MACA-BIORMON (60caps/500mg) Antioxidant (30caps/230mg)-Πυκνογενόλη
MACA-BIORMON (60caps/500mg) Antioxidant (30caps/230mg)-Πυκνογενόλη
MACA-BIORMON (60caps/500mg) Antioxidant (30caps/230mg)-Πυκνογενόλη
MACA-BIORMON (60caps/500mg) Antioxidant (30caps/230mg)-Πυκνογενόλη
MACA-BIORMON (60caps/500mg) Antioxidant (30caps/230mg)-Πυκνογενόλη
MACA-BIORMON (60caps/500mg) Antioxidant (30caps/230mg)-Πυκνογενόλη
MACA-BIORMON (60caps/500mg) Antioxidant (30caps/230mg)-Πυκνογενόλη
MACA-BIORMON (60caps/500mg) Antioxidant (30caps/230mg)-Πυκνογενόλη
ΑρχικήΒόταναΒότανα στην Αρχαία Ελληνική Θεραπευτική και Σύγχρονη Ιατρική

Βότανα στην Αρχαία Ελληνική Θεραπευτική και Σύγχρονη Ιατρική

Βότανα στην Αρχαία Ελληνική Θεραπευτική και Σύγχρονη Ιατρική
φώτο Βότανα στην Αρχαία Ελληνική Θεραπευτική και Σύγχρονη Ιατρική

Βότανα στην Αρχαία Ελληνική Θεραπευτική και Σύγχρονη Ιατρική

Στον Αρχαίο Κόσμο, η δίαιτα, η φυτοθεραπεία και η επίκληση των Θεών, ήταν πολύ σημαντικά, για την αποκατάσταση της υγείας. Βότανα στην Αρχαία Ελληνική Θεραπευτική και Σύγχρονη Ιατρική

Παρά το γεγονός ότι όλοι οι Θεοί θεωρούνταν ότι θεράπευαν τις ανθρώπινες αρρώστιες, ο Ασκληπιός, λατρεύονταν ως ο κατεξοχήν Θεός θεμελιωτής της Ιατρικής. Ήταν γιος του Απόλλωνα. Η ιερή πόλη του Ασκληπιού ήταν η Επίδαυρος.

Στα ιερά του Ασκληπιού, τα Ασκληπιεία, εκτρέφονταν τα ιερά σύμβολα του Ασκληπιού τα φίδια. Το φίδι είναι σημαντικό σύμβολο του Ασκληπιού, εν μέρει λόγω της περιοδικής ανανέωσης του δέρματός του που συμβολίζει την ανανέωση του σώματος, στόχου της μαχόμενης Ιατρικής.

Η μακριά ράβδος που κρατά ο Ασκληπιός συμβολίζει την βακτηρία που χρησιμοποιούσαν οι θεραπευτές ιατροί στην Αρχαιότητα, κατά τις οδοιπορίες τους, διότι οι αρχαίοι Έλληνες ιατροί συχνά περιπλανούνταν από τόπο σε τόπο κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους.
Ας δούμε Ασκληπιεία και Εγκοίμησις: Η Ιερή Ιατρική.

και Κηρύκειο Ερμή και Ασκληπιός, θεός της Υγείας και της Ιατρικής 

Προοδευτικώς, μέσα από την παρατήρηση και το πείραμα, αναπτύχθηκαν ορθολογιστικές μεθοδολογίες, θεμελιώθηκε η επιστημονική προσέγγιση της Ιατρικής που αποτέλεσε και την μητέρα της δυτικής Ιατρικής, ενώ ιδρύθηκαν οι πρώτες Ιατρικές Σχολές, όπου εκπαιδεύονταν οι νέοι ιατροί.

