Ο,τι αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας, αποτελεί δημιούργημα του μυαλού μας
“Σ υ ν α ι σ θ η σ ί α” είναι η “νευρολογική” ανάμιξη των αισθήσεων. Αυτός, που χαρακτηρίζεται από συναισθησία, είναι δυνατόν, να ¨ακούει¨ τις οσμές, να ¨βλέπει¨ και να ¨μυρίζει¨ τους ήχους. Το συχνότερο είδος συναισθησίας είναι το να βλέπει ήχους και το να συνδυάζει αυτόματα αριθμούς με συγκεκριμένα χρώματα
Σε όλους για παράδειγμα η γεύση επηρεάζεται από την ακοή, τα πατατάκια που τρώμε μπροστά σε μικρόφωνο φαίνονται 15% πιο κριτσανιστά αν στα ακουστικά μέσω των οποίων ακούμε το σπάσιμό τους έχουν ενισχυθεί οι υψηλές συχνότητες ενώ αν έχουν ενισχυθεί οι χαμηλές έναντι των υψηλών έχουμε την αίσθηση της νωπότητας, αυτό κι αν είναι εικονικότητα
η ακοή από την όραση ο ίδιος φθόγγος, το «μπα», ακούγεται «φα» αν συνδυάζεται με την ψευδή εικόνα κάποιου που προφέρει το «φα» και ακουμπά τα χείλη του στα δόντια του κλπ.
Σε όσους αποδίδεται πως έχουν συναισθησία, η επίδραση της μίας αίσθησης στην άλλη είναι ιδιαίτερα έντονη και η γενική αίσθηση του παρατηρούμενου εμφανίζεται πιο πλούσια.
Η συναισθησία συναντάται συχνά ως σύμπτωμα του Αυτισμού και του “συνδρόμου Άσπεργκερ“, αλλά όχι αποκλειστικά. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα της χρήσης παραισθησιογόνων όπως το L.S.D. και η Μεσκαλίνη, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι είναι συναισθητικοί χωρίς να πάσχουν από κάποια ασθένεια.
Για παράδειγμα ένας συναισθητικός είναι πιθανό να «δει» ένα περισσότερο έντονο κόκκινο χρώμα καθώς ανεβαίνει η συχνότητα ενός ήχου ή μία απαλή επιφάνεια μπορεί να έχει γλυκιά γεύση.
Οι συσχετίσεις αυτές των αισθήσεων για τους συναισθητικούς δεν είναι καθόλου μεταφορικές.
Γι’ αυτούς πραγματικά τα χρώματα έχουν γεύση, οι οσμές ηχούν κ.λ.π. και η εμπειρία τους αυτή είναι διαρκής σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Ωστόσο, κάποιες φορές η περίεργη αυτή ιδιαιτερότητα χάνει την έντασή της κατά την ενηλικίωση ή μετά από αυτήν.
Ένα ακόμα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της συναισθησίας είναι το ότι συνεχίζει να υπάρχει ακόμα και όταν το άτομο χάνει την ικανότητα μίας αίσθησης. Για παράδειγμα ένα άτομο που μπορεί να δει τους ήχους εξακολουθεί να το κάνει αυτό ακόμα και αν τυφλωθεί κάποια στιγμή στη ζωή του.
Το ότι τα ερεθίσματα, που δέχεται το μάτι μας, μπορούμε να τα σχηματοποιήσουμε ως ήχους και τα ερεθίσματα που δέχονται τα αυτιά μας ως χρώματα και σχήματα, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ¨οι εντυπώσεις των αισθήσεων¨ άρα και ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε, είναι αποτέλεσμα της δομής του εγκεφάλου μας και όχι μια αντικειμενική πραγματικότητα.
Στην πραγματικότητα, ΔΕΝ υπάρχει πραγματικότητα…
Δεχόμενοι όμως ότι η ανθρώπινη βιολογία, μέσω των νευρώνων, δεν μεταφέρει στον εγκέφαλο ενεργειακά σήματα μικρότερης ενέργειας από μια ελάχιστη, σημαίνει ότι δεν γίνονται αντιληπτά από εμάς πολλά γεγονότα του εξωτερικού κόσμου.
Ο Τσαρλς Μιούζες Charles A (rthur) Muses 28 April 1919–2000, στο βιβλίο του “Συνείδηση και πραγματικότητα” λέει πως όλα τα αντικείμενα που μπορούμε να παρατηρήσουμε, είναι τρισδιάστατες εικόνες που σχηματίζονται από κύματα, κάτω από την επίδραση ηλεκτρομαγνητικών και πυρηνικών διαδικασιών.
