Η απάτη της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής~Το λιώσιμο των πάγων
Σ’ αυτό το κείμενο υποστηρίζουμε ότι δεν υπάρχει καμιά απολύτως ένδειξη ότι συμβαίνει ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή. Εξηγούμε ότι πρόκειται για παραπληροφόρηση, και σας καλούμε να ελέγξετε την αιτιολόγησή μας.
Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχει ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή; Οι απαντήσεις που ως τώρα έχουμε δει σ’ αυτό το ερώτημα περιλαμβάνουν τα εξής:
- Οι πολικοί πάγοι λιώνουν.
- Τα ακραία φαινόμενα γίνονται συχνότερα.
- Η μέση θερμοκρασία της γης αυξάνεται.
- Θυμόμαστε τον καιρό της παιδικής μας ηλικίας αλλιώς.
- Τα υπολογιστικά μοντέλα προβλέπουν περαιτέρω αύξηση στο μέλλον.
- Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι υπάρχει ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή.
- Όσο το ζήτημα είναι αμφιλεγόμενο, θα πρέπει να ληφθούν προληπτικά μέτρα.
Στις επόμενες σελίδες εξετάζουμε αυτά τα επιχειρήματα ένα-ένα. Δείχνουμε πως μερικά είναι εντελώς λάθος· και πως μερικά άλλα μπορεί να είναι σωστά αλλά δεν αποτελούν ένδειξη πως υπάρχει ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή.
Το λιώσιμο των πάγων
Ο πάγος στην Αρκτική ποτέ δεν μένει ίδιος. Παγώνει και λιώνει συνεχώς. Αυξάνεται το Χειμώνα και λιώνει το Καλοκαίρι. Το Σεπτέμβριο το μεγαλύτερο μέρος του Αρκτικού πάγου έχει λιώσει, και αρχίζει πάλι να παγώνει· το Μάρτιο η έκταση του πάγου μεγιστοποιείται, και στη συνέχεια αρχίζει πάλι να λιώνει.
Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό, όπως κάποιες λίμνες που παγώνουν και λιώνουν κάθε χρόνο. Όταν τα μέσα ενημέρωσης σας δείχνουν φωτογραφίες πάγων που λιώνουν, συνήθως δεν σας λένε πως πρόκειται για το σύνηθες λιώσιμο του πάγου κάθε Καλοκαίρι, και πως δεν είναι κάτι ιδιαίτερο.
Αυτήν είναι η δουλειά τους: Τα ΜΜΕ θέλουν τους ανθρώπους να αισθάνονται θυμό, φόβο και μίσος
Το Σχήμα 1 δείχνει ποια είναι η ελάχιστη έκταση του πάγου κάθε χρόνο· ποια δηλαδή είναι η έκταση το Σεπτέμβριο.
Στην συνέχεια βλέπουμε ένα πιο πρόσφατο γράφημα με καταγραφή της έκτασης των πάγων τον Απρίλιο
Πώς γνωρίζουμε;
Πώς ξέρουμε την έκταση του πάγου στη θάλασσα; Την ξέρουμε γιατί η θάλασσα στους πόλους φωτογραφίζεται καθημερινά από δορυφόρους από το 1979. Ο υπολογισμός της έκτασης του πάγου από τις φωτογραφίες ως αριθμός τετραγωνικών χιλιομέτρων απαιτεί επεξεργασία εικόνας, και διαφορετικοί επιστήμονες εξάγουν διαφορετικά αποτελέσματα.
Αυτός είναι ένας λόγος για το γιατί το παραπάνω διάγραμμα μπορεί να μην είναι ακριβώς ίδιο με άλλα που μπορεί να έχετε δει. Ένας άλλος λόγος είναι ότι κάποιοι περιλαμβάνουν μόνο τον Αρκτικό Ωκεανό στους υπολογισμούς τους, ενώ άλλοι περιλαμβάνουν και μερικές άλλες θάλασσες, όπως κάποιους κόλπους της Γροιλανδίας.