Μετά την εμφάνιση του Ιπποκράτη, η εξατομικευμένη και ολιστική αντιμετώπιση του ανθρώπινου σώματος, με την βοήθεια διαιτητικών χειρισμών και φυτικών φαρμακευτικών παρεμβάσεων, έλαβε μεγάλη ανάπτυξη λόγω της σημαντικής συμβολής του μεγάλου Έλληνα ιατρού, στην απελευθέρωση της ιατρικής από θρησκευτικές μυστικιστικές επιδράσεις και δεισιδαιμονίες.
Ας δούμε και Ποια βότανα προτιμούσε ο Ιπποκράτης
Ιπποκράτης – Περί παθών: Ποιες είναι οι αιτίες όλων των ασθενειών

Η εκτεταμένη καταγραφή όλης αυτής της πλούσιας εμπειρικής φυτοθεραπείας, έγινε για πρώτη φορά τον πρώτο αιώνα μ.κ.χ. από τον περιώνυμο ιατρό της αρχαιότητας Διοσκουρίδη, o οποίος εμπλούτισε το φαρμακευτικό οπλοστάσιο της εποχής με βότανα της Ανατολής, στην οποία είχε επεκταθεί η ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Ας δούμε και Διοσκουρίδης. Ο Πατέρας της Βοτανολογίας και της Φαρμακολογίας

Στο παρόν άρθρο εκτίθενται μερικά από τα πιο πολύχρηστα φυσικά φάρμακα της αρχαίας ελληνικής ιατρικής θεραπευτικής:

1. Κινάμωμο cinnamomum zeylanicum Nees κοινώς κανέλα: Χρησιμοποιούνταν για λοιμώδη νοσήματα, βήχα, νεφρίτιδες δυσουρίες, δερματοπάθειες, ως υποβοηθητικό εμμηνορρυσίας, ως εκτρωτικό.
Για περισσότερα Πόσο πολύτιμη είναι η κανέλα για τον οργανισμό μας;

2. Άρκευθος Juniperus oxycedrus I: Χρησιμοποιούνταν σε παθήσεις στομάχου, σε βήχα, σε φούσκωμα, κολικούς, σε δαγκώματα φιδιών, σε μυϊκές και νευρικές παθήσεις.

3. Δάφνη, Laurus nobilis I και Laurus nobilis angustifollia: Χρησιμοποιούνταν οι καρποί της, δαφνίδες, αναμιγμένοι με μέλι για την αντιμετώπιση του άσθματος, της φθίσης και ρευματικών νοσημάτων, επί δερματικών παθήσεων.

Ατμόλουτρα με φύλλα δάφνης σε παθήσεις κύστης και πόνους περιόδου και ως εκτρωτικό.
Για περισσότερα Δάφνη ή Βάγια: Ιδιότητες, Γιατροσόφια, Χρήσεις και Συνταγές

4. Ιτέα Salix sp. I: Τα φύλλα της σε περιπτώσεις ειλεού και για την πρόκληση στείρωσης. Σε βραστό νερό για λουτρά ποδιών σε ποδάγρα.
Για περισσότερα Ιτιά – Salix spp. – Ιδιότητες

5. Τα ξερά σύκα Ficus carica I: Για την καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας, για άσθμα, επιληψία, νεφρικές παθήσεις, παθήσεις αρτηριών, δερματικές παθήσεις.

Σε παθήσεις πνευμόνων χρησιμοποιούσαν αφεψήματα ξηρών σύκων.
Για περισσότερα Σύκο: το φρούτο με τα 9 οφέλη, που… γλυκαίνει το τέλος του καλοκαιριού!
Και Αποξηραμένο σύκο: Ένα διατροφικό υπερόπλο!

6. Αττικό μέλι: Ως αντιβηχικό σε ζεστά αφεψήματα.

7. Αρνόγλωσσο Plantago major I και P. Lagopus I κοινώς πεντάνευρo ή πλαντάγκο: Βραστή η πόα αυτή σε κοιλιακά προβλήματα, σε άσθμα, σε επιληψία, σε πόνους της μήτρας, επί δερματικών παθήσεων.
Για περισσότερα Πλαντάγκο-πεντάνευρο: Δρα ως επουλωτικό, αποχρεμπτικό, αντιδιαβητικό, διουρητικό και καλλυντικό

8. Σκόρδο Allium sativum I: Σε χρόνιο βήχα, ως καθαριστικό των αρτηριών, ως υποβοηθητικό της ούρησης, επί δερματικών παθήσεων.
Για περισσότερα Σκόρδο: Θεραπευτικό για όλες σχεδόν τις ασθένειες

9. Δρακόντιο Arum dracunculus I ή Dracunculus vulgaris Schott, κοινώς δρακοντιά: Ο καρπός χρησιμοποιούνταν ως εκτρωτικό των εμβρύων. Η ωμή ρίζα ή βρασμένη χρησιμοποιούνταν σε άσθμα, σε βήχα, σε λοιμώξεις του αναπνευστικού, σε κατάγματα, ως διουρητικό.
Για περισσότερα Δρακοντιά – Dracunculus vulgaris ή κοινώς Φιδόχορτο!

