Ο Μάνος Δανέζης σχολιάζει την κατάσταση που βρισκόμαστε οι περισσότεροι σήμερα
Γράφει ο Μάνος Δανέζης-Manos Danezis, επίκουρος καθηγητής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και συγγραφέας
Μάνος Δανέζης: Με ρώτησαν πως θα μπορούσα να περιγράψω γενικότερα την κατάσταση που βρισκόμαστε οι περισσότεροι πολίτες σήμερα.
Απάντησα χωρίς δισταγμό: «Σαν τα βατραχάκια που δεν ξέρουν ότι τα βράζουν», αναφερόμενος σε μια ενδιαφέρουσα ιστορία του Γάλλου συγγραφέα και φιλόσοφου Olivier Clerc στην οποία έχω αναφερθεί και πολύ παλαιότερα όταν μου είχε ξανατεθεί ένα ανάλογο ερώτημα.
Την ιστοριούλα αυτή σκέφτηκα να ξαναμοιραστώ μαζί σας
«Το βατραχάκι που δεν ήξερε ότι θα βραζόταν».
Φανταστείτε μια κατσαρόλα γεμάτη κρύο νερό, μέσα στο οποίο κολυμπά ανέμελα, ένα βατραχάκι.
Κάτω από την κατσαρόλα, ανάβεται μια μικρή φωτιά και το νερό, αρχίζει να ζεσταίνεται πολύ σιγά. Το νερό, σιγά – σιγά γινεται χλιαρό και το βατραχάκι, βρίσκοντάς το μάλλον ευχάριστο, συνεχίζει να κολυμπά χαρούμενο.
Η θερμοκρασία του νερού, συνεχίζει να ανεβαίνει.
Το νερό γίνεται πιο ζεστό, από ό, τι το βατραχάκι θα θεωρούσε ευχάριστο, αισθανόταν λίγο κουρασμένο, αλλά παρ’ όλα ταύτα δεν αισθάνεται κανέναν φόβο.
Τέλος το νερό γίνεται πραγματικά πολύ ζεστό και το βατραχάκι αρχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα, αλλά είναι εξουθενωμένο. Για αυτόν τον λόγο, υπέμενε και δεν αντιδρούσε.
Η θερμοκρασία συνεχίζει να ανεβαίνει, έως ότου, το βατραχάκι κατέληξε να βράσει και ως εκ τούτου, να πεθάνει.
Εάν έριχνες το ίδιο βατραχάκι κατ ’ ευθείαν σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμών, με μια εκτίναξη των ποδιών του, θα είχε πηδήξει αμέσως έξω από την κατσαρόλα.
Αυτό, αποδεικνύει, ότι όταν μια αλλαγή γίνει με έναν τρόπο επαρκώς αργό, διαφεύγει της συνείδησης και στην πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν προκαλεί καμία αντίδραση, καμιά αντίσταση, καμία επανάσταση.
Έχει πάνω από 100 χρόνια που στήνεται η σημερινή κατάστασις! Σύγχρονο Μάτριξ: Οι Οθόνες και ο απόλυτος εγκλωβισμός και η διαστροφή της συνείδησης
Εάν παρατηρούσαμε αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία μας εδώ και λίγες δεκαετίες, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε ότι υφιστάμεθα μια αργή αλλά σταδιακή εξαφάνιση των πανανθρώπινων αξιών μας και των ιδανικών μας.
Δεν το καταλαβαίνουμε όμως γιατί γίνεται αργά και σιγά για να το συνηθίζουμε.
Ένας τρόπος! Παράθυρο Overton-Όβερτον: Στρατηγική χειραγώγησης~Πώς το απαράδεκτο γίνεται αποδεκτό και η λύση
Όταν για πρώτη φορά άκουσα αυτή την ιστορία, σκεφτόμουν το αύριο… τώρα, κατάλαβα ότι αναφέρεται στο σήμερα!!!
Συνειδητοποίηση ή βράσιμο. Πρέπει να διαλέξουμε!
Λοιπόν, αν δεν είμαστε σαν το βατραχάκι, μισοβρασμένοι, ας κάνουμε μια γερή εκτίναξη με τα πόδια, πριν είναι πολύ αργά!!!
~~~~~~~~~~~~~
Αυτή η παραβολή βασίζεται σε ένα φυσικό νόμο, σύμφωνα με τον οποίο: “Αν ο ρυθμός θέρμανσης του νερού είναι 0,02 βαθμούς Κελσίου ανά λεπτό, ο βάτραχος θα παραμείνει ακίνητος και θα πεθάνει μόλις ζεσταθεί πολύ. Οποιαδήποτε άλλη ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή, θα κάνει το βάτραχο να πηδήξει έξω και να το σκάσει.”
Επομένως, όπως ακριβώς εξήγησε ο Olivier Clerc, αν βάλετε ένα βάτραχο σε μια κατσαρόλα με νερό και αρχίσετε να το θερμαίνετε αργά, ο βάτραχος σταδιακά προσαρμόζει τη θερμοκρασία του σώματός του με αυτή του νερού.
Μόλις το νερό αρχίσει να βράζει, δεν θα μπορεί πλέον να προσαρμόσει τη θερμοκρασία του και θα προσπαθήσει να πηδήξει έξω από την κατσαρόλα. Αλλά δυστυχώς, σε αυτό το σημείο είναι αδύνατο να το σκάσει επειδή έχει ήδη σπαταλήσει όλη την ενέργειά του προσαρμόζοντας τη θερμοκρασία του και πλέον δεν έχει τη δύναμη να αποδράσει.