Όλα τα αντικείμενα του κόσμου είναι τρισδιάστατες εικόνες που σχηματίζονται με ηλεκτρομαγνητικό τρόπο, εικόνες ενός
¨υ π ε ρ – ολογράμματος¨.
Όμως, για την ¨πλάνη των αισθήσεων¨ παίρνει θέση και η Θεωρία της Σχετικότητας.
Όπως γνωρίζουμε μέσω της επιστήμης της νευροφυσιολογίας, ¨μορφές και σχήματα¨ τα οποία εξελίσσονται σε χώρους περισσοτέρων των τριών διαστάσεων, ακόμα και αν περιγράφονται από την Ευκλείδεια Γεωμετρία, δεν είναι δυνατόν να γίνουν αντιληπτά από τις ανθρώπινες αισθήσεις.
Όμως, σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας το Σύμπαν μας είναι “τεσσάρων διαστάσεων”. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έπρεπε να αντιλαμβανόμαστε τίποτα μέσα σε αυτό.
Τι είναι λοιπόν αυτό που αντιλαμβανόμαστε, μέσω των αισθήσεών μας σαν πραγματικότητα;
Σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας η αισθητή συμπαντική πραγματικότητα, δεν είναι τίποτα ά λ λ ο, π α ρ ά ¨η προβολή το είδωλο, το καθρέφτισμα όσων υπάρχουν στο πραγματικό τετραδιάστατο αθέατο Σύμπαν πάνω σε έναν ψεύτικο τρισδιάστατο χώρο που φτιάχνουν πλαστά οι αισθήσεις μας.
Το χώρο αυτό η θεωρία της Σχετικότητας ονομάζει χώρο Minkowski.
Τα παράδοξα φαινόμενα της θεωρίας της Σχετικότητας διαστολές και συστολές του χρόνου, του μήκους, της μάζας, και όλες οι περίεργες μετρήσεις, δεν γίνονται μέσα στο πραγματικό Σύμπαν, άρα δ ε ν το περιγράφουν
Τα σχετικιστικά γεγονότα, οι μορφές και τα σχήματα του κόσμου που μας περιβάλλει, είναι οι προβολές του, οι παραμορφωμένες εικόνες του, πάνω σ έναν ψεύτικο χώρο που κατασκευάζει η φυσιολογία μας μέσω του εγκεφάλου μας.
Ας δούμε όμως και ένα άλλο παράδοξο γεγονός, το οποίο μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το ορατό Σύμπαν δεν αποτελεί παρά μια ψευδή εικόνα μιας άλλης μη αισθητής πραγματικότητας.
Επειδή η ταχύτητα του φωτός είναι πεπερασμένη, η ακτινοβολία, άρα και οι εικόνες, των μακρινών γαλαξιών ταξιδεύουν για εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσουν μέχρι τον παρατηρητή. Αυτό σημαίνει ότι τη στιγμή που βλέπουμε ένα μακρινό γαλαξία, αυτός μπορεί να έχει καταστραφεί.
Όπως γίνεται φανερό, λόγω αυτού του γεγονότος, μέσω των αισθήσεων και των επιστημονικών οργάνων μας, δεν μελετάμε τους γαλαξίες όπως είναι τώρα, αλλά τις παρελθοντικές εικόνες τους. Το Σύμπαν των παρατηρήσεών μας δεν είναι το πραγματικό τωρινό Σύμπαν, αλλά αποτελεί μία εικόνα του παρελθόντος του.
“Η νέα αυτή εικόνα” της συμπαντικής πραγματικότητας δημιουργεί νέα πολιτισμικά δεδομένα.
Η συνειδητοποίηση της ψευδαίσθησης των εικόνων των ανθρώπινων αισθήσεων μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο σε καινούργια μονοπάτια σκέψης και συνειδητότητας. Στην γνώση ότι δεν υπάρχουν ποτέ άνθρωποι απομονωμένοι. Δεν τους χωρίζει κενό. Τους συνδέει φως ακτινοβολία. Εδώ έχει λόγο η Μόνη ¨καινούργια¨ εντολή του Χριστού, περί της μεταξύ μας Αγάπης
Είναι πυκνώματα του ίδιου υλικού και πάντοτε επικοινωνούν μεταξύ τους. Μέσω αυτής της φυσικής γνώσης μπορούμε να κατανοήσουμε ότι αν νοιώθουμε ψυχικά μόνοι, είναι γιατί δεν κατανοούμε τη συνέχεια των πάντων μέσα στο Σύμπαν, δεν την αισθανόμαστε, δεν έχουμε αυξήσει την ευαισθησία των αισθήσεων μας, σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι.