10. Mέγα χελιδόνιο Chelidonium maius I κοινώς χελιδόνιο: Η ρίζα του χρησιμοποιούνταν για την θεραπεία ηπατοπαθειών.
Για περισσότερα Χελιδόνιο: Για τη χολολιθίαση και τον πόνο της χοληδόχου κύστεως

11. Αριστολοχία Aristolochia rotunda I, A. Longa I, A. Clematitis I: Χρησιμοποιούνταν κυρίως για την αποβολή των υπολειμμάτων του τοκετού από την μήτρα μετά τον τοκετό και κατά την λοχεία.

12. Γλυκύρριζα Glycyrrhiza Echinata l κοινώς γλυκόριζα: Χρησιμοποιούνταν το αφέψημα πρόσφατων ριζών, για παθήσεις αρτηριών, για παθήσεις ήπατος και νεφρών, σε παλινδρόμηση γαστρικού υγρού.
Για περισσότερα Γλυκόριζα καταπολεμάει έως και ιούς ανθεκτικούς στα αντιικά φάρμακα.

13. Αβρότονο ή Ηράκλειο Αrtemisia abrotοnum I: Ο καρπός βρασμένος με νερό δίνονταν σε άσθμα, σε δυσουρία, σε οστεοπόρωση, σε εμμηνόπαυση.

14. Ύσσωπος Hyssopus officinalis και Satureia graeca I: Χρησιμοποιούνταν βρασμένη με σύκα για την αντιμετώπιση του άσθματος, του βήχα, της καρδιακής ανεπάρκειας, της καταρροής και ως αφέψημα για την αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας και της παχυσαρκίας.
Για περισσότερα Ύσσωπος ο φαρμακευτικός, Hyssopus officinalis: Το βότανο πανάκεια 

15. Φασκόμηλο Salvia officinalis: Χρησιμοποιούνταν σε λοιμώξεις του αναπνευστικού και ως εκτρωτικό.

για περισσότερα Φασκόμηλο το βότανο της αθανασίας! 

16. Πήγανο Ruta graveolens I και R Montana I κοινώς απήγανος: Το ήμερο πήγανο βραστό με ξερό άνηθο χρησιμοποιούνταν για την αντιμετώπιση του ευερέθιστου εντέρου, των ρευματισμών, της δύσπνοιας, του βήχα, για φούσκωμα κατά την εμμηνορρυσία, επί δερματικών παθήσεων.
Για περισσότερα Απήγανος: Φαρμακευτικές ιδιότητες και χρήσεις

17. Κύμινον ήμερο Cuminum cyminum I κοινώς κύμινο: Χρησιμοποιούνταν σε κολικόπονους, σε αιμορραγίες και σε άσθμα.
Για περισσότερα Κύμινο: Οι θεραπευτικές του ιδιότητες.

18. Μελάνθιο Νigella sativa I κοινώς μαύρο κύμινο: Χρησιμοποιούνταν σε κεφαλαλγίες με την μορφή καταπλασμάτων για το μέτωπο, επί δερματικών παθήσεων, επί δύσπνοιας, ως εμμηναγωγό.

19. Χαμαίμιλον Matricaria chamomilla κοινώς χαμομήλι: Χρησιμοποιούνταν ως βοηθητικό της εμμηνορρυσίας, σε παχυσαρκία, ως εκτρωτικό, σε ίκτερο, σε φούσκωμα, σε λιθιάσεις, σε ειλεό.
Για περισσότερα 

20. Υπερικόν Ηypericum crispum I κοινώς βαλσαμόχορτο, γουθούρα, ουδέρι, σουμάκι: Χρησιμοποιούνταν ως διουρητικό και υποβοηθητικό της εμμηνορρυσίας και σε τεταρταίους πυρετούς.
Για περισσότερα Βαλσαμόχορτο και βαλσαμόλαδο το Θαυματουργό!

21. Κληματίς Vinca minor I κοινώς αγριολίτσα: Δίνονταν σε επώδυνες εμμηνορρυσίες, διάρροιες, δυσεντερία.

