Οι οικονομικές δυνατότητες της Ελλάδας-Κρασί και ζάχαρη ως καύσιμο
Στην Κρήτη, σε υψόμετρο 600 μέτρων υπάρχει μύκητας που μπορεί να παράξει οινόπνευμα μέχρι 19%. Αυτό δεν το γνώριζε ούτε ο Bayer. Η Ελλάδα θα μπορούσε να πρωτοπορεί στην παραγωγή οινοπνεύματος παγκοσμίως. Θα μπορούσε να παράγει οίνο κρητικό με 18% οινόπνευμα και να τιμάται πάνω από 500 ευρώ η φιάλη. Οι οικονομικές δυνατότητες της Ελλάδας-Κρασί και ζάχαρη ως καύσιμο
Απόλυτα εφικτή είναι και η παραγωγή οινοπνεύματος σαν καύσιμο αυτοκινήτου από την ζάχαρη. Τα τελευταία 10 χρόνια οι κυβερνήσεις κατέστρεψαν και την ελληνική βιομηχανία ζάχαρης.
Σ.Σοφιανόπουλος, Α’ μέρος
Σε πολλές από τις αναρτήσεις μας (σ.σ hellas-economy.blogspot.com) έχουμε σημειώσει ότι η Ελλάδα προκειμένου να πετύχει αυτάρκεια σε βασικά γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα και ακολούθως να αναδειχθεί σε εξαγωγός χώρα πρέπει να αξιοποιήσει τα στρατηγικά πλεονεκτήματα που διαθέτει όσον αφορά την θέση της στο γεωγραφικό χάρτη, το εύκρατο κλίμα της, το εδαφικό της ανάγλυφο κλπ.
Σχετικά με την ανάγκη επίτευξης αυτάρκειας σε βασικά γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα βλέπετε εδώ: http://hellas-economy.blogspot.gr/2014/08/blog-post_9.html Αλλά και για το ότι η παραγωγή ζωοτροφών, προκειμένου να συντηρήσουμε την κτηνοτροφία μας, είναι τεράστια πηγή πλούτου διαβάστε εδώ: http://hellas-economy.blogspot.gr/2014/08/blog-post_90.html#more
Με την παρούσα ανάρτηση θα μελετήσουμε το κεφαλαιώδες θέμα ή μάλλον καλύτερα, που θα έπρεπε να είναι κεφαλαιώδες θέμα, των φρούτων και του οινοπνεύματος που μπορεί να παραχθεί από αυτά.
Ενώ λοιπόν η Ελλάδα, και στον τομέα αυτό έχει ασύγκριτο στρατηγικό πλεονέκτημα σε σχέση με άλλες χώρες δυστυχώς λόγω των απίστευτα! εύστοχων κρατικών υπονομευτικών παρεμβάσεων έχει μείνει πίσω και στον τομέα αυτό και έχουμε χάσει την ευκαιρία να πρωταγωνιστήσουμε επιχειρηματικά και οικονομικά.
Οδηγός μας και στην προσπάθεια αυτή θα είναι το πόνημα του κ.Σωτ.Σοφιανόπουλου
”Οι ”Άγνωστες” πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία”,
ο οποίος σαν χημικός και ιδιοκτήτης της ΧΡΩ.ΠΕΙ. η οποία έφθασε να παράγει πάνω από 140 διαφορετικά είδη, από ορούς και το πασίγνωστο αναλγητικό Αλγκόν (Algon) έως χειροβομβίδες, ρουκέτες και ταχύπλοα σκάφη.
Παρακάτω παρουσιάζουμε τα πορίσματα μελετών του κ.Σ.Σοφιανόπουλου σχετικά με το θέμα και στο τέλος παραθέτουμε σημειώσεις που βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση του θέματος. Οι υπογραμμίσεις και επισημάνσεις με bold είναι δικές μας (σ.σ hellas-economy.blogspot.com).
Φρούτα-Οινόπνευμα (ή κατά το επιστημονικότερο αιθυλική αλκοόλη)
Αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω και ένας κάτοικος αυτής της χώρας που δεν ξέρει το οινόπνευμα. Το οινόπνευμα είναι ένα προϊόν ζυμώσεως των μονοσακχάρων και το υποπροϊόν των μυκήτων είναι το οινόπνευμα (1).