Η γενική εικόνα, πάντως, παραμένει ίδια:
Οι πάγοι φωτογραφίζονται, και δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια ερμηνείας των φωτογραφιών. Αυτό σημαίνει ότι το παραπάνω διάγραμμα είναι πολύ κοντά στο να απεικονίζει την πραγματικότητα.
Όμως, η έκταση των πάγων πριν το 1979 είναι εκτίμηση, γιατί προέρχεται κυρίως από αναφορές πλοίων, και χρειάζονται πολλές παραδοχές και υποθέσεις για να εξαχθούν γενικευμένα συμπεράσματα από παρατηρήσεις που είναι αραιές στο χώρο και στο χρόνο.
Αν και αυτό το σημείο δεν επηρεάζει τη συζήτησή μας για το λιώσιμο των πάγων, το επισημαίνουμε γιατί αργότερα η διάκριση ανάμεσα στην πραγματικότητα και την εκτίμηση θα έχει μεγάλη σημασία.
Όταν βλέπετε δημοσιεύματα να δείχνουν ανησυχητική πτώση στους αρκτικούς πάγους, πρόκειται πάντα για το Σεπτέμβριο. Πολλά δημοσιεύματα αναφέρουν ότι πρόκειται για την «ελάχιστη ετήσια έκταση». Μερικά άλλα δεν το αναφέρουν, αλλά μπορείτε να ελέγξετε πως πρόκειται για το ίδιο πράγμα συγκρίνοντας με άλλα δημοσιεύματα.
Αν αμφιβάλλετε, μπορείτε να ελέγξετε εσείς τα δεδομένα [1].
Παρόλο που η έκταση των πάγων το Σεπτέμβριο πράγματι παρουσιάζει ενδιαφέρουσα μείωση, δεν υπάρχει κάτι που να την κάνει πιο αντιπροσωπευτική της θερμοκρασίας του πλανήτη απ’ ό,τι η έκταση το Μάρτιο· ή απ’ ό,τι η μέση ετήσια έκταση.
Επιπλέον, η γη έχει δύο πόλους, και δεν υπάρχει κάτι που να κάνει το Βόρειο Πόλο πιο αντιπροσωπευτικό από το Νότιο Πόλο.
Το Σχήμα 2 δείχνει έξι διαγράμματα· το πάνω αριστερά ήδη το έχουμε δει, ενώ τα άλλα πέντε είναι νέα. (Περιλαμβάνουμε δεδομένα μόνο μέχρι το 2007 σ’ αυτά τα διαγράμματα, γιατί το 2008 δεν έχει προστεθεί στις συλλογές δεδομένων που περιλαμβάνουν όλο το ιστορικό από το 1979· εντούτοις, υπάρχουν και πιο πρόσφατα δεδομένα, που ενημερώνονται σε ημερήσια βάση [2].)
Αν υποθέσουμε πως υπάρχει κάτι στην έκταση των πάγων το οποίο είναι αντιπροσωπευτικό της θερμοκρασίας του πλανήτη, αυτό δεν θα ήταν η συνολική έκταση των πάγων; Δηλαδή το άθροισμα των δύο πόλων; Αυτό φαίνεται στο Σχήμα 3.
Όπως βλέπουμε σ’ αυτά τα διαγράμματα, ο συνολικός πάγος πράγματι έχει μειωθεί τα τελευταία 30 χρόνια κατά 10%.
Προς το παρόν αυτό που θέλουμε να επισημάνουμε είναι πως αυτή η μείωση του συνολικού πάγου με κανένα τρόπο δεν είναι τόσο έντονη όσο αυτή των αρκτικών πάγων το Σεπτέμβριο, που είναι αυτή που παραθέτουν τα δημοσιεύματα σαν τη δήθεν απόδειξη του πόσο γρήγορα προχωρά η ανθρωπογενής θέρμανση του πλανήτη.
Αν όμως αυτό το σκεπτικό ήταν σωστό, τότε θα ήταν εξίσου έγκυρο το συμπέρασμα ότι ο πλανήτης κρυώνει, αφού η έκταση των πάγων στην Ανταρκτική αυξάνεται.
Υπάρχει ένα ακόμα επιχείρημα:
Ότι οι αρκτικοί πάγοι δεν έχουν μόνο συρρικνωθεί σε έκταση, αλλά έχουν μειωθεί και σε πάχος κατά τα τελευταία 50 χρόνια, από μέση τιμή τριών μέτρων σε δύο μέτρα.
Όμως, σε αντίθεση με την έκταση των πάγων, που υπολογίζεται κατευθείαν από τις δορυφορικές φωτογραφίες, το λεγόμενο «μέσο» πάχος του πάγου είναι εκτίμηση, και μάλιστα χονδρική.
Έχουμε μερικές μετρήσεις πάχους του πάγου γιατί ενίοτε υποβρύχια σπάνε τον πάγο και αναδύονται στην επιφάνεια του σπασμένου πάγου, και ο πλοίαρχος καταχωρεί το πάχος του πάγου στο ημερολόγιο· αν όμως υπάρχει μια μέτρηση από υποβρύχιο το Νοέμβριο του 1960, και μια άλλη μέτρηση, από άλλο υποβρύχιο, σε ένα σημείο 1000 χιλιόμετρα μακριά, το Σεπτέμβριο του 1961, κ.ο.κ., τότε χρειάζονται πολλές αμφίβολες παραδοχές για να συσχετιστούν αυτές οι μετρήσεις.
Γίνονται επίσης προσπάθειες εξαγωγής του πάχους των πάγων από δορυφορικές φωτογραφίες, αλλά και αυτό αμφισβητείται. Όταν επεξεργαζόμαστε φωτογραφίες για να υπολογίσουμε την έκταση των πάγων, ξέρουμε πως κάτι κοντά σε άσπρο είναι πάγος, και κάτι κοντά σε μπλε είναι νερό· αλλά δεν είναι τόσο απλό να εκτιμήσουμε το πάχος, και είναι αμφίβολο αν αυτό είναι διόλου δυνατό με επεξεργασία δορυφορικών φωτογραφιών [3].
Ένα άλλο βασικό σημείο για τους πάγους είναι
ότι τα τελευταία 30 χρόνια για τα οποία έχουμε μετρήσεις είναι μικρή χρονική περίοδος. Το καλοκαίρι του 2007 παρατηρήθηκε πράγματι η ελάχιστη έκταση του πάγου σ’ αυτά τα 30 χρόνια, και ήταν ο μόνος χρόνος που το Βορειοδυτικό Πέρασμα (ο δίαυλος από το Βόρειο Ατλαντικό προς το Βόρειο Ειρηνικό) δεν είχε πάγο.
Ο μόνος χρόνος σ’ αυτά τα 30 χρόνια· όχι ο μόνος χρόνος στην ιστορία της ναυτιλίας, όπως υπονοούν κάποια δημοσιεύματα. Ο δίαυλος ήταν επίσης ανοιχτός το 1905, το 1942, και το 1944 [4]. Με άλλα λόγια, όταν τα μέσα ενημέρωσης συζητούν για το 2007 ως τη χαμηλότερη έκταση όλων των εποχών, ερμηνεύουν πολύ στενά τη φράση «όλες οι εποχές».
Αυτό που θέλαμε να δείξουμε σ’ αυτό το κεφάλαιο είναι πως το λιώσιμο των πάγων δεν είναι τόσο έντονο όσο λέγεται. Εντούτοις, είναι αλήθεια πως ο συνολικός πάγος της γης λιώνει πολύ αργά κατά τα τελευταία 30 χρόνια.
Είναι αυτό ένδειξη ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής; Θα ασχοληθούμε με αυτό το ερώτημα, καθώς και με τις ενδιαφέρουσες (αλλά όχι πρωτόγνωρες) αλλαγές στην Αρκτική, σε επόμενα κεφάλαια.
Συμπληρωματικά την χρονιά που μας πέρασε Οι Πάγοι της Αρκτικής στο Υψηλότερο Επίπεδο της Δεκαετίας: Πώς το Εξηγούν οι Καταστροφολόγοι της Απάτης της “Κλιματικής Αλλαγής”;
Επόμενο: Τα ακραία φαινόμενα
Διαβάστε ακόμη: Κλιματική αλλαγή: Το διοξείδιο του άνθρακα δεν είναι ρύπος
Μελέτη: Υπαίτιος ο ήλιος και όχι το διοξείδιο του άνθρακα για την κλιματική αλλαγή
Οι κινδυνολόγοι της “κλιματικής αλλαγής” έχουν διαφθείρει την επιστημονική συζήτηση
Κλιματική αλλαγή: Παραπλάνηση «η συναίνεση του 97% των επιστημόνων»
Ποιός κερδίζει από την “Κλιματική Αλλαγή”;
Τί φέρνει το παραμύθι της κλιματικής κρίσης; Την ενεργειακή κρίση
Συνιδρυτής της Greenpeace αποκαλύπτει: «Η κλιματική αλλαγή βασίζεται σε ψευδείς αφηγήσεις»
Υφίσταται Κλιματική Αλλαγή, είναι ανθρωπογενής και κατά πόσο κινδυνεύουμε;
Κλιματική αλλαγή και υπερθέρμανση: Μια καλοστημένη απάτη;
Παγκόσμια κινητοποίηση ειδικών: ΔΕΝ υπάρχει κλιματική κρίση
Είναι ΆΛΛΟ η κλιματική αλλαγή και ΆΛΛΟ η περιβαλλοντική καταστροφή η οποία είναι 100% ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΉΣ: Επιστήμονες προειδοποιούν: «Έπονται και άλλες επιδημίες εξαιτίας της περιβαλλοντικής καταστροφής»
Συγγραφείς
Αντώνης Χριστοφίδης και Νίκος Μαμάσης
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Τομέας Υδατικών Πόρων και Περιβάλλοντος
Πηγή: hk-climate.org Η απάτη της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής~Το λιώσιμο των πάγων
Αναφορές
- [1] Daily ice extent at the Arctic and Antarctic; http://sidads.colorado.edu/DATASETS/seaice/polar-stereo/trends-climatologies/ice-extent/nasateam/gsfc.nasateam.daily.extent.1978-2007.s, accessed on 2009-03-15.
21/5/20: Έχει αλλάξει πλέον η δομή του καταλόγου FTP Sea Ice Index. Για περισσότερα: https://nsidc.org/the-drift/data-update/sea-ice-index-ftp-directory-structure-changing/ - [2] Ice extent data for the Arctic Ocean are published by the Japan Aerospace Exploration Agency, Earth Observation Research Center (JAXA/EORC); http://www.ijis.iarc.uaf.edu/en/home/seaice_extent.htm, accessed on 2009-04-02.
Εδώ μπορείτε να δείτε πιο πρόσφατες καταγραφές/γραφήματα και στοιχεία: https://nsidc.org/data/seaice_index/bist - [3] John L. Daly, “The top of the world: is the North Pole turning to water?”; http://www.john-daly.com/polar/arctic.htm, accessed on 2009-04-06.
- [4] Noel Sheppard, “Reports of Record Arctic Ice Melt Disgracefully Ignore History”, 9 September 2007; http://newsbusters.org/blogs/noel-sheppard/2007/09/09/reports-record-arctic-ice-melt-disgracefully-ignore-history, accessed on 2009-04-06.