22. Καρπός βάτου Rubus fruticosus I: Χρησιμοποιούσαν τον χυλό ώριμου βάτου για στομαχικές παθήσεις.

Για περισσότερα Βατόμουρα: Προστατεύουν από γήρανση, καρδιακά, Αλτσχάιμερ & καρκίνο

23. Ξυρίδα ή άγρια ίριδα Iris foetidissima l: Η ρίζα χρησιμοποιούνταν για γρήγορη επούλωση καταγμάτων.

24. Μανδραγόρας Μandragora sp: Χρησιμοποιούνταν (η ρίζα) ως υπναγωγό. Χρησιμοποιούνταν με προσοχή διότι υπερβολική ποσότητα είχε τοξική επίδραση. Παρασκεύαζαν και κρασί από μανδραγόρα που είχε υπνωτική και ηρεμιστική δράση.

25. Ακαλήφη ή κνίδη Urtica urens κοινώς τσουκνίδα: Ο σπόρος χρησιμοποιούνταν ως αφροδισιακό, σε άσθμα, σε πνευμονικές παθήσεις, σε δερματοπάθειες, ενώ το αφέψημα των φύλλων ως υποβοηθητικό εμμηνορρυσίας.
Για περισσότερα Τσουκνίδα: Το φυτό με τις 60 διαφορετικές ιδιότητες

26. Ελλέβορος ο μέλας ή πολύρριζο Helleborus niger I: Χρησιμοποιούνταν σε επιληψία, μελαγχολία, μανία, αρθριτικά, παράλυση, δερματικές παθήσεις, ως εμβρυοτοξικό.

27. Επίθυμον Cuscuta epithymum l κοινώς υφανίστρα: Χρησιμοποιούνταν σε φουσκώματα και μελαγχολία.

28. Bάλσαμο Commiphora opobalsamum l: Χρησιμοποιούνταν ως σπασμολυτικό, αντιβηχικό, αντιεπιληπτικό, διουρητικό, εκτρωτικό, σε δερματοπάθειες.

29. Φύλλα ελιάς Οlea europea I var sativa: Χρησιμοποιούνταν ως αντιφλεγμονώδη, αντιρευματικά, σε δερματοπάθειες.
Για περισσότερα Ταπεινό φύλλο αποτρέπει εγκεφαλικά, υπέρταση, διαβήτη, Αλτσχάιμερ και σωρεία ασθενειών 

30. Φύλλα αγριελαίας Olea europea I var sylvestris: Χρησιμοποιούνταν ως αιμοστατικά, κατά της διάρροιας, ως επουλωτικά, ως σπασμολυτικά, ως αντιφλεγμονώδη.

31. Πράσο κεφαλωτό Allium porrum I: Χρησιμοποιούνταν ως υπακτικό, διουρητικό, εμμηναγωγό, αποχρεμπτικό, ως αφροδισιακό.
Για περισσότερα Πράσο: Κερδίζει επάξια μια θέση στη διατροφή μας

32. Ορίγανος ηρακλεωτική κοινώς ρίγανη Origanum vulgare l και Οriganum heracleoticum Rchb: Χρησιμοποιούνταν ως υπακτικό, αντιβηχικό, εμμηναγωγό, επί δερματοπαθειών.
Για περισσότερα Ελληνική άγρια ρίγανη ~ Η ισχυρότερη & καλύτερη του κόσμου

33. Θύμος Thyma capitatus I κοινώς θυμάρι: Χρησιμοποιούνταν ως αποχρεμπτικό, επί πνευμονοπαθειών, ως αντιρρευματικό, ως εμμηναγωγό.
Για περισσότερα Θυμάρι: Το βότανο με την ισχυρότερη Αντιμικροβιακή & Αντισηπτική δράση

34. Ηδύοσμο Mentha viridis I, M silvestris I κοινώς δυόσμο: Χρησιμοποιούνταν ως στυπτικό, ανθελμινθικό, αντιπυρετικό, αφροδισιακό, αντιφλεγμονώδες.
Για περισσότερα Δυόσμος: Έχει θεραπευτική φήμη και όχι άδικα. Προσοχή οι άνδρες

35. Σέλινο το κηπαίο Apium graveolens I, κοινώς σέλινο: Χρησιμοποιούνταν ως διουρητικό, εμετικό, αναλγητικό, αντιφλεγμονώδες, αντιβηχικό.

