Επισιτιστική κρίση: Μήπως η επιστροφή στα χωριά μας είναι επιβεβλημένη;
Γράφει η Στυλιανή Προφυλλίδου
Με αφορμή τις φήμες που κυκλοφορούν για επισιτιστική κρίση, ίσως να ήταν καλό να αρχίσουν κάποιοι να σκέφτονται τον επαναπατρισμό τους στα πάτρια εδάφη, στα χωριά τους! Τουλάχιστον εκεί δεν θα πεινάσουν ποτέ!
Ξέρω είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστεί, αλλά αν το κατάφερα εγώ, μονογονέας με 3 μικρά παιδιά, τότε γιατί να μην το καταφέρετε εσείς;;
Προτείνω σε όλους τους φίλους μου οι οποίοι σκέφτονται να επιστρέψουν στο χωριό τους..
ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ!!
Εγώ τό ‘κανα πριν 7 χρόνια, με μικρά παιδιά, χωρισμένη,
με μία απόφαση ΣΤΙΓΜΗΣ.
Παρόλο που ζούσα επι 25ετία σε μεγάλα αστικά κέντρα Γερμανίας και Ελλάδας, ΔΕΝ το μετάνιωσα!
Δεν έχω βέβαια τις επιλογές που είχα στην Πόλη, αλλά δεν έχω και το άγχος που είχα. Τα παιδιά μου κυκλοφορούν ελεύθερα χωρίς να ανησυχώ. Αυτά προσαρμόστηκαν πολύ πιο γρήγορα απ΄ ό,τι φοβόμουν!
Να ξέρετε, στο χωριό δεν θα πεινάσετε ποτέ.
Ένα μικρό κήπο να καλλιεργήσετε, και να βάλετε και δύο κοτούλες μέσα, και θα έχετε τα απαραίτητα. Φυσικά δεν θα αποφύγετε να γίνετε αντικείμενο της Νο 1 ασχολίας των συγχωριανών…. του επαγγελματικού κουτσομπολιού, και μάλιστα αν είστε στρίγγλα σαν εμένα… την βάψατε!!… αλλά τι να κάνουμε;; Μέσα στο κόλπο είναι κι αυτό..
Θέλεις να δημιουργήσεις έναν κήπο και δεν έχεις… χώρο;
Αν έχετε όρεξη… κάντε το βήμα… δεν είναι τόσο τραγική η υπέρβαση όσο νομίζετε.
Κι αν δεν ξέρετε σε ποιο χωριό να πάτε… ελάτε στο δικό μου, το Νέο Πετρίτσι Σερρών, ένα πολύ όμορφο χωριό 1500 κατοίκων στους πρόποδες του Μπέλλες!
Ελάτε να οργανωθούμε.. να γίνουμε πολλές!
Προκειμένου να πεθάνετε μέσα σε πολυκατοικία, ας πεθάνετε κόβοντας ντομάτες απ΄ τον κήπο σας….
Σπίτια υπάρχουν άφθονα για αγορά και ενοίκιο, το ίδιο και καταστήματα!
Ο Δήμος μου είναι πλούσιος σε φυσικές ομορφιές. Υστερεί μόνο σε δραστήριους αυτοδιοικητικούς και ενεργούς πολίτες! (σ.σ. ΌΛΗ η περιφέρεια έτσι είναι!!)
Όμως….
έχουμε την Κοιλάδα της Λόντζας, ένα απαράμιλλο τοπίο, μέσα σε βουνό, πλάτανους και ρυάκια. Πριν 2 χρόνια ήρθαν 17 εθελοντές Αρχιτέκτονες από όλον τον πλανήτη, και δημιούργησαν ένα πολύ ωραίο έργο αναψυχής. Πολλοί εθελοντές χωριανοί συμβάλλαμε καταλυτικά στην οργάνωση αυτού του εγχειρήματος.
- Χορτάστε σώμα και ψυχή με τα πεντανόστιμα φαγητά των εξοχικών μας κέντρων,
- Επισκεφθείτε το θρυλικό Οχυρό Ιστίμπεη, όπου όπως σχεδόν όλοι πλέον γνωρίζετε, έπεσε ο παππούς μου το 1941,
- Απολαύστε μία βόλτα με βαρκάδα στην Λίμνη Κερκίνη με τα εκατοντάδες αποδημικά πουλιά,
- Απολαύστε μία βόλτα με τα άλογα,
- Δείτε από κοντά τα περίφημα βουβάλια της λίμνης,
- προμηθευτείτε τοπικά παραδοσιακά προϊόντα,
- επισκεφθείτε, όσοι είστε θεούσοι, το Μοναστήρι στο Ακριτοχώρι,
- χαλαρώστε το απόγευμα στο Χαμάμ των Ιαματικών Λουτρών δίπλα στο Ν. Πετρίτσι,
- και τέλος διασκεδάστε στην νυχτερινή, γεμάτη φώτα, καφέ και μεζεδάδικα, ζωή του χωριού!
Βλέπετε πόσα πράματα και θάματα μπορείτε να κάνετε στο δικό μου το χωριό;; Χώρια που θα έχετε και την μοναδική ευκαιρία να δείτε από κονδά εμένα την μέγα φίρμα!
Τι άλλο θέλετε πια;;;
Επιβίωση: Ξεχασμένες και υποτιμημένες πια δεξιότητες
Από μία ΕΛΛΆΔΑ ΌΝΕΙΡΟ σε μία Ελλάδα εφιάλτη! Μπορούμε να κρατήσουμε τα σημερινά καλά και να αναβιώσουμε τα παλαιότερα; Μπορούμε.. Το ερώτημα είναι ΘΈΛΟΥΜΕ; ΕΛΛΑΔΑ: Από την ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ, στην ΕΞΑΡΤΗΣΗ και την πλήρη ΑΠΑΞΊΩΣΗ
Αυτάρκεια: Το ανοσοποιητικό σύστημα μιας κοινωνίας
Πολυλειτουργικό αγρόκτημα: Η Ελλάδα που μας πρέπει
Επιβίωση: Ξεχασμένες και υποτιμημένες πια δεξιότητες
Ο κόπος, η γεωργική ενασχόληση και ο Νεοέλληνας
Θεραπεύεται η Ελληνική… περίπτωση;