Κατά συνέπεια, ο βάτραχος βράζει μέχρι που πεθαίνει και δεν έχει τη δύναμη να πηδήξει έξω από την κατσαρόλα για να σωθεί.
Και αυτό δημιουργεί το εξής ερώτημα: Τί ήταν αυτό που σκότωσε το βάτραχο;
Ήταν το βραστό νερό ή η ανικανότητά του να αποφασίσει ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για να πηδήξει;
Αν τον είχατε βυθίσει σε μια κατσαρόλα με νερό στους 50 βαθμούς Κελσίου, θα πηδούσε απευθείας έξω από την κατσαρόλα για να σωθεί. Ωστόσο, όση ώρα προσπαθούσε να ανεχτεί τη σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας, δεν συνειδητοποίησε ότι θα μπορούσε και θα έπρεπε να είχε πηδήξει έξω.
Αυτή η σιωπηλή (ύπουλη) επιδείνωση, μας κάνει να προσποιούμαστε ότι είμαστε μια χαρά
Όταν η συναισθηματική επιδείνωση εξελίσσεται με αργό ρυθμό, περνά απαρατήρητη. Αυτό δικαιολογεί την έλλειψη της αντιδραστικότητας, το λόγο που δεν εναντιωνόμαστε και καταλήγουμε να ασφυκτιούμε από τοξικές καταστάσεις που αργά αλλά σταθερά μας δηλητηριάζουν.
Όταν λαμβάνει χώρα μια αλλαγή, αργή αλλά σταθερή, ξεφεύγει της προσοχής μας. Και συνεπώς αποτυγχάνει να προκαλέσει οποιοδήποτε είδος αντίδρασης ή εναντίωσης.
Η σιωπηλή διαδικασία της προσαρμογής στη δυσφορία θα επιδεινώσει την κατάστασή σας.
Έτσι, με αργό τρόπο θα αρχίσει κάποιος άλλος να ελέγχει τη ζωή σας. Αυτό σας εμποδίζει να δείτε και να προετοιμάσετε τον εαυτό σας για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση όπως πρέπει.
Γι’ αυτό το λόγο είναι απολύτως απαραίτητο να κάνετε μια συνειδητή προσπάθεια για να κρατάτε τα μάτια σας ανοιχτά και να μάθετε τι είναι αυτό που πραγματικά θέλετε. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να μπορέσετε να ελέγξετε αυτό το κάτι που επιδεινώνει τη ζωή σας.
Ο μοναδικός τρόπος για να αναπτυχθείτε θα σας κάνει να αισθάνεστε άβολα για λίγο καιρό.
Πολλές φορές στους ανθρώπους γύρω σας δεν αρέσει όταν αποφασίζετε να ακολουθήσετε και να εκτιμήσετε τα δικαιώματά σας. Έχουν ήδη συνηθίσει να τα χρησιμοποιούν προς το δικό τους όφελος και αυτή η αλλαγή στάσης είναι άβολη για εκείνους.
Αν συμπεριφέρεσαι διαφορετικά από την μάζα θεωρείσαι τρελός…
Να θυμάστε ότι μερικές φορές η λέξη “φτάνει!” μπορεί να σας εξασφαλίσει την ευεξία, να προστατεύσει την αγάπη σας για τον εαυτό σας, την αξιοπρέπεια και τα συμφέροντά σας.
Συνεπώς, θα πρέπει να θυμάστε το σύνδρομο του βραστού βατράχου και ότι μπορείτε να αποφύγετε τον πόνο που μπορεί να προκαλέσετε στον εαυτό σας, αν το παρατηρήσετε εγκαίρως.
Βρισκόμαστε σε μια εποχή αναγέννησης της συνείδησης Το θέμα είναι ποιά “πλευρά” θα επικρατήσει!
Διαβάστε ακόμη: Πώς παίζουν τα λογισμικά της παγκοσμιοποίησης με την Νοημοσύνη μας
Οι αλλαγές ξεκινάνε από την ατομική ανάληψη ΕΥΘΎΝΗΣ
Ο Έλεγχος των μαζών: Πως διαμορφώνεται η σκέψη
Τεχνικές και δράσεις μη βίαιης αντίστασης ενάντια σε αυταρχικά καθεστώτα
Πλαστές ανάγκες, φόβος, χειραγώγηση και ο δρόμος της πνευματικότητας-συνειδητότητας
Στον νέο ανθρωπότυπο θα επιτρέπεται μόνο ό,τι εγκρίνει το σύστημα
Για να καταλάβεις τι γίνεται γύρω σου, θα πρέπει να δεις τις Χώρες ως εταιρίες
Πώς παίζουν τα λογισμικά της παγκοσμιοποίησης με την Νοημοσύνη μας
Όσο συμβιβάζεσαι, η ανθρωπότητα θα χάνει την ψυχή της
Εξαφανίστηκε η ΔΙΑΚΡΙΣΗ, Κερδίζει η πνευματική λαμογιά και η μετριότητα
Στόχος είναι το μυαλό~Εκεί πρέπει να ξεκινήσει η επανάσταση πρώτα
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ δεν θα σηκώσεις κεφάλι αν δεν ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΣ ΤΩΡΑ