Για περισσότερα Πάνω από 23 τα απίστευτα οφέλη του σέλινου στην υγιεία

36. Κύπερος Cyperus rotundus I ή C. esculentus I: Χρησιμοποιούνταν επί λιθιάσεων, ως εμμηναγωγό και σε έλκη στόματος.

37. Καρδάμωμο Elettaria cardamomum White και Maton: Χρησιμοποιούνταν σε παράλυση, στον βήχα, σε δυσουρία και ως εκτρωτικό.
Για περισσότερα Καρδάμωμο ή κάρδαμο-Elettaria cardamomum: Ιδιότητες-οφέλη-χρήσεις

38. Κουκουνάρια: Χρησιμοποιούνταν ως ευστόμαχα, τονωτικά, σε περιπτώσεις βήχα.

39. Μαστίχα Χίου: Χρησιμοποιούνταν σε παθήσεις στομάχου, στον βήχα.
Για περισσότερα Γιατί η μαστίχα Χίου είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ! Οφέλη και Χρήσεις

40. Κυπαρίσσι Cupressus sempervirens I: Τα φύλλα χρησιμοποιούνταν σε δυσουρία, σε βήχα, σε δύσπνοια, κατά της διάρροιας, ενώ τα χλωρά κυπαρισσόμηλα σε δύσπνοια και άσθμα.

41. Άγνος Vitex agnus castus ή λυγαριά: Χρησιμοποιούνταν ως υπναγωγό εμμηναγωγό.

42. To λινόσπερμο Linum utilissimum κοινώς λιναρόσπορος: Χρησιμοποιούνταν ως αφροδισιακό και σε λοιμώξεις.

43. Λάπαθο Rumex graecus R patientia κοινώς λάπαθο: Χρησιμοποιούνταν ως εμμηναγωγό, μαλακτικό της κοιλιάς, για τον ίκτερο, για τις πέτρες του ουροποιητικού.

44. Σινάπι Sinapis alba L κοινώς πικρίδι και λαψάνα: Χρησιμοποιούνταν επί λοιμώξεων αναπνευστικού.

45. Άλιμον Atriplex halimus: Η ρίζα χρησιμοποιούνταν για παθήσεις νεύρων και μυών, για τους κολικούς και στον θηλασμό.

46. Πικραμύγδαλα Αmygdalus communis amara, Pronus amygdalus amara: Χρησιμοποιούνταν ως παυσίπονα, υπνωτικά, μαλακτικά της κοιλιάς, επί αιμοπτύσεων, νεφρίτιδων, δυσουρίας, λιθιάσεων, σε βήχα, φούσκωμα, παθήσεις ήπατος.

47. Μελισσόφυλον, Melissa officinalis κοινώς μελισσόχορτο: Χρησιμοποιούνταν σε κολικούς, σε άσθμα, σε λοιμώξεις.

Κομβικό ρόλο στην θεραπεία κατείχαν τα θεραπευτικά κρασιά που περιείχαν δραστικές φυτικές ουσίες.
Για περισσότερα Τα φαρμακευτικά κρασιά των αρχαίων Ελλήνων 

Σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα: Ένα παράδειγμα προς αποφυγή

Η ευρεία αμφισβήτηση των όρων που διέπουν την παραγωγή και διακίνηση του φαρμάκου στην σύγχρονη εποχή, καθώς και οι παρενέργειες των χημικών φαρμάκων που κυριαρχούν στον χώρο της Κλασσικής Ιατρικής, έδωσαν ώθηση στην ανάπτυξη της Εναλλακτικής Ιατρικής, η οποία αποσκοπεί στην θεραπεία του ασθενούς μόνο με ουσίες φυτικής προέλευσης και φυσικές πρακτικές.

Το διεθνώς αυξανόμενο ενδιαφέρον του κοινού για φυσικά σκευάσματα δεν άφησε αλώβητη την επιχειρηματική σκέψη που είδε αρκετές φορές σε αυτή την στροφή του καταναλωτικού κοινού μία νέα δυνατότητα κερδοφορίας.

