofis.gr
agriniovoice.gr
www.melissocosmos.com
Σαγκουίνι Γουρίτσας: Ένα ακόμη απαξιωμένο, μοναδικό ελληνικό προϊόν
