Κρισναμούρτι: Οι 7 βασικές αρχές της επίγνωσης
Αν έχεις επίγνωση με σκοπό να φέρεις κάποιο αποτέλεσμα, με σκοπό να μεταμορφώσεις αυτό που βλέπεις, τότε αυτή η επίγνωση βρίσκεται στο πεδίο του εαυτού, του «Εγώ»
1. Η επίγνωση είναι κάτι που υπάρχει αβίαστα κάθε στιγμή, δεν είναι επίδραση συσσωρευμένων αναμνήσεων για προστασία του «Eγώ».
2. Η επίγνωση δεν είναι απόφαση, ούτε αποτέλεσμα θέλησης.
3. Επίγνωση είναι η απόλυτη και χωρίς όρους παράδοση σε «αυτό που είναι» την κάθε στιγμή, χωρίς εκλογικεύσεις, χωρίς τη διαίρεση σε παρατηρητή και παρατηρούμενο.
4. Επειδή η επίγνωση δεν είναι συσσωρευτική, δεν είναι κάτι που αφήνει υπολείμματα, γι’ αυτό δεν χτίζει το «Εγώ», ούτε θετικά ούτε αρνητικά.
5. Η επίγνωση είναι πάντα στο παρόν, και έτσι δεν δημιουργεί ταυτίσεις, ούτε επαναλαμβάνεται ούτε φτιάχνει συνήθειες.
6. Ο νους που είναι γεμάτος από γνώσεις, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να προσθέτει κι άλλες γνώσεις, κι άλλες πληροφορίες – τεχνολογικές, φιλοσοφικές, ψυχολογικές και λοιπά.
Η επίγνωση δεν χρειάζεται γνώσεις, αλλιώς γίνεται κι αυτή πρόβλημα.
7. Πρέπει να υπάρχει επίγνωση που δεν ανήκει στη σκέψη.
Αν έχεις επίγνωση με σκοπό να φέρεις κάποιο αποτέλεσμα, με σκοπό να μεταμορφώσεις αυτό που βλέπεις, τότε αυτή η επίγνωση βρίσκεται στο πεδίο του εαυτού, του «Εγώ».
Και όσο αναζητάμε ένα αποτέλεσμα, βρισκόμαστε ακόμα στο πεδίο της σκέψης, δηλαδή στο πεδίο του «Eγώ».
Διαβάστε ακόμη: Κρισναμούρτι: Το να είσαι τίποτα σημαίνει ότι είσαι ελεύθερος
Επίγνωση~Άσκηση εξερεύνησης του νου σας
Πηγή: www.doctv.gr
Απόσπασμα από το βιβλίο του Τζ. Κρισναμούρτι, «Εγώ χωρίς Εγώ», εκδ. Καστανιώτη.
Ο Τζίντου Κρισναμούρτι (11 Μαΐου 1895 – 17 Φεβρουαρίου 1986) θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές και πνευματικούς δασκάλους όλων των εποχών.
Δεν ανέπτυξε καμία φιλοσοφική θεωρία ή θρησκεία, αλλά μίλησε, κυρίως, για πράγματα που αφορούν όλους μας, για τα προβλήματα της ζωής μας στις σύγχρονες κοινωνίες, αλλά και για την ανάγκη του ανθρώπου να ελευθερωθεί από τα εσωτερικά του εμπόδια.
Εξήγησε με μεγάλη ακρίβεια τους λεπτούς μηχανισμούς του νου και τόνισε την ανάγκη για στοχασμό και πνευματικότητα στην καθημερινή μας ζωή.
Ο Κρισναμούρτι έγραψε τα Γράμματα Σε Μια Νεαρή Φίλη από τον Ιούνιο του 1948 έως το Μάρτιο του 1960, για μια νεαρή φίλη που ήρθε κοντά του πληγωμένη σε σώμα και ψυχή.
Στα γράμματα αυτά ξετυλίγεται ολόκληρη η διδασκαλία του, καθώς η επούλωση των πληγών και η διδασκαλία προχωρούν ταυτόχρονα.