Η μοναξιά είναι προσωπικό μας πρόβλημα, δεν είναι πρόβλημα της φύσης.
Δεν δημιουργηθήκαμε για να είμαστε μόνοι γίναμε μόνοι.
Βιώνουμε τη μοναξιά, που είναι αποτέλεσμα των δικών μας πράξεων, της δικής μας αντίληψης, της δικής μας άγνοιας, της δικής μας επιλογής να μην αγαπάμε.
Φόβος της μοναξιάς είναι φόβος του εαυτού σου
Η προσφορά αυτής της αλήθειας αποτελεί ένα σπάνιο δώρο από μέρους της επιστήμης στην κοινωνία του μέλλοντος. Το ότι αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, όπως τον αντιλαμβανόμαστε, είναι όπως είπαμε μια ιδιομορφία των αισθήσεων μας.
Αυτός ο ¨άνθρωπος¨ έχει διαμορφώσει έτσι τα αισθητήρια όργανά του, μετά την πρόσληψη των ¨δερματίνων χιτώνων¨, ώστε να κάνει εύκολη και όμορφη τη σύντομη ζωή του.
Η κτίση είναι έτσι γιατί είμαστε κατασκευασμένοι, αλλά και κοινωνικά εκπαιδευμένοι, ώστε να την αντιλαμβανόμαστε μ’ αυτόν τον τρόπο.
Όλες οι επιστημονικές επόψεις, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι απόψεις των Επιστημών, έχουν διεμβολίσει περιοχές σκέψης που παραδοσιακά ανήκαν στην Αριστοτελική μεταφυσική, που η Ορθόδοξη θεολογία ήρθε να καταργήσει.
Παρόλα αυτά, το βέβαιο είναι ότι και σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η διερεύνηση εξακολουθεί να κρατάει όλο το θετικό χαρακτήρα της και να είναι αποδεικτική. Για το λόγο αυτό, όπως λέγεται από τους φυσικούς, ¨η κβαντική φυσική¨ είναι η θεολογία του μέλλοντος ή καλύτερα η Θεολογία ήταν ανέκαθεν η κβαντική αντίληψη της Κτίσης σύγχρονης Φυσικής και Αστροφυσικής.
Η Α ν ά σ τ α σ η, είναι ουσιαστικά η κατάργηση του Θανάτου σαν φόβητρου του σύγχρονου, Χαμένου Στην Εικονικότητα Του Κόσμου Της Κτίσεως Αμετανόητου Ανθρώπου, μια και ο μετανοημένος δεν φοβάται, αλλά συμπροσευχόμενος, χαίρεται την δια του Θανάτου εξαφάνιση του φόβου του θανάτου.
Χριστός Ανέστη..
Πηγή: kosmaser.wordpress.com Ο,τι αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας, αποτελεί δημιούργημα του μυαλού μας
“Τροφή-Φάρμακο”: Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, οι δύο τελευταίες παράγραφοι εκφράζουν τις απόψεις του αρθρογράφου και όχι τις δικές μου..
Διαβάστε ακόμη: Μάνος Δανέζης: Κβαντική Διεμπλοκή και φαινόμενα τα οποία κάποιοι «ειδικοί» ονομάζουν Παραφυσικά
Νευροφυσιολογία: Οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε είναι “ψεύτικο”
Πλάτων: Ο Μύθος του Σπηλαίου και η ψευδαίσθηση του μάτριξ
Κβαντική θεωρία: Όλα είναι Ενέργεια-Τα πάντα διαμορφώνονται από τις Σκέψεις μας
Πως ο εγκέφαλός μας διαστρεβλώνει την πραγματικότητα
Ύλη: Η ψευδαίσθηση των ανθρώπινων αισθήσεων
Συνειδητότητα-Πραγματικότητα: Η κβαντική αντίληψη στην ψυχολογία και την πνευματικότητα
Βρισκόμαστε σε μια εποχή αναγέννησης της συνείδησης
Για να Βιώσεις την Μαγεία, Απελευθερώσου από τον Φόβο
Ο χρόνος δεν είναι παρά μια λειτουργία της δικής μας «θολής» αντίληψης