Στη φύση υπάρχουν βασικώς 3 ειδών μύκητες οι οποίοι κάνουν την παραγωγή οινοπνεύματος. Ο πρώτος αντέχει μέχρι σε διάλυμα 5-6% οινοπνεύματος και εν συνεχεία πεθαίνει μέσα στο οινόπνευμα που ο ίδιος παράγει. Ο δεύτερος μύκητας αντέχει σε διάλυμα περί 10%, και ο τρίτος αντέχει μέχρι 16%.
Ο Bayer στην οργανική του χημεία αναφέρει ότι όταν ένα κρασί έχει οινόπνευμα περισσότερο του 16%, αυτό είναι πρόσθετο και δεν προέρχεται εκ της φυσικής ζυμώσεως του μονοσακχάρου του ή οποιουδήποτε άλλου φρούτου ή καρπού προς παραγωγήν οινοπνεύματος.
Υπάρχει όμως στην Κρήτη σε υψόμετρο άνω των 600 μέτρων ένας μύκητας ο οποίος μπορεί να παράγει οινόπνευμα μέχρι 19% και μετά να πεθάνει.
Αυτό το μυστικό που και ο καθηγητής Bayer δεν εγνώριζε, μου το είπε ο καθηγητής Εμμανουήλ Βογιατζάκης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2), που ηγείτο τότε του τμήματος της Ανόργανου και Χημικής Τεχνολογίας. Εκ του επωνύμου καταλαβαίνετε ότι επρόκειτο περί Κρητικού, γι’ αυτό και το εγνώριζε.
Αμφιβάλλω αν υπάρχουν Έλληνες έστω και Κρητικοί που γνωρίζουν αυτήν την πληροφορία.
Ένα είναι όμως βέβαιον:
Ότι η πατρίδα μας, που θα μπορούσε να πρωτοπορεί σε όλον τον κόσμο μέχρι στιγμής στην παραγωγή οινοπνεύματος δεν έχει κάνει τίποτε. Θα μπορούσαμε π.χ. να παράγουμε ένα κρασί στην Κρήτη, το οποίο να έχει 18% οινόπνευμα και το οποίο θα μπορούσε να τιμάται π.χ. 500 ευρώ το μπουκάλι.
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι έτσι όπως έχει εξελιχθεί η τεχνολογία, οπωσδήποτε η παραγωγή αυτού του κρασιού θα ήταν απεριόριστη.(3) Πρώτον θα απέφερε μεγάλα οικονομικά οφέλη στην Ελλάδα και δεύτερον θα την έκανε διάσημη στον τομέα της οινοποιΐας.(4)
Επειδή η Ελλάδα είναι η χώρα όπου ευδοκιμούν απεριόριστα είδη φρούτων, θα είχαμε και την δυνατότητα, εάν ήμασταν οργανωμένη και όχι προδομένη χώρα, να παράγουμε και ατελείωτες ποσότητες οινοπνεύματος.
Επειδή ο κόσμος συγχέει την ζάχαρη με το μονοσάκχαρο των φρούτων, πρέπει να καταστεί σαφές ότι η ζάχαρη είναι συνδυασμός 2 μονοσακχάρων. Στη Βραζιλία π.χ. όπου υπάρχει μεγάλη παραγωγή ζαχάρεως (5), παράγουν οινόπνευμα και το χρησιμοποιούν σαν καύσιμο για τα αυτοκίνητα. (*)
(η συνέχεια σε επόμενη ανάρτηση)
(*) Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε τον Κρητικό Μιχάλη Καλογεράκη, ηλεκτρολόγο μηχανικό και ηλεκτρονικό καθώς και εφευρέτη να παρουσιάζει βιοκαύσιμο από ζάχαρη. Παρακολουθήστε από το 27ο λεπτό.
Παρακολουθώντας το ανωτέρω βίντεο με την εφηρμοσμένη έρευνα και τεχνολογία που παράγει ο κ.Μ. Καλογεράκης κατανοούμε ότι όσα γράφει ανωτέρω ο Σ.Σοφιανόπουλος είναι απόλυτα εφικτά.