Φαρμακευτικές εταιρείες κολοσσοί, άρχισαν να μελετούν φάρμακα παραδοσιακών θεραπευτικών πρακτικών, που τις έπειθαν ότι είχαν αξιοσημείωτες δυνατότητες κέρδους. Παράλληλα δημιουργήθηκαν εταιρείες κολοσσοί τυποποίησης φυσικών συμπληρωμάτων.

Τα φαινόμενα αυτά άσκησαν περαιτέρω επιδράσεις στην καθιερωμένη επιστημονική έρευνα, στην επικρατούσα διεθνή ιατρική κουλτούρα, στις εθνικές πολιτικές που είδαν το αυξανόμενο ενδιαφέρον του παγκόσμιου κοινού για φυσικές παραδοσιακές πρακτικές ως μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να διαφημίσουν τοπικά προϊόντα.

Στα πλαίσια αυτά κράτη και φορείς στην Κίνα, Ιαπωνία, Ινδία, Βόρεια Ευρώπη χρηματοδοτούν και στηρίζουν την διάδοση παραδοσιακών εμπειρικών θεραπευτικών συστημάτων τους, που περιλαμβάνουν αντίστοιχα την κινέζικη ιατρική, το ρέικι, την αγιουβερδική ιατρική, την ομοιοπαθητική ιατρική.

Σταδιακά ιδιωτικά και εθνικά ασφαλιστικά συστήματα περιέλαβαν στις παροχές τους ανάλογες θεραπείες, ιατρικές σχολές περιέλαβαν στα προγράμματα σπουδών τους ανάλογα μαθήματα, διεθνούς φήμης νοσοκομεία ενέταξαν τις εναλλακτικές θεραπευτικές στην φαρέτρα τους, ενώ μεγάλα νοσοκομεία αμιγώς εναλλακτικών πρακτικών δημιουργήθηκαν.

Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες σήμερα το 40% των βορειοευρωπαίων ιατρών χρησιμοποιούν εναλλακτικές μεθόδους, για την θεραπεία προβλημάτων υγείας ορισμένων ασθενών τους.

Οι τάσεις αυτές έδωσαν μεγάλη ώθηση στην αύξηση των κονδυλίων που δίδονται για την επιστημονική έρευνα αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας αυτών των παραδοσιακών θεραπευτικών πρακτικών.

Μεγάλες πολυκεντρικές μελέτες αξιολόγησης με αυστηρή επιστημονική μεθοδολογία άρχισαν να διεξάγονται.

Η διαμορφούμενη πραγματικότητα δεν ήταν δυνατόν να μην επηρεάσει προοδευτικά, την σκέψη του παραδοσιακού δυτικοιατρικού κατεστημένου, το οποίο λόγω της ιδιότυπης διαπλοκής που παραδοσιακά συχνά ανέπτυσσε με την χημική φαρμακοβιομηχανία, αντιστάθηκε αρχικώς σθεναρά σε κάθε προσπάθεια απογαλακτισμού της επιστημονικής έρευνας από εμπορικά συμφέροντα που χρηματοδοτούσαν αποκλειστικά ερευνητικά πρωτόκολλα αξιολόγησης σκευασμάτων και μεθόδων με «οικονομικό ενδιαφέρον».

Δυστυχώς: Η αρρωστημένη σχέση κρατών, φαρμακοβιομηχανιών και γιατρών

Έτσι σταδιακά πέρασε από μία ιδιότυπη και αντιεπιστημονική άρνηση ενασχόλησης με οποιοδήποτε θεραπευτικό σύστημα στερούνταν παχυλών χρηματοδοτήσεων, στον σκεπτικισμό.

Ενώ μέχρι πρότινος καταδίκαζε συλλήβδην όλη την καταγεγραμμένη θεραπευτική εμπειρία της ανθρωπότητας εκ των προτέρων ως κομπογιαννιτισμό αρνούμενο τόσο να σχεδιάσει οποιαδήποτε ερευνητικό πρωτόκολλο που να την αξιολογεί όσο και να την αντιμετωπίσει ως οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα πεδίο που αφορά αποκλειστικά την ιστορία της ιατρικής, σήμερα αρχίζει να μελετάει με ενδιαφέρον τις έρευνες που εμφανίζονται.

