Ο Βίος και η Πολιτεία της Νεστλέ
Η Νεστλέ απασχολεί γύρω στους 253.000 εργαζόμενους, σε περίπου 511 επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι μόνο η μεγαλύτερη εταιρεία στην Ελβετία, αλλά και μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες τροφίμων σε ολόκληρο τον πλανήτη: έχει την ηγεμονία στους κλάδους του καφέ και του μεταλλικού νερού, ενώ έρχεται δεύτερη στον κλάδο των παγωτών.
Μετά από τις εξαγορές των βασικότερων ανταγωνιστών της, έχει επίσης εξελιχθεί στον μεγαλύτερο παραγωγό της βιομηχανίας ζωοτροφών, ενώ κατέχει, φυσικά, τη μερίδα του λέοντος στην αγορά του βρεφικού γάλακτος. Μερικά από τα πιο γνωστά της προϊόντα είναι το Νεσκαφέ, το Περιέ (μεταλλικό νερό), τα Φρίσκις, το Νουνού κ.ά.
Όσο οξύμωρο και αν φαίνεται, η συγκεκριμένη εταιρεία, της οποίας τα προϊόντα έχουν τεράστια αναγνώριση και χρησιμοποιούνται από όλους μας καθημερινά, έχει συνδέσει το όνομά της με μερικά από τα πιο εξωφρενικά σκάνδαλα της εταιρικής ιστορίας.
Πολύ γνωστές είναι οι συνεχείς κατηγορίες κατά της Νεστλέ για
την ανήθικη διαφήμιση και προώθηση βρεφικού γάλακτος, ιδίως στον παγκόσμιο Νότο, που ευθύνεται για τον θάνατο πολλών παιδιών. Από τη χρησιμοποίηση γενετικά τροποποιημένων συστατικών και την επιστράτευση σκλάβων στις φυτείες κακάου, έως την περιβαλλοντική μόλυνση και την άκρως αντεργατική πολιτική της, η Νεστλέ κατέχει περίοπτη θέση ανάμεσα στις πιο μισητές πολυεθνικές στον κόσμο.
Από το 1977 – με ένα διάλειμμα μεταξύ 1984-88 – η Νεστλέ αντιμετωπίζει μποϊκοτάζ εξαιτίας της πολιτικής της στην προώθηση βρεφικού γάλακτος. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι περίπου 1,5 εκατομμύριο βρέφη πεθαίνουν τον χρόνο εξαιτίας ακατάλληλης σίτισης.
Είναι παιδιά ευάλωτα σε ασθένειες, καθώς δεν τρέφονται από το μητρικό γάλα, έστω στους λίγους πρώτους μήνες της ζωής τους, οπότε δεν αναπτύσσουν τα αντισώματα που θα τα προστατέψουν.
Επιπλέον, καθώς το γάλα είναι εξαιρετικά ακριβό στην αγορά, αναγκάζονται οι μητέρες σε φτωχές χώρες να το αραιώνουν όσο γίνεται περισσότερο, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο υποσιτισμού για τα παιδάκια.
Εκτός αυτού, η κακή ποιότητα του νερού στις χώρες αυτές μπορεί να προξενήσει πολλές λοιμώξεις, ακόμα και θανατηφόρο διάρροια στα βρέφη που δεν τρέφονται από το στήθος της μητέρας τους.
Η Νεστλέ, για να πετύχει τη μεγαλύτερη δυνατή κατανάλωση,
εξαπολύει εκστρατείες (από την Ταϊλάνδη και την Κίνα έως το Περού και τη Βενεζουέλα) διαφημίζοντας το γάλα της ως «εφάμιλλο του μητρικού», αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Ελέγχοντας πάνω από το 40% της αγοράς βρεφικού γάλατος, η Νεστλέ αποκτά πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την ανθρωπιστική τραγωδία.
Το 2001, η Νεστλέ κατηγορήθηκε δημόσια ότι αγοράζει κακάο, από την Ακτή Ελεφαντοστού και την Γκάνα, που έχει παραχθεί από παιδιά-σκλάβους.