Μπορείτε να δείτε και Μιχάλης Καλογεράκης: Ένας ακόμη εφευρέτης στην αφάνεια
Ο Σωτ. Σοφιανόπουλος, εντός της ΧΡΩ.ΠΕΙ. διηύθυνε τα εργαστήρια Εφηρμοσμένης έρευνας και Αναπτυξιακής τεχνολογίας και είχε καταφέρει -προ πολλού- να παράγει βιοκαύσιμο, οινόπνευμα, να διυλίζει πετρέλαιο το οποίο εξόρυζε στο Κερί Ζακύνθου αλλά και να παράγει υδρογόνο.
Σχετικά με όσα είχε γράψει ο Σωτ. Σοφιανόπουλος για την παραγωγή υδρογόνου ως υποπροϊόντος του υπεροξειδίου του υδρογόνου μπορείτε να μελετήσετε εδώ, στις παραγράφους πριν τις δικές μας σημειώσεις: http://hellas-economy.blogspot.gr/2015/12/regen.html
Σημειώσεις (του hellas-economy.blogspot.gr):
Σημείωση 1:
Κάποια βασικά στοιχεία για την αλκοολική ζύμωση. Η αλκοολική ζύμωση είναι η διαδικασία παραγωγής αιθυλικής αλκοόλης και διοξειδίου του άνθρακα από τη διάσπαση σακχάρων, όπως η γλυκόζη, σύμφωνα με την αντίδραση:
C6H12O6->2C2H5ΟH + 2CO2
Τη σειρά αυτή των βιοχημικών αντιδράσεων την πραγματοποιούν ορισμένα είδη ζυμών όπως ο Saccharomyces cerevisae. Η αλκοολική ζύμωση έχει εφαρμογή τόσο στη βιομηχανική παραγωγή αλκοόλης όσο και στην παραγωγή των αλκοολούχων ποτών.
Στη Βραζιλία και στις ΗΠΑ χρησιμοποιούνται φθηνές πρώτες ύλες, όπως
μελάσα, υποπροϊόν παραγωγής ζάχαρης που περιέχει γλυκόζη και φρουκτόζη, ή άμυλο από αραβόσιτο, οι οποίες μετατρέπονται παρουσία του μύκητα Saccharomyces cerevisae σε αιθανόλη.
Η αιθανόλη που παράγεται με αυτό τον τρόπο χρησιμοποιείται σε μείγμα με βενζίνη ως καύσιμο αυτοκινήτων. Η σημαντικότερη όμως εφαρμογή της αλκοολικής ζύμωσης είναι η παραγωγή αλκοολούχων ποτών.
Τα πιο σημαντικά από αυτά είναι το κρασί, το οποίο παράγεται με ζύμωση των σακχάρων του σταφυλιού, και η μπίρα, η οποία παράγεται με ζύμωση των σακχάρων που περιέχονται στους σπόρους διάφορων σιτηρών.
Στην Ευρώπη για την παραγωγή κρασιού χρησιμοποιούνται ποικιλίες αμπέλου που ανήκουν στο είδος Vitis vinifera. Τα σταφύλια συλλέγονται όταν ωριμάσουν, οπότε και η συγκέντρωση των σακχάρων είναι αρκετά υψηλή. Στη συνέχεια συνθλίβονται με μηχανικό τρόπο και παράγεται ο μούστος, που είναι πλούσιος σε σάκχαρα.
Η ζύμωση του μούστου γίνεται σε δύο στάδια.
Στο αρχικό στάδιο ο μύκητας αναπτύσσεται κάτω από αερόβιες συνθήκες. Όταν εξαντληθεί το οξυγόνο που περιέχεται στο μούστο, αναστέλλεται η ανάπτυξη του μύκητα και αρχίζει η αναερόβια μετατροπή των σακχάρων σε αιθυλική αλκοόλη.
Οι ζύμες όμως δεν μπορούν να επιβιώσουν σε συγκέντρωση αλκοόλης μεγαλύτερη από 14%, έτσι με την αύξηση της συγκέντρωσης της αλκοόλης στο μούστο ολοκληρώνεται η ζύμωση.
Η διαδικασία της ζύμωσης πραγματοποιείται σε θερμοκρασία 21-24°C, διότι οι ζύμες αδρανοποιούνται σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες.
