Αδιανόητες οι επιπτώσεις από τα χημικά στον πλανήτη και τον άνθρωπο~Απώλεια συλλογικής νοημοσύνης
Stéphane Foucart
Σε ετήσιο κόστος 340 δισεκατομμυρίων δολαρίων αποτιμώνται οι ζημίες στον τομέα της υγείας, που προκαλούνται από την έκθεση του πληθυσμού στις χημικές ουσίες οι οποίες διαταράσσουν το ορμονικό σύστημα.
Περίπου 340 δισεκατομμύρια δολάρια (308 δισεκατομμύρια ευρώ ανά έτος: το ποσό είναι τόσο δυσθεώρητο, που αναγκαστικά προκαλεί σκεπτικισμό.
Ωστόσο, αν βασιστούμε στην ανάλυση που διεξήχθη από Αμερικανούς ερευνητές και δημοσιεύθηκε την Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016 στην ιατρική επιθεώρηση The Lancet Diabetes and Endocrinology, δεν πρόκειται για υπερβολή αλλά μάλλον για υποτίμηση του ετήσιου οικονομικού κόστους στις Ηνωμένες Πολιτείες, από τις βλάβες που προξενούνται στην υγεία και αποδίδονται στους ενδοκρινικούς διαταράκτες είτε πρόκειται για
- παχυσαρκία,
- διαβήτη,
- διαταραχές της γονιμότητας ή
- ακόμη και για νευροσυμπεριφορικές διαταραχές.
Οι ενδοκρινικοί διαταράκτες ανήκουν σε μια κατηγορία μορίων (δισφαινόλες, διοξίνες φθαλικές ενώσεις, κ.ά.) που αλληλοεπιδρούν με το ορμονικό σύστημα και υπάρχουν σε πολλά φυτοφάρμακα, διαλύτες και πλαστικά, σε ορισμένα καλλυντικά ή σε συσκευασίες τροφίμων.
Κάποια εξ αυτών μπορεί να έχουν επιβλαβείς επιπτώσεις, ακόμη και σε χαμηλά επίπεδα έκθεσης. Οι επιπτώσεις ποικίλουν.
Για περισσότερα Ενδοκρινικοί διαταράκτες: Τι είναι και επιπτώσεις στην υγεία
Μια παρόμοια ανάλυση που διενεργήθηκε στον ευρωπαϊκό πληθυσμό, κατέληξε σε ένα κόστος σχεδόν δύο φορές μικρότερο, δηλ. σε περίπου 157 δισ. ευρώ.
«Οι εκτιμήσεις αυτές βασίζονται σε αποδεικτικά στοιχεία που συλλέγονται γρήγορα, χάρις σε μελέτες που πραγματοποιούνται στο εργαστήριο ή στους ανθρώπους, και που καταδεικνύουν την σχέση μεταξύ της έκθεσης στις ουσίες αυτές και μιας ποικιλίας από φθοροποιές επιπτώσεις», εξηγεί ο Leonardo Trasande, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και εις εκ των συντακτών των συγκεκριμένων μελετών.
Τούτες οι σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης οφείλονται κυρίως σε διαφορές στο κανονιστικό πλαίσιο, οι οποίες οδηγούν σε πολύ διαφορετικά επίπεδα έκθεσης των πληθυσμών, σε ό,τι αφορά ορισμένες ουσίες.
Διαταράκτες, παρόντες μέχρι και στα τρόφιμα
Για την διεξαγωγή της μελέτης τους, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα που αφορούσαν στην έκθεση του αμερικανικού πληθυσμού στους ενδοκρινικούς διαταράκτες.
Εν συνεχεία διασταύρωσαν τα εν λόγω δεδομένα με τα αποτελέσματα εργαστηριακών και επιδημιολογικών μελετών, που δείχνουν τις επιπτώσεις των ανωτέρω στους ανθρώπους. Δεν διαθέτουμε ποιοτικές μελέτες για όλες τις ύποπτες ουσίες.
«Δεν λάβαμε υπόψη, παρά το 5% των ενδοκρινικών διαταρακτών που απαντώνται στην αγορά», διευκρινίζει ο L. Trasande. Ομοίως, οι ερευνητές εξέτασαν τις ασθένειες και τις διαταραχές για τις οποίες υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις σύνδεσής τους με την έκθεση στα προϊόντα αυτά.