Μετά από έρευνα που ακολούθησε, αποκαλύφθηκε ότι οι ιδιοκτήτες των φυτειών αγόραζαν τα παιδιά από τους γονείς τους σε χώρες όπως το Μάλι, η Μπουρκίνα Φάσο και το Τόγκο και τα χρησιμοποιούσαν ως δούλους στις φυτείες στην Ακτή Ελεφαντοστού, που είναι και η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα κακάου στον κόσμο.
Αυτά τα παιδιά, ηλικίας 12-14 χρονών και κάτω,
δούλευαν 13 με 14 ώρες την ημέρα, χωρίς να πληρώνονται, με λίγο φαγητό και πολύ ξύλο για παραδειγματισμό. Παρά τις καταγγελίες, η Νεστλέ απλώς εξέφρασε τις «ανησυχίες» της για την παιδική εργασία, χωρίς να αρνηθεί επίσημα ότι πράγματι προμηθεύεται τις πρώτες ύλες από τέτοιου είδους φυτείες. Φυσικά, το φαινόμενο συνεχίζει να υφίσταται.
Δεν είναι ασυνήθιστο για τις μεγάλες εταιρείες να εμποδίζουν με κάθε μέσο τη σωματειακή οργάνωση των εργαζομένων για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Πολυεθνικές όπως η Νεστλέ προχωρούν παραπέρα και έχουν οργανωμένο σύστημα κατατρομοκράτησης, που ξεπερνά τα όρια της εταιρείας και συνδέεται απευθείας με τον υπόκοσμο.
Χαρακτηριστική περίπτωση η Κολομβία, όπου συνδικαλιστές της Ένωσης Τροφίμων και Ποτών απειλήθηκαν στα ίσια από ακροδεξιούς παρακρατικούς, με αποκορύφωμα τη δολοφονία 8 μελών του συνδικάτου.
Αν και η Ένωση δεν κατονομάζει ευθέως τη Νεστλέ ως ηθικό αυτουργό, αυτό υπονοείται, λόγω των απειλών που προηγήθηκαν στα μέλη από την ίδια τη διοίκηση της εταιρείας. Οποιαδήποτε μετέπειτα συνδικαλιστική προσπάθεια μοιραία έπεσε στο κενό εξαιτίας του κλίματος τρομοκρατίας.
Για να απολαμβάνουν οι καταναλωτές το γνωστό Περιέ, η Νεστλέ εκμεταλλεύεται ευπαθείς φυσικές πηγές νερού.
Το 2001, σε μια επαρχία της Βραζιλίας με τεράστια πάρκα φυσικών πηγών πλούσιων σε ιχνοστοιχεία, οι κάτοικοι διαπίστωσαν πως το νερό είχε χάσει τη γεύση του και τις ιαματικές του ιδιότητες.
Έκπληκτοι ανακάλυψαν μια σωλήνα εξόρυξης 150 μέτρων, που είχε στήσει η Νεστλέ/Περιέ για να εκμεταλλεύεται χωρίς άδεια το νερό. Παρά την προσφυγή στα δικαστήρια κατά της δραστηριότητας αυτής, η εταιρεία συνεχίζει ακάθεκτη.
Μέσα σε όλα αυτά, δήλωση του προέδρου της πολυεθνικής υπέρ των μεταλλαγμένων μόνο σοκ δεν προκαλεί, λαμβανομένου υπόψη του ιστορικού της εταιρείας.
Σαφώς και δεν μπορείς να μιλάς κατά αυτού που προωθείς: Η μαύρη λίστα των εταιρειών που χρησιμοποιούν Γενετικά Μεταλλαγμένα
Το ερώτημα είναι πώς απαντάμε εμείς ως πολίτες σε όλα αυτά και απέναντι σε προϊόντα που χρησιμοποιούμε καθημερινά και που κρύβουν μια εγκληματική και ανήθικη διαδικασία παραγωγής πίσω από τη γυαλιστερή ετικέτα τους. Η δύναμη των πολυεθνικών είναι η απήχηση που έχουν στον καταναλωτή.
