Όταν συνηθίζεις το τέρας αρχίζεις και του μοιάζεις

Όταν συνηθίζεις το τέρας αρχίζεις και του μοιάζεις

Φίλιππος Λογαράς Όταν συνηθίζεις το τέρας αρχίζεις και του μοιάζεις

Όταν συνηθίζεις το τέρας αρχίζεις και του μοιάζεις- είπε κάποιος.

Όταν η ψυχολογική και σωματική βία, ο εξευτελισμός και το μίσος προς κάποιον άνθρωπο αποτελούν για μας μόνο μια είδηση από τις πολλές δεν μας πειράζει. Φαίνεται μακρινό, υπερβολικό και απίθανο.

Ο άνθρωπος που είναι διαφορετικός σε οποιοδήποτε επίπεδο και ξεφεύγει από το κοινώς αποδεκτό πρότυπο, αποτελεί τη μύγα στο γάλα. Το πρόσωπο που μπορούμε να του αραδιάσουμε όλη τη “μαγκιά” και το μίσος για να αντλήσουμε λίγη προσοχή από τα υπόλοιπα μουλάρια. Να αισθανθούμε λίγο γύφτικο σκεπάρνι.

Προσπαθώ να κατανοήσω τους λόγους που ένας άνθρωπος συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο και θλίβομαι συνειδητοποιώντας ότι όποιος δρα έτσι δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ανθρωπάκι.

Αρχικά, ξεκίνησα από τις ρίζες του ανθρώπου.

Δεδομένου λοιπόν ότι είμαστε εξελιγμένα ζώα, έχουμε κάποια κτηνώδη ένστικτα τα οποία σε ορισμένους είναι ιδιαίτερα ορατά. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα.

Αν σε ένα κοτέτσι που ζουν και βασιλεύουν πέντε κότες, προσθέσουμε μια ξένη και διαφορετική κότα, οι υπόλοιπες θα πέσουν να τη φάνε. Θα την αποκλείσουν από τη λήψη τροφής και ύδατος, θα την τσιμπάνε και θα της ασκούν κάθε μορφή βίας. (Το παράδειγμα είναι σχεδόν ίδιο με το περιστατικό που συμβαίνει αυτές τις μέρες με το νέο παιδί, μόνο που δεν έχουμε τις κότες που όλοι γνωρίζουμε).

Ένας άλλος πολύ βασικός παράγοντας

που δημιουργεί καταστάσεις απάνθρωπες είναι η έλλειψη αγάπης. Συνειδητοποιώ ότι το ανθρωπάκι ποτέ δεν είχε μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη από την οικογένεια, μια καλή δασκάλα να τον συμβουλέψει. Είχε γύρω του μόνο νευρωτικούς ενήλικες που το ανάγκαζαν να μεγαλώσει. Ίσως είχε ένα βαρύ μεθυσμένο χέρι να του βαράει χαστούκια.

Σίγουρα όμως κάποια στιγμή είχε την ευκαιρία να μην επιλέξει αυτόν το δρόμο, να γίνει ένας καλός άνθρωπος που σκορπίζει χαμόγελα και αγάπη αλλά δεν το έκανε. Μιμήθηκε, ενώ θα μπορούσε να πάψει να το ζει είτε από την πλευρά του θύτη είτε του θύματος, αλλά μάλλον η πλευρά του θύτη νομίζει πλέον ότι του προσδίδει κύρος. Του παρέχει την επιβεβαίωση που χρειάζεται η υπόστασή του για να νιώθει σημαντικός.

υπάρχουν και άλλοι λόγοι Τα θέατρα ελέγχου: Οι ρόλοι με τους οποίους θέλουμε να ελέγξουμε τους άλλους

Ο τρίτος παράγοντας που διαπίστωσα πως πλάθει ανθρωπάκια είναι η έλλειψη παιδείας.

Η έλλειψη ποιότητας και καλλιέργειας. Σπανίζουν το ήθος, οι αρετές, τα ιδανικά και περισσεύουν η ημιμάθεια, η επιφάνεια, τα κόμπλεξ και το κενό. Λείπει πια το πάθος και η έμπνευση. Η έκφραση σε κάθε επίπεδο είτε δεν έχει την ευκαιρία να σχηματιστεί είτε καταπνίγεται από το μεγάλο βάρος της μάζας που την περικλείει, του καθώς πρέπει και της κακόβουλης παρατήρησης που ασκεί κάθε κενό ανθρωπάκι.

Η καλύτερη επένδυση και θεραπεία μιας κοινωνίας είναι η παιδεία 

Ο λίθος είναι πάντα έτοιμος να χτυπήσει, μόνο που έχει πάρει διάφορες μορφές που στοχεύουν και σώμα και πνεύμα.

Άνθρωπος. Η ιδιότητά του να βλέπει ψηλά.

Η πεμπτουσία όμως είναι να κοιτάζει ψηλά και να γεμίζει από αγάπη και δύναμη. Να ελπίζει, να δημιουργεί, να βοηθάει τα ανθρωπάκια να πάψουν να έχουν την υποκοριστική μορφή τους και να πολεμά τα τέρατα.

Όχι να τα συνηθίζει.

“Όταν συνηθίζεις το τέρας αρχίζεις και του μοιάζεις”
Μάνος Χατζιδάκις

Ο κόσμος θα έχει πάντα κάτι να πει. Εσύ τι κάνεις;

Reset! Άλλαξέ τα όλα μέχρι να σ’ αρέσουν 

Φθόνος: Το επικρατέστερο στοιχείο της ανθρώπινης προσωπικότητας 

Σταμάτα! Ψάχνεις απεγνωσμένα αλλού, αυτό που είναι κρυμμένο μέσα σου 

Ποιος μπορεί να μου πει τι είναι λάθος και σωστό; 

Μην αφήνεις φόβους και κόμπλεξ να αφανίσουν τη ζωή σου

https://enfo.gr/ar3929