Χρένο – Αρμοράκια: Ιδιότητες και Χρήσεις
Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Armoracia rusticana (Αρμοράκια η αγροτική). Είναι συνώνυμο με το Cochlearia armoracia, και ανήκει στην οικογένεια των Σταυρανθών. Είναι ιθαγενές φυτό στην νοτιοανατολική Ευρώπη και την δυτική Ασία. Το συναντούμε με τα ονόματα κράνο, κρένο, χρένο, κράνος.
Φτάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο και σήμερα καλλιεργείται για την ρίζα του η οποία εκτός των θεραπευτικών ιδιοτήτων χρησιμοποιείται και στη μαγειρική, μια και η φρέσκια ρίζα τρώγεται ως λαχανικό και από αυτή βγαίνει η σάλτσα για κρέας με το όνομα Horseradish.
Βότανο γνωστό από την αρχαιότητα.
Το χρένο ήταν από παλιά πολύ διαδεδομένο ως γιατρικό, καρύκευμα και λαχανικό αλλά στη συμβατική ιατρική δεν είχε ως τώρα μεγάλη σημασία. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία το μαντείο των Δελφών είχε πει ότι το βότανο άξιζε το βάρος του σε χρυσό. Στην Αίγυπτο ήταν γνωστό από το 1500 π.κ.χ. Ο Πλίνιος το αναφέρει με το όνομα αρμοράκια και του απέδιδε τις ίδιες ιδιότητες με το άγριο ραπάνι.
Ιδιότητες: Για τις θεραπευτικές του ιδιότητες χρησιμοποιείται η ρίζα και τα φύλλα. Το αιθέριο έλαιο που περιέχει το φυτό περιέχει γλυκοσίδια του σιναπέλαιου, σινιγρίνη.
Το φυτό έχει έντονη μυρωδιά και γεύση και ακόμα και το κόψιμο της ρίζας μπορεί να ερεθίσει τα μάτια. Σημαντικά συστατικά είναι το σιναπέλαιο και οι γλυκοζίτες του σιναπέλαιου, τα φλαβονοειδή, η ασπαραγίνη και η βιταμίνη C, τα οποία δρουν κυρίως αντιμικροβιακά και βακτηριοκτόνα. Η καυτερή γεύση της ρίζας του χρένου οφείλεται στην υψηλή περιεκτικότητα σε σιναπέλαια.
Υπερβολική κατανάλωσή της μπορεί να προκαλέσει κολικούς.
Δρα: Ως διεγερτικό, άφυσο, φλογιστικό, ήπιο υπακτικό και διουρητικό. Από την εποχή του Μεσαίωνα ήταν οικιακό ίαμα που χρησιμοποιούσαν όταν χρειαζόταν ένα διεγερτικό βότανο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη γρίπη και τον πυρετό, ως ισοδύναμο του καγιέν.
Διεγείρει την πεπτική λειτουργία, απελευθερώνοντας τα αέρια και ανακουφίζοντας τους κοιλιακούς πόνους. Έχει χρησιμοποιηθεί και σε περιπτώσεις ουρολοίμωξης. Εξωτερικά έχει παρόμοια δράση με αυτή του σιναπόσπορου. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κατάπλασμα για τους ρευματισμούς και τη βρογχίτιδα.
Χρήση:
Το χρένο χρησιμοποιείται στη θεραπευτική κυρίως λόγω της διουρητικής και χωνευτικής του δράσης. Πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί η οφειλόμενη στις εφιδρωτικές ιδιότητες ενέργεια αυτού του φυτού σε περίπτωση καταρροής της άνω αναπνευστικής οδού καθώς και σε περίπτωση πυρετού, κρυολογημάτων και γρίπης.
Χρησιμοποιείται επιπλέον και ως βοηθητική θεραπεία για λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Πίνετε δύο έως τρεις φορές την ημέρα 1 κουταλάκι μείγματος από τριμμένη ρίζα και μέλι σε αναλογία 1:1.
Ιδανικό σε περιπτώσεις ιγμορίτιδας το χρένο, είναι πολύ αποτελεσματικό στα βουλωμένα ιγμόρεια καθώς οι ουσίες που περιέχει σκοτώνουν τα μικρόβια…
ένα κουταλάκι του γλυκού τριμμένο χρένο σε βραστό νερό με την προσθήκη χυμού λεμονιού και λίγο μέλι είναι ένα ρόφημα κατάλληλο για τα φραγμένα ιγμόρεια…
Διαβάστε ακόμη: Σπιτικό Σιρόπι που Εξισορροπεί τη Χοληστερόλη και Λιώνει το Λίπος
Η επιστημονική ονομασία φυτών-βοτάνων. Πως απαντώνται ανά την ελληνική επικράτεια
Το λεξικό των βοτάνων – Όλα από Χ
Στοιχεία από:
phyto.gr
www.herb.gr
