Βγήκαν τα Ζουμπούλια/Νάρκισσοι/Μανουσάκια: Γιατί δεν πρέπει να τα κόβουμε
Ένα από τα πράγματα που μας αρέσουν το Χειμώνα στη Λήμνο είναι τα ζουμπούλια. Ένα λουλούδι πανέμορφο με μυρωδιά που μας μεθάει και μας γεμίζει το μυαλό με αναμνήσεις…
Το καλύτερο απ’ όλα είναι ότι μπορούμε να συνδυάσουμε μια βόλτα στην εξοχή, με πλούσια συγκομιδή, που μπορεί να κάνει το σπίτι μας να μοσχομυρίζει για μέρες…
Το μόνο αρνητικό που μπορούμε να καταλογίσουμε στα αγαπημένα μας ζουμπούλια είναι πως όσες φορές κι αν προσπαθήσαμε να φυτέψουμε τους βολβούς τους στον κήπο μας, δε μας κάνουν τη χάρη ν’ ανθίσουν! Ας είναι χαλάλι τους.
Για χατίρι τους θα συνεχίσουμε να παίρνουμε τα βουνά κάθε Χειμώνα…
Τα ζουμπούλια αποτελούν φυτά ποώδη και πολυετή, που απαντώνται στην Ευρώπη, Β. Αφρική και ΒΔ. Ασία. Ανήκουν στην οικογένεια του Νάρκισσου, ενός ιδιαίτερου γένους φυτών της οικογένειας των Αμαρυλλιδοειδών που περιλαμβάνει περί τα 40 είδη. Τα άνθη τους, τα μοσχομυριστά, χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ελαίου που χρησιμοποιείται ευρύτατα στην αρωματοποιΐα.
«Έγκλημα» όμως, χαρακτηρίζει το Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας την κοπή των πιο μυρωδάτων λουλουδιών, των ζουμπουλιών ή αλλιώς μανουσακιών (Narcissus tazetta), ιδίως στα χωριά.
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο, ήδη έχουν αναφερθεί περιοχές και χωριά που δεν βγάζουν πια ανά χρόνο ζουμπούλια ή έχουν εξαφανιστεί τελείως από τις περιοχές τους.
Όπως εξηγεί, αυτά τα λουλούδια φυτρώνουν μόνο για λίγες ημέρες τον χρόνο (αντέχουν το πολύ δύο εβδομάδες) και επειδή οι κάτοικοι των χωριών τα κόβουν άμεσα, μόλις τα δουν, τα λουλούδια δεν προλαβαίνουν να ρίξουν τα σπόρια τους για να φυτρώσουν και την επόμενη χρονιά.
«Σε περιπτώσεις που οι κάτοικοι των χωριών δεν τα μαζέψουν, μπορείτε να θαυμάσετε και ένα ολόκληρο στρέμμα τελείως κάτασπρο από τα λουλούδια, όπως και να δείτε τις επόμενες χρονιές να αυξάνονται και να απλώνονται ακόμα περισσότερο», καταλήγει το Παρατηρητήριο.
Μανουσάκι (Νάρκισσος) το αγαπημένο λουλούδι του Χειμώνα και των Χριστουγέννων
Είναι ο κατ΄ εξοχήν Νάρκισσος των αρχαίων Ελλήνων από το οποίο και κατασκεύαζαν το «ναρκίσσινο μύρο».
Το επιστημονικό όνομα που έχει ολόκληρη η οικογένεια των Νάρκισσων το οφείλει σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία σε έναν πολύ όμορφο νέο, τον Νάρκισσο που καμάρωνε για την ομορφιά του. Από εκεί προέρχεται και η λέξη ναρκισσισμός.
Ο Νάρκισσος ήταν ένας εξαιρετικά όμορφος νέος. Η μητέρα του, του είχε πει ότι θα παραμείνει έτσι σ΄ όλη του τη ζωή αν δεν δίνει σημασία στην ομορφιά του. Ο Νάρκισσος αποφάσισε να δει την αντανάκλασή του στα νερά μιας πηγής.
Γοητεύτηκε τόσο από την ομορφιά του πού έμεινε εκεί ακίνητος θαυμάζοντας τον εαυτό του μέχρι που μαράζωσε και πέθανε στις όχθες της πηγής. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, νόμισε πως η αντανάκλαση του ήταν η νύμφη που έμενε εκεί. Πήδησε στο νερό για να την πιάσει και πνίγηκε.
Το λουλούδι νάρκισσος ή μανουσάκι, φύτρωσε σε εκείνο το σημείο.
Στην Κρήτη τα λέμε μανουσάκια και έχουμε 2-3 από τα 6 συνολικά είδη. Το πλέον κοινό και γνωστό είδος είναι το Narcissus tazetta που σημαίνει Νάρκισσος ο κυπελλοφόρος από το μικρό κίτρινο κύπελλο που σχηματίζει η κορώνα του άνθους τους.
Λόγω του ιδιαίτερου αρωματικού άνθους του συλλέγεται υπερβολικά. Είναι πολυετές βολβώδες και το συναντάμε σε υγρές βραχώδεις τοποθεσίες.
Τα μανουσάκια είναι ποώδη φυτά και μπορούν να φτάσουν μέχρι και τα 40 εκατοστά μήκος. Τα άνθη είναι λευκά και περιτριγυρίζονται από αρκετά λεπτά και μακριά λογχοειδή, σκουρόχρωμα φύλλα που φτάνουν το ίδιο μέγεθος.
Όπως και άλλα είδη νάρκισσων, τα μανουσάκια των Κρητικών βουνών έχουν ένα από τα πιο έντονα και πιο αναγνωρίσιμα αρώματα από τα λουλούδια του μεσογειακού χώρου. Είναι επίσης φυτά πολυετή με βολβό και ανθίζουν στις αρχές του Χειμώνα αλλά πολλές φορές η ανθοφορία τους διαρκεί μέχρι και τους ανοιξιάτικους μήνες. Σε λίγες περιοχές θα ανακαλύψουμε και τα εντυπωσιακά σε εμφάνιση και μέγεθος διπλομάνουσα.
Κάποιες παραδόσεις συνδέουν τα πανέμορφα μανουσάκια με το όνομα Μανούσος που βγήκε από τον βενετσιάνικο όνομα Manuzio (στα λατινικά Manutius). Συνηθισμένο στη βενετοκρατούμενη Κρήτη, το όνομα Μανούσος, παρασυνδέθηκε με το εξίσου συχνό Mανόλης (Εμμανουήλ).
Μανώλης είναι το πιο συνηθισμένο ανδρικό όνομα στην Κρήτη που προέρχεται από το Εμμανουήλ, το όνομα του Χριστού. Στο νησί δεν υπάρχει σπίτι χωρίς Μανώλη, το οποίο στα κεντρικά του νησιού ακούγεται Μανιός και πιο δυτικά Μανούσος.
Διαβάστε ακόμη: Φυτά εσωτερικού χώρου: «Φίλτρα» για τον αέρα του σπιτιού
Ποιά λουλούδια φυτεύονται με βολβούς; Ποιά εποχή, πώς και συμβουλές
Στοιχεία από:
www.limnosfm100.gr (Παναγιώτης Σκαπέτης)
www.newshub.gr