Ο μαχόμενος κλινικός ιατρός πραγματικά εντυπωσιάζεται όταν παρατηρεί ότι παραδοσιακές θεραπείες όπως η κινέζικη ιατρική, η βοτανική ιατρική, η ομοιοπαθητική ιατρική, που ήταν μέχρι πρότινος εξοβελισμένες από σοβαρά κλασσικά ιατρικά συγγράμματα όπως τo Harrison’ s Principles of Internal Medicine, παρουσιάζονται σήμερα στην τρέχουσα έκδοση αναλυτικά και μάλιστα με όλες τις σοβαρά σχεδιασμένες εσχάτως έρευνες, που τις αφορούν.

Στην Ελλάδα παρά το γεγονός ότι η αρχαία ελληνική ιατρική με την επιστημονική μεθοδολογία που θεμελίωσε και τον πλούτο των φυσικών φαρμάκων της, αποτέλεσε την βάση της ευρωπαϊκής βοτανικής ιατρικής αλλά και της σύγχρονης δυτικής ιατρικής, το επιστημονικό ενδιαφέρον είναι ελάχιστο.

Ας δούμε και Φυσική Θεραπεία είναι ο τρόπος της Φυσικής Ζωής

Η ηγεσία του εθνικού ιατρικού κατεστημένου εμμένει συχνά στην παρωχημένη στάση του απόλυτου αρνητισμού, ενώ η πίεση τόσο από ευαισθητοποιημένα καταναλωτικά κινήματα, όσο και από μία ζώσα και ανήσυχη φαρμακοποιία είναι ελάχιστη.

Στην καλύτερη των περιπτώσεων, συχνά πιθηκίζονται μεθοδολογίες εισηγμένων θεραπευτικών συστημάτων, όπως της ομοιοπαθητικής ιατρικής, της βοτανικής ιατρικής, της Αγιουρβέδα, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω με το άρθρο αυτό την συμβολή τους στην παγκόσμια δεξαμενή γνώσεων της ανθρωπότητας.

Παρά ταύτα, η κλινική εμπειρία αναδεικνύει καθημερινώς την αποτελεσματικότητα πολλών από τις αρχαίες ελληνικές θεραπευτικές πρακτικές, σε πολλά νοσήματα.
Εμείς εδώ, όχι μόνο δεν ακολουθούμε τις αρχαίες δοκιμασμένες τακτικές, αλλά αποκαθηλώνουμε ότι ιερότερο έχει γραφτεί ποτέ για αυτά τα θέματα Η σύγχρονη ιατρική απαρνήθηκε τον Ιπποκράτη και τον όρκο του 

Δείτε ακόμη: Παλίμψηστο Γαληνού: Πώς οι αρχαίοι Έλληνες θεράπευαν τις ασθένειες

Η αρχαία γνώση επιβεβαιώνεται: Αναζωογονητικά τονωτικά με ξίδι 

Οι σούπερ τροφές (superfoods) των Αρχαίων Ελλήνων 

Αρχαία θαυματουργά φάρμακα από την εποχή του Ιπποκράτη 

Περί καρκίνου γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων ιατρών. 

«Λημνία Γη» (Terra Sigillata) – Το φημισμένο φάρμακο των αρχαίων χρόνων! 

Αρχαίοι Έλληνες και βότανα! 

Αρχαία γιατρικά, σύγχρονες θεραπείες! 

Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη Ειδική Παθολόγος για το herbsiatreioamoschovaki.blogspot.gr
Βότανα στην Αρχαία Ελληνική Θεραπευτική και Σύγχρονη Ιατρική


Οι συνταγές λειτουργούν στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής και μιας γενικότερης αλλαγής του τρόπου ζωής, από τον οποίο προέκυψαν εξ αρχής τα παραπάνω περιγραφόμενα προβλήματα υγιείας.


Η σελίδα έχει πληροφοριακό χαρακτήρα με στόχο να γίνει το έναυσμα για περαιτέρω έρευνα. Συμβουλεύεστε πάντα το γιατρό σας.
Η χρήση όσων αναφέρονται είναι αποκλειστικά και μόνον δική σας ευθύνη.



Σχόλια σε greeklish, με ενσωματωμένα links, με υβριστικό ή απαξιωτικό περιεχόμενο καθώς και σχόλια με διαφήμιση προϊόντων δε θα δημοσιεύονται.


Πρόσφατα σχόλια