Φτιάχνουμε μούστο και πετιμέζι – Ολόκληρη η διαδικασία
Η ζύμωση πραγματοποιείται είτε από μύκητες φυσικού τύπου, που υπάρχουν στα σταφύλια όταν αυτά συλλέγονται, είτε από ειδικούς μύκητες που αναπτύσσονται σε εργαστηριακή καλλιέργεια. Οι τελευταίοι μπορούν και αναπτύσσονται σε μεγαλύτερη συγκέντρωση αλκοόλης από τους φυσικούς. (πληροφορίες από: http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C112/52/390,1501/)
Σημείωση 2:
Είναι τεραστίας αξίας η πληροφορία που δίνει ο χημικός Σ. Σοφιανόπουλος σχετικά με την ύπαρξη του μύκητα που βρίσκεται στην Κρήτη και μπορεί να παράξει οινόπνευμα μέχρι και 19%.
Ωστόσο, προς το παρόν και από μικρή έρευνα που κάναμε στο διαδίκτυο όσο και μιλώντας με ειδικευμένους στο εξωτερικό βιολόγους δεν μπορέσαμε να βρούμε επιπλέον πληροφορίες. Επιφυλασσόμαστε για το εν λόγω σημείο της μελέτης μας μέχρι να εντοπίσουμε περισσότερα στοιχεία.
Όσον αφορά τον καθηγητή Εμμανουήλ Βογιατζάκη σημειώνουμε τα εξής:
Στη δεκαετία του 1940 δημιουργήθηκαν τα τρία βασικά εργαστήρια, της Ανόργανης, Οργανικής και Φυσικής Χημείας με πρώτους καθηγητές τους Κων/νο Καβασιάδη, Γέωργιο Βάρβογλη και Λέανδρο Καπάτο αντίστοιχα. Τα εργαστήρια αυτά αποτέλεσαν τη βάση του Τμήματος Χημείας που ιδρύθηκε το 1943 ως Τμήμα της Φυσικομαθηματικής Σχολής.
Τους πρώτους αυτούς καθηγητές συνεπικούρησαν οι Κων/νο Βασιλειάδης, Εμμανουήλ Βογιατζάκης και Γεώργιος Τσατσαρώνης, που ήταν οι πρώτοι καθηγητές των εργαστηρίων της Αναλυτικής Χημείας, της Ανόργανης και Οργανικής Χημικής Τεχνολογίας που δημιουργήθηκαν αργότερα.
Ο Εμμανουήλ Βογιατζάκης απεβίωσε το 1983 σε ηλικία 76 ετών. (πληροφορίες από: https://www.auth.gr/chem και http://jupiter.chem.uoa.gr/thanost/teax1957-2009.html#prologue)
Σημείωση 3:
Στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις καλλιέργειες αμπελιών στην πατρίδα μας. Σύμφωνα με την Στατιστική Επετηρίδα της Ελ.Στατ. το 2006 καλλιεργήθηκαν στην πατρίδα μας 1.261.000 στρέμματα με αμπέλια και σταφιδάμπελα. Από αυτά, σε αμπέλια οινοπαραγωγής αφορούσαν τα 697.000 στρέμματα. Το 2007 καλλιεργήθηκαν 1.248.000 στρέμματα και εξ’ αυτών τα 689.000 αφορούσαν σε αμπέλια οινοπαραγωγής.
Σημείωση 4:
Στοιχεία εγχώριας παραγωγής οίνου στην Ελλάδα (στοιχεία 2008-2009)
Το 2008 παρήχθησαν 3.800 χιλ. hl (φιάλες κρασιού), παρουσιάζοντας αύξηση της τάξης του 8,2% έναντι του προηγούμενου έτους, σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Κλαδικής Συνεταιριστικής Ένωσης Αμπελουργικών Προϊόντων (Κ.Ε.Ο.Σ.Ο.Ε.).
Η συντριπτική πλειοψηφία της παραγωγής (90% περίπου) αφορά σε επιτραπέζιους οίνους έναντι των οίνων ποιότητας. Στον κλάδο δραστηριοποιούνται 680 οινοποιεία και 40 συνεταιρισμοί περίπου. Ωστόσο, λειτουργούν πολυάριθμα μικρά οινοποιεία που παράγουν κρασί σε μικρή ποσότητα, κυρίως για ίδια κατανάλωση.