Απο την άλλη, η στροφή στη τοπική παραγωγή είναι μονόδρομος για μια υγιέστερη και αξιοπρεπέστερη ζωή. Ας στηρίξουμε λοιπόν τα ελάχιστα τοπικά παραδείγματα που έχουν απομείνει. Είναι ανάγκη να επιβιώσουν.
NESTLE: Εξουσία μέσα από τη διατροφή (τίτλος προπαγανδιστικού βιβλίου για την nestle).
Επιλέξαμε να ασχοληθούμε, ειδικά, με τη Nestle διότι ως η μεγαλύτερη εταιρεία τροφίμων στον κόσμο έχει αποδειχθεί ότι χρησιμοποιεί κατασταλτικές και δολοφονικές μεθόδους ενάντια σε εργαζόμενους, γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, αποτρέπει τη χρήση μητρικού γάλακτος και γενικά ασκεί εξουσία στη διατροφή μας.
Υπολογίζεται ότι η εταιρεία διακινεί παραπάνω από 8500 ετικέτες διεθνώς και σε διάφορους τομείς όπως:
- παιδικές τροφές,
- είδη καφέ,
- εμφιαλωμένα νερά,
- παγωτά,
- σοκολάτες,
- τροφές για ζώα,
- φαρμακευτικά προϊόντα.
Η Nestle ιδρύθηκε το 1866 στη Γενεύη από τον φαρμακοποιό Χάινριχ Νεστλέ, ο οποίος ήδη από το 1847 είχε χημικό εργαστήριο και ανακάλυψε ένα υποκατάστατο του μητρικού γάλακτος, που ονομάστηκε ‘farine lactee’. Κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αι. πραγματοποίησε συγχωνεύσεις με ανταγωνίστριες εταιρείες και το 1938 πρωτοεισήγαγε το στιγμιαίο καφέ Nescafe.
Δείτε: Απίστευτο! Πίνοντας φραπέ δείτε τι άλλο πίνουμε και θα φρίξετε!
Η Nestle, ως πολυεθνική εταιρεία είναι
μια από τις περισσότερο ωφελημένες από την «παγκοσμιοποίηση» της οικονομικής αγοράς. Καταφέρνει και διεισδύει σε όλες τις τοπικές αγορές δημιουργώντας διατροφικές συνήθειες, που είναι ξένες προς το ντόπιο πληθυσμό.
Αλλά στο τομέα που κατέχει ηγεμονική θέση είναι στις βρεφικές και παιδικές τροφές με ολέθριες συνέπειες κυρίως στο «τρίτο κόσμο». Χαρακτηριστικό παράδειγμα της προσπάθειάς της να διεισδύσει σε αγορές αναπτυσσόμενων χωρών, είναι αυτό της Ινδίας όπου παρακάμπτει το τοπικό νομοθετικό πλαίσιο που απαγορεύει τις διαφημίσεις για παιδιά και επιθετικά προαγάγει τα προϊόντα της.
Είναι η μόνη εταιρία που προσφέρει σε κάθε φαρμακοποιό 200 ρούπιες το μήνα για επίδειξη παιδικών τροφών καθώς και προσφορά διαφόρων δώρων σε γιατρούς για την προώθηση των προϊόντων της.
Δεν μας έφταναν οι φαρμακευτικές: Ιατρική εκπαίδευση: Η αόρατη επίδραση των χορηγιών της φαρμακοβιομηχανίας.
Εν συνεχεία εξαγόρασε την αμερικάνικη εταιρεία παιδικών τροφών Gerber της Νovartis, η οποία αποδεδειγμένα χρησιμοποιεί γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς και ελέγχει παραπάνω από το 40% της διεθνής αγοράς.
Επίσης η Nestle έχει δεσμευθεί να αποφύγει τη χρήση μεταλλαγμένων στοιχείων στην Ευρώπη παρότι στις ΗΠΑ τα χρησιμοποιεί.
Επιπλέον, μελέτη στη Δανία έδειξε τη παρουσία τοξικών φθαλικών (DBP, DEHP και ΒΒΡ) σε βρεφικές τροφές και σε γάλα για νεογνά. H προσπάθεια απόκρυψης ή συγκάλυψης διαφόρων πρακτικών των εταιρειών γίνεται και μέσω μιας άλλης καταναλωτικής διάστασης, αυτής του «δίκαιου εμπορίου».
Όπου εταιρείες, όπως και η Νestle, προσπαθούν να εμφανιστούν με «ανθρώπινο πρόσωπο».
Η εκμεταλλευτική σχέση μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου δεν εξατμίζεται ούτε με την εφαρμογή διαφόρων κοινωνικών μέτρων ούτε με το «δίκαιο εμπόριο». Παύει να υφίσταται μόνο όταν τα μέσα παραγωγής ελέγχονται από αυτούς που τα χρησιμοποιούν (κολλεκτίβες κλπ) και μονάχα σε αυτές τις πρωτοβουλίες έχει βάση η αλληλεγγύη μας.
Όπως και άλλες πολυεθνικές έχουν κατηγορηθεί για δολοφονίες εργαζομένων που αγωνίζονται ενάντια στην εκμετάλλευση των αφεντικών τους (π.χ. Coca-Cola, Chiquita, Νike) έτσι και η Nestle έχει εμπλακεί τόσο στην επιβολή δικτατοριών σε διάφορες χώρες όσο και στην παρακρατική δράση.
Συγκεκριμένα στη Κολομβία, οι μεγάλες εταιρείες έχοντας αρχικά διασπάσει τα σωματεία εργατών, στη συνέχεια απολύουν και τελικά προσλαμβάνονται οι ίδιοι απολυμένοι από τους «εργολάβους» με πολύ χαμηλότερο μισθό απαγορεύοντας τους τη συνδικαλιστική δραστηριότητα.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό…
Το 2002 απολύθηκαν 9 εργαζόμενοι της Νestle για συμμετοχή τους σε διαδήλωση διαμαρτυρίας και λόγω της έντονης δραστηριότητας τους δέχονταν απειλές για τη ζωή τους από παρακρατικές ομάδες και αναγκάζονται να μεταναστεύσουν.
Ο Λουσιάνο Ενρικούε Ρομέρο έζησε για ένα διάστημα στην Ευρώπη και με την επιστροφή του στη Κολομβία, το Σεπτέμβριο του 2005, βρέθηκε νεκρός με δεμένα χέρια. Είχε βασανιστεί και είχε δεχθεί 40 χτυπήματα με μαχαίρι από παρακρατικές ομάδες.
Το 2002 ο Ρομέρο είχε παίξει σημαντικό ρόλο στην αποκάλυψη μεγάλου σκανδάλου της Νestle, η οποία άλλαζε την ημερομηνία λήξης στη σκόνη γάλακτος και τη ξαναδιοχέτευε στην αγορά.
Συνολικά τη τελευταία δεκαπενταετία έχουν δολοφονηθεί παραπάνω από 2200 εργάτες, 9 εκ των οποίων εργάζονταν στη Νestle. Το τελευταίο διάστημα στοιχεία αποκαλύπτουν τη σχέση παρακρατικών-εταιρειών με βουλευτές, αναγκάζοντας τους τελευταίους να παραιτηθούν από το αξίωμα τους.
Επίσης στην Ασία,
που η συγκεκριμένη πολυεθνική δίνει μεγάλη βαρύτητα λόγω πληθυσμιακών ποσοτήτων (πρόσφατα τέθηκε σε λειτουργία, στο Πακιστάν, το μεγαλύτερο εργοστάσιο επεξεργασίας γάλακτος αξίας 70 εκατ. δολαρίων) παρατηρείται η ίδια σχέση με αποτέλεσμα να δολοφονηθεί το Σεπτέμβρη του 2006 στις Φιλιππίνες ο Diosdado Fortuna, συνδικαλιστής της Nestle.