Σύμφωνα με την ανάλυση, οι ουσίες με το πιο βαρύ τίμημα σε θέματα υγείας είναι οι πολυβρωμιούχοι διφαινυλαιθέρες, μια κατηγορία αντιπυρικών προϊόντων (ή «επιβραδυντικών φλόγας») που χρησιμοποιούνται μαζικά στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού στα ταπετσαρισμένα έπιπλα και στα ηλεκτρονικά προϊόντα, εδώ και περισσότερο από τριάντα χρόνια.
Σήμερα, υποκείμενες σε αυστηρές ρυθμίσεις ή απαγορεύσεις, οι εν λόγω ουσίες είναι πολύ ανθεκτικές στο περιβάλλον και απαντώνται στην οικιακή σκόνη και ακόμη και στην τροφική αλυσίδα. Θεωρούνται υπεύθυνες για την προξένηση ζημίας της τάξης των περίπου 240 δισ. δολαρίων ετησίως στις Η.Π.Α.
Ακολουθούνται από τους πλαστικοποιητές Δισφαινόλη – Α (BPA) και φθαλικές ενώσεις – παρούσες σε ορισμένα δοχεία τροφίμων, με το ετήσιο υγειονομικό κόστος να ανέρχεται σε 56 δισ. δολάρια, και κατόπιν από τα φυτοφάρμακα (κυρίως τα οργανοφωσφορικά), που αγγίζουν τα 42 δισ. δολάρια ετησίως.
Ενδεικτικά:
- Δισφαινόλη-Α ή BPA: Επικίνδυνο χημικό σε σκεύη καθημερινής χρήσης
- Φθαλικές ενώσεις: Που βρίσκονται και πόσο επικίνδυνες είναι
- Οργανοφωσφορικές ενώσεις: Ιδιαίτερα επικίνδυνες ουσίες σε χέρια ανυποψίαστων καταναλωτών
Απώλεια συλλογικής νοημοσύνης
Ποιες είναι οι παθήσεις και οι διαταραχές που τους αποδίδονται; Παχυσαρκία και διαβήτης (κάθε χρόνο, εξαιτίας των ενδοκρινικών διαταρακτών δαπανώνται 5 δισ. δολάρια), διαταραχές του αναπαραγωγικού συστήματος και στειρότητα (45 δισ. δολάρια) και κυρίως οι βλάβες νευρολογικής και νευροσυμπεριφορικής φύσεως που απορροφούν την μερίδα του λέοντος, με ετήσιες δαπάνες άνω των 280 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Μεγάλο δε μέρος της εν λόγω επιβάρυνσης οφείλεται στην διάβρωση των πνευματικών ικανοτήτων, που υπολογίζεται με βάση τον συντελεστή νοημοσύνης (IQ) παιδιών που είχαν εκτεθεί ενδομητρίως σε διαταράκτες, με επιβλαβείς συνέπειες για την νευρολογική τους ανάπτυξη.
Ενδοκρινικοί Διαταράκτες~Τι να αποφύγετε και πως να τους αποβάλετε
Με ποιόν τρόπο μπορεί να αξιολογηθεί αυτή η απώλεια συλλογικής νοημοσύνης;
«Υπάρχει αξιόλογη επιστημονική βιβλιογραφία που τεκμηριώνει με ακρίβεια την απώλεια οικονομικής παραγωγικότητας που προξενείται από την απώλεια νοημοσύνης (IQ), απαντά ο κ. Trasande.
Γνωρίζουμε ότι για κάθε μονάδα IQ που χάνεται αντιστοιχεί μία μέση απώλεια οικονομικής παραγωγικότητας της τάξης του 2 % καθ’ όλη την διάρκεια ενός βίου. Σε επίπεδο πληθυσμού, το ποσοστό είναι πολύ σημαντικό».
Θα ήταν δελεαστικό να αναγάγουμε το κόστος των 340 δισεκατομμυρίων δολαρίων των ενδοκρινικών διαταρακτών σε ποσοστό του αμερικανικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) – ήτοι 2,3 % στην περίπτωσή μας. Πράγμα που μπορεί να αποδειχθεί παραπλανητικό.
«Προσοχή: Αυτού του είδους το εξωτερικό κόστος δεν μεταφράζεται αυτόματα με μια ισόποση μείωση του ΑΕΠ, προειδοποιεί ο οικονομολόγος Alain Grandjean. Η αποτίμηση των πραγματικών επιπτώσεων αυτών των κρυφών δαπανών στο ΑΕΠ είναι ξεχωριστό έργο και ιδιαιτέρως περίπλοκο».
Στην ουσία, εάν ορισμένες δαπάνες που επικαιροποιούνται δύνανται να οδηγήσουν σε πτώση του ΑΕΠ, κάποιες άλλες δύνανται να σημαίνουν όλως παραδόξως, άνοδο της δραστηριότητας.
Πίσω από ένα «κόστος» μπορεί πράγματι να κρύβονται ανόμοια φαινόμενα, όπως η μείωση της οικονομικής παραγωγικότητας, αλλά και των εξόδων ιατρικής περίθαλψης και ανάπτυξης φαρμάκων.
«Αυτού του είδους ο προβληματισμός, συνοψίζει ο A. Grandjean, έχει τουλάχιστον ένα έμμεσο πλεονέκτημα. Δείχνει ξεκάθαρα ότι το ΑΕΠ δεν αποτελεί δείκτη ευημερίας».
Μετάφραση – Επιμέλεια πρωτοτύπου: Γεωργία Πρωτογέρου
Πηγή: tvxs.gr – Le Monde
~~~~~~~~~~~~~~~~
“Τροφή-Φάρμακο”: Σε κάθε περίπτωση, Πρώτα και κύρια απομακρυνόμαστε όσο γίνεται από τα παραπάνω καταστρεπτικά χημικά.
Στη συνέχεια φροντίζουμε το συκώτι και την αποτοξίνωσή του, ιδανικά με γαϊδουράγκαθο: Γαϊδουράγκαθο-Σιλυμαρίνη: Η ισχυρότερη προστατευτική ουσία που γνωρίζουμε για το συκώτι
Και στην συνέχεια μπορούμε να γνωρίσουμε την ιδανική λύση για ορμονική ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ με ΦΥΣΙΚΌ τρόπο: Maca (μάκα):Ένα υποτιμημένο προσαρμογόνο βότανο με 16 εκπληκτικές δράσεις
Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα του συμπληρώματος Maca είναι η ικανότητα να υποστηρίζει το ενδοκρινικό σύστημα.
Από μόνο του δεν περιέχει ορμόνες ούτε αλλάζει τα επίπεδα ορμονών στο αίμα όταν το πάρετε. Αντιθέτως συμβάλλει στην αποκατάσταση του ενδοκρινικού συστήματος μέσω του υποθαλάμου / υπόφυσης άξονα βελτιώνοντας την επικοινωνία μεταξύ του εγκεφάλου, της υπόφυσης και των επινεφριδίων.
Αυτό εξασφαλίζει τη σωστή ισορροπία των ορμονών και την ομαλή έκκρισή τους στο σώμα. Με απλά λόγια εξασφαλίζει τη σωστή «ενδοεπικοινωνία» μεταξύ των ενδοκρινικών οργάνων.
Άλλα προσαρμογόνα, που βοηθούν σημαντικά είναι τα
Όσοι ενδιαφέρεστε για περισσότερα και παραγγελίες, παρακαλώ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ!
Δείτε ακόμη: Ποια καθημερινά είδη συμβάλλουν στην απορρύθμιση του ενδοκρινικού συστήματος
Ορμόνες και ενδοκρινικά νοσήματα: Ποιά είναι αυτοάνοσα;
Πώς συνδέονται ενδοκρινικό και πεπτικό σύστημα
Μήπως κάτι δεν πάει καλά με τις ορμόνες σας;
Ορμόνες, οι ενδογενείς χημικές ουσίες που καθορίζουν τη ζωή μας
5 ενδείξεις ότι το λίπος στην κοιλιά σου οφείλεται σε ορμονική ανισορροπία
Ορμονικές διαταραχές: Συμπτώματα που δεν πρέπει να αψηφήσετε και αντιμετώπιση