Η εγχώρια κατανάλωση οίνου διαμορφώθηκε σε 3.200 χιλ. hl το 2008, βαίνοντας φθίνουσα την τελευταία τριετία. Βασικό χαρακτηριστικό του κλάδου αποτελεί η διακίνηση χύμα κρασιού (65-70% περίπου), η οποία λαμβάνει χώρα κυρίως στους χώρους εστίασης.
Άλλα κανάλια διανομής περιλαμβάνουν τους χονδρεμπόρους (ορισμένοι εκ των οποίων εξειδικεύονται στο κρασί), οι οποίοι προμηθεύουν στη συνέχεια τις κάβες και τους χώρους εστίασης, καθώς και τα super-markets (SM) με τα οποία συνήθως συνεργάζονται απευθείας οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου.
Οι εισαγωγές οίνου το 2007 ανήλθαν σε 238,46 χιλ. hl, αξίας €32,33 εκ.
Η πλειοψηφία αυτών αφορά σε αφρώδη κρασιά, ενώ οι βασικές χώρες προέλευσης των εισαγωγών είναι η Γαλλία και η Ιταλία. Οι εξαγωγές της Ελλάδας διαμορφώθηκαν σε 347,17 χιλ. hl, αξίας €56,45 εκ. το ίδιο έτος.
Κύριες χώρες προορισμού των εξαγωγών είναι η Γερμανία και οι Η.Π.Α.
Σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία του 11 μήνου του 2008, παρουσιάζεται επιδείνωση του εμπορικού ισοζυγίου κρασιού, καθώς οι εισαγωγές αυξήθηκαν κατά 9% περίπου (σε αξία και ποσότητα), ενώ οι εξαγωγές σημείωσαν κάμψη κατά 19% σε ποσότητα και κατά 2,4% σε αξία. (πληροφορίες: http://www.hellastat.eu/index.php/el/)
Σημείωση 5:
Σχετικά με την παραγωγή ζαχάρεως στην Ελλάδα, η οποία ξεπερνούσε τους 350.000 τόνους και οι τευτλοκαλλιέργειες τα 460.000 στρέμματα με 5 υπερσύγχρονες μονάδες-εργοστάσια ζαχάρεως της Ε.Β.Ζ. και πως οι κυβερνήσεις την κατέστρεψαν την τελευταία δεκαετία διαβάστε εδώ: http://hellas-economy.blogspot.gr/2014/09/blog-post_6.html
Δείτε και Ελλάδα: Η χώρα των εισαγωγών και των… ελληνοποιήσεων
ΕΛΛΑΔΑ: Από την ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ, στην ΕΞΑΡΤΗΣΗ και την πλήρη ΑΠΑΞΊΩΣΗ
Οι δυνατότητες της Ελλάδας στην εκτροφή αιγοπροβάτων. Μερινός-Μοχαίρ-Πειραϊκή Πατραϊκή-Βυρσοδεψία
Σβήνει παράδοση χιλιάδων ετών: Καταστροφή παραδοσιακών ελληνικών καϊκιών, με δόλο από την ΕΕ
Πηγή πλούτου οι χιλιάδες τόνοι φρούτων που πετιούνται στις χωματερές
Ελληνικά λεμόνια σαπίζουν στα δέντρα και εισάγουμε Τούρκικα
Η Γερμανία εξάγει περισσότερο ελαιόλαδο από την Ελλάδα;
Τα berries και οι Τούρκοι εξαφανίζουν την ελληνική σταφίδα
Οι Οικονομικές δυνατότητες της Ελλάδας
Τα Ελληνικά προϊόντα ως μέσο ανάπτυξης και γκρεμίσματος μνημονίων
Ανεκμετάλλευτος Ελληνικός Θησαυρός: Φάρμακα από την Οδύσσεια του Ομήρου
Να θυμάστε, Είναι η γη, όχι το πετρέλαιο, που κρατά το μέλλον της ανθρωπότητας
Επιμέλεια: Ξενοφών Οικονομικός για το hellas-economy.blogspot.com
Οι οικονομικές δυνατότητες της Ελλάδας-Κρασί και ζάχαρη ως καύσιμο