Μια άλλη παράμετρος εκμετάλλευσης από την πλευρά των πολυεθνικών είναι εκείνη της παιδικής εργασίας. Συγκεκριμένα 300.000 παιδιά εργάζονται σε συνθήκες σκλαβιάς στις φυτείες κακάο της Αφρικής. Το 64% είναι κάτω των 14 ετών ενώ περίπου 6000 χαρακτηρίζονται «απλήρωτοι εργάτες χωρίς οικογενειακούς δεσμούς» ως απόρροια των «εμφύλιων» πολέμων που ξεσπούν για την εκμετάλλευσή του.
Θηλασμός και παιδικές τροφές.
Ο θηλασμός παρότι αποτελεί φυσιολογική εξέλιξη της γέννας είναι μια προέκταση της εγκυμοσύνης και εξασφαλίζει στο βρέφος την απαραίτητη ανοσία για να αναπτυχθεί. Την αναγκαία αυτή φυσική διαδικασία επιβίωσης του νηπίου παρακάμπτουν οι εταιρείες τεχνητής βρεφικής τροφής που με εγκληματικό τρόπο υποκαθιστούν το μητρικό γάλα με σκόνη.
Τα κέρδη τους σε ετήσια βάση κυμαίνονται στα 9 δις δολάρια εκ των οποίων τα μισά καρπώνεται η Nestle. Η συγκεκριμένη εταιρεία, μαζί με άλλες, προωθούν στα μαιευτήρια δείγματα τεχνητής σκόνης, με την αγαστή συνεργασία (συνεργία;) γιατρών και μαιών, παρότι αυτό δεν επιτρέπεται ούτε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Για παράδειγμα, τρέφουν κρυφά ή φανερά τα νεογνά με τεχνητό τρόπο για να αποκτήσουν συγκεκριμένη διατροφική συνήθεια και να είναι εξαρτημένα από αυτή. Υπολογίζεται ότι 1,5 εκατομμύριο νήπια, κυρίως στο «τρίτο» κόσμο, πεθαίνουν κάθε χρόνο από διάρροια επειδή δεν θηλάζονται, ως αποτέλεσμα της προώθησης των τεχνητών τροφών.
Πρόσφατα φαρμακευτικές εταιρείες έκαναν γνωστό ότι
παρασκεύασαν εμβόλιο κατά της διάρροιας και ότι η χρήση του θα αποτρέψει πολλούς θανάτους. Δεν είπαν φυσικά ότι η αιτία του συμπτώματος αυτού είναι το αποτέλεσμα της χρήσης βιομηχανοποιημένης τροφής.
Λόγω του μεγάλου κόστους του υποκατάστατου μητρικού γάλακτος, που σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνά το μισό οικογενειακό εισόδημα, οι μητέρες αναγκάζονται να το αραιώνουν δυσανάλογα προκαλώντας υποσιτισμό και διάρροια.
Επίσης η έλλειψη καθαρού νερού οδηγεί στη μη σωστή απολύμανση των μπουκαλιών δημιουργώντας συχνές μολύνσεις στα νήπια. Γίνεται φανερό ότι οι συγκεκριμένες καταστάσεις είναι αποτέλεσμα επιλογών των εταιρειών που θυσιάζουν τους πάντες για το κέρδος.
Λόγω αυτής της στάσης της Nestle είναι η εταιρεία που έχει δεχθεί το μεγαλύτερο μποϊκοτάρισμα από όλες τις πολυεθνικές, αρχής γενομένης από το 1977 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Όμως, αυτές οι μορφές πίεσης πολλές φορές δημιουργούν σύγχυση στους καταναλωτές και δεν εμβαθύνουν σημαντικά στις αιτίες του φαινομένου εκμετάλλευσης, γι’ αυτό ο στόχος μας οφείλει να είναι ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ.
Δείτε ακόμη: Καρτέλ 10 πολυεθνικών γιγάντων ελέγχει ΌΛΑ τα τρόφιμα της αγοράς
Ελεγχόμενη Διατροφή – Το Απόλυτο Μυστικό για τα Τρόφιμα
Δείτε πως στην Αμερική οι πολυεθνικές ελέγχουν όλη τη διατροφική αλυσίδα